Ζήση, πάρε τ' όπλο σου!

Η περίφημη πώληση του Αντελίνο, είναι πλέον παρελθόν. Ο πόλεμος που θα ακολουθήσει, είναι δεδομένος. Η κλασσική ασπρόμαυρη διελκυστίνδα θα λάβει χώρα το αμέσως επόμενο διάστημα.

Και στη μέση, ως είθισται, η ομάδα. Που πρέπει να συνεχίσει τις υποχρεώσεις της. Το μόνο θετικό από την υπόθεση Βιερίνια, είναι πως υπάρχει και πάλι, έστω και λίγο, νερό στο μύλο αυτή τη μεταγραφική περίοδο, και θεωρώ βέβαιο πως η ΠΑΕ θα κινηθεί για να καλύψει έστω ορισμένα από τα κενά που θα δημιουργήσουν οι αποχωρήσεις (όσες κι αν είναι αυτές).

Ίσως όχι με παίκτες ίδιας αξίας με αυτούς που έφυγαν ή θα φύγουν.

Μάλλον θα χρειαστεί να συμβιβαστούμε με έναν ΠΑΟΚ κατώτερων δυνατοτήτων.

Μάλλον θα πρέπει να αντιληφθούμε σε πόσο καλά επίπεδα είχε φτάσει η ομάδα τα προηγούμενα χρόνια (όπου και πάλι, βρίσκαμε λόγους να νιώθουμε δυστυχισμένοι και να θεωρούμε τους πάντες εντός ομάδας αποτυχημένους).

Έστω κι έτσι όμως, η ομάδα συνεχίζει τις υποχρεώσεις της. Και, η κάλυψη των κενών, φαντάζει αναγκαία.

Έστω κι έτσι, με μικρό μπατζετ, ΠΡΕΠΕΙ να δοθεί εκ νέου ώθηση στο αγωνιστικό τμήμα.

Ήρθε η ώρα ο τεχνικός διευθυντής που στην ουσία επέλεξε τους παίκτες για να δημιουργηθεί η ομάδα της οποίας ο κύκλος αυτές τις μέρες κλείνει, να αναλάβει και πάλι δράση.

Πολλά έχουν αλλάξει. Σίγουρα όχι κάποια έμφυτα χαρακτηριστικά του Ζήση Βρύζα, τα οποία ΠΟΤΕ δεν αμφισβητήθηκαν από κανέναν μας.

Γι αυτό λοιπόν, Ζήση, ήρθε η ώρα να βγάλεις και πάλι... Λαγούς απ το καπέλο!

To be continued...