Ώρα για... συμμάζεμα!

Τη σημερινή συνέντευξη τύπου των υπευθύνων του ποδοσφαιρικού τμήματος του ΠΑΟΚ, την περιμέναμε όλοι.

Αυτά που ακούστηκαν όμως, σίγουρα και οι πιο απαισιόδοξοι, δεν τα περίμεναν! Ναι, είχαμε όλοι ακούσει για τα προβλήματα που υπάρχουν. Ναι, οι φήμες εδώ και μήνες έδιναν κι έπαιρναν. Ναι, μας είχε προϊδεάσει στην πρόσφατη δίκη του συνέντευξη ο πρόεδρος της ΠΑΕ.

ΑΛΛΑ, η αλήθεια είναι, πως δεν περιμέναμε να φτάσει τόσο βαθειά το μαχαίρι. Δεν περίμενε το κοινό του ΠΑΟΚ, πως μέσα σε μία συνέντευξη, θα ανακοινωθεί η απόφαση... αποψίλωσης του ρόστερ, στο βωμό της εξυγίανσης. Και το παράδοξο είναι πως, σε αντίθεση με το παρελθόν, αυτή τη φορά δεν είχε φροντίσει η ΠΑΕ να διοχετεύσει τα όσα πρόκειται να ακουστούν από τα χείλη του Ζήση Βρύζα, μέσω δημοσιογραφικών κύκλων, της προηγούμενες ημέρες. Συνεπώς, μας έπεσε... νταμπλάς, με το περίφημο πλάνο που καταρτίστηκε για χατίρι της... UEFA.

Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να δεχθούμε πως, καμία UEFA δεν είναι αυτή που αναγκάζει σήμερα την ΠΑΕ να πατήσει το reset στα δρώμενα της ομάδας. Η αλήθεια είναι πως πρώτα απ όλα έρχεται η εξισορρόπηση του κλίματος στα αποδυτήρια. Η προσπάθεια για εξεύρεση πόρων για το άμεσο μέλλον. Γιατί, και χωρίς τη δαμόκλειο σπάθη της UEFA, δεν θα μπορούσε κανείς να δεχτεί πως για Τρίτη συνεχή μεταγραφική περίοδο, η ομάδα θα κάλυπτε τις αδυναμίες της εκ των έσω! Υπάρχει ανάγκη εδώ και καιρό, για εξεύρεση ρευστού. Σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες οφειλές, καθίσταται αναγκαία και η πώληση παικτών, πέρα από τις γνωστές αποδεσμεύσεις.

Όλα αυτά όμως, είναι λίγο πολύ γνωστά.

Η κουβέντα για το πώς φτάσαμε εδώ, μάλλον περιττεύει, και σίγουρα έχει κουράσει. Ελλείψει μάλιστα σοβαρών στοιχείων, συνήθως καταλήγει σε κραυγές άνευ στόχου και ειρμού.

Η επόμενη μέρα για πολλούς φαντάζει καταστροφική. Προσωπικά, θεωρώ πως δεν έχουμε τίποτα να φοβόμαστε, παρά μόνο τον κακό εαυτό μας.

Πράγματι, η ομάδα θα αποδυναμωθεί αισθητά, αν γίνουν πράξη τα όσα λέχθηκαν σήμερα.

Πράγματι, το οικονομικό πλάνο προλαβαίνει οριακά να ολοκληρωθεί πριν την... επερχόμενη τιμωρία από την Ελβετία...

Αυτό όμως, που αποτελεί το μεγάλο στοίχημα, δεν είναι ούτε το πώς θα αναπληρωθούν οι παίκτες που θα αποχωρήσουν, ούτε το κλάμα που θα πέσει, ούτε οι φήμες που θα ξανακάνουν την εμφάνιση τους .

Το στοίχημα είναι να γίνει πράξη επιτέλους η μεταστροφή στην τακτική που ακολούθησε η ΠΑΕ εδώ και τρία χρόνια. Μια τακτική που από θέση ισχύος, μας έφερε στην εξευτελιστική θέση να διώχνουμε παίκτες δίχως το παραμικρό όφελος, μόνο για να επιβιώσουμε!

Οδηγηθήκαμε άνευ σοβαρό λόγου, από τους κερδοφόρους ισολογισμούς, σε αναζήτηση έστω και λίγων χιλιάδων ευρώ, για να δώσουμε προκαταβολές για μέτριους παίκτες που εν τέλει αποχώρησαν ως ανίκανοι να προσφέρουν!

Ο μεγάλος στόχος λοιπόν, είναι να τηρηθεί κατά κόρον μια γραμμή αυστηρή σε ότι έχει να κάνει με την εταιρική ανάπτυξη. Σε ότι αφορά την είσοδο ανθρώπων με κατάρτιση ως προς τη συμμετοχή σε αθλητικές Εταιρίες. Και, κυρίως, να μην ξαναειπωθούν δικαιολογίες και αστειότητες για θέματα που καίνε την ομάδα.

Θέλω να πιστεύω πως πρώτοι απ όλους, ο πρόεδρος Θόδωρος Ζαγοράκης και ο αντιπρόεδρος υπεύθυνος του ποδοσφαιρικού τμήματος, Ζήσης Βρύζας, το έχουν αντιληφθεί. Ειδάλλως, δεν έχει νόημα και να συζητάμε.

Ο ΠΑΟΚ με μικρά κονδύλια αλλά πολλή συσπείρωση, απέδειξε έστω και παροδικά πως δεν έχει ανάγκη ούτε πακτωλό χρημάτων, ούτε κρατικά δώρα για να φτάσει στην κορυφή. Το γεγονός πως μόνος του έβγαλε τα μάτια του, δεν διαψεύδει τίποτα από όσα όλοι οραματιστήκαμε πριν δύο χρόνια.

Η αναδιάρθρωση της ΠΑΕ λοιπόν, τόσο σε αγωνιστικό όσο και σε διοικητικό επίπεδο, μοιάζει από κάθε σκοπιά, αναγκαία. Το πρώτο βήμα, η παραδοχή του προβλήματος, έγινε. Και φάνηκε, πως αν είχε γίνει νωρίτερα, πολύ λιγότερες θυσίες θα χρειάζονταν και πολύ μικρότερο κακό θα είχε γίνει.

Σημασία έχει πως τα βήματα πλέον οφείλουν να είναι προσεκτικά, και κυρίως, και πάλι ειλικρινή. Οι συμβουλάτορες ντόπιοι μεγαλοκαρχαρίες των ΜΜΕ είναι παντελώς άχρηστοι σε αυτή την προσπάθεια. Το γεγονός πως πλέον όλοι τους προσπαθούν να αποδείξουν πως «τα έλεγαν αυτοί αλλά δεν τους άκουγαν» ούτε καν οίκτο δεν προκαλεί.

Ο ΠΑΟΚ όποτε πέταξε τη συσπείρωση του στα σκουπίδια, το πλήρωσε πολύ ακριβά. Και σήμερα, αυτό αποδείχτηκε περίτρανα.

Η λύση επομένως, δεν είναι ούτε το κυνηγητό, ούτε η αυτoκαταστροφή.

Αν ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ επιθυμεί να ξαναβρεί την «όρεξη» που είχαμε και χάθηκε, τότε οφείλει να αντιληφθεί ότι η μπάλα είναι πλέον στα... χέρια του. Ας την αξιοποιήσει.

Μετά από δύο χρόνια φημών, μίρλας και μιζέριας, ήρθε η ώρα για νέα revolution. Μόνο που τώρα, θα είναι μια επανάσταση εκ των έσω! Και χωρίς πολλά λόγια!

ΥΓ: Αν κάτι με αφήνει παντελώς αδιάφορο, είναι η τύχη του ρόστερ, η φυγή των χ παικτών και πιθανές ήττες εντός αγωνιστικών χώρων που πιθανώς θα έρθουν. Πραγματικά με αφήνει ασυγκίνητο. Ο ΠΑΟΚ είναι κοινωνική ομάδα και οι αγωνιστικές του προεκτάσεις είναι ο τελευταίος τροχός. Αν επέλθει συγκέντρωση και συσπείρωση στα άλλα κομμάτια, οι νίκες θα επιστρέψουν. Ειδικά όταν έχεις ένα προπονητή που είναι εξπέρ στο να βγάζει λαγούς απ το καπέλο και... φυντάνια απ' τις ακαδημίες!