Το «colpo grosso» με τα χαμένα ταλέντα!

Είναι νομίζω ξεκάθαρη η λογική που κινούνται ο Ζήσης Βρύζας και οι Γεωργιάδης – Δώνης, αποδεχόμενοι πως άμεσες μεταγραφές δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.

Και μπροστά στο φάσμα του… κενού στο ρόστερ, παίρνουν το ρίσκο. Ποιο είναι αυτό;

Η προσέγγιση «χαμένων ταλέντων», παικτών δηλαδή που στο πρόσφατο ή και απώτερο παρελθόν, είχαν όλα τα εχέγγυα για αξιοπρόσεκτη καριέρα, αλλά ο καθένας για δικούς του λόγους δεν τα κατάφερε (μέχρι σήμερα τουλάχιστον).

Σε ένα μίνι μπαράζ κινήσεων, ο ΠΑΟΚ φαίνεται πως κλείνει τρείς παίκτες οι οποίοι μάλλον μπορούν να βοηθήσουν, έστω και με μικρότερο ρόλο.

Ξεκινώντας από τον Μπανγκουρά, θα λέγαμε ότι πρόκειται για έναν νέο Μπακαγιόκο. Ένα τύπο παίκτη που κακώς, κάκιστα η ομάδα δεν φρόντισε να έχει τόσα χρόνια. Καλώς ή κακώς, οι αθλητές από την Αφρική, έχουν συγκεκριμένα αθλητικά χαρακτηριστικά, με δύναμη, κινητικότητα και «ανακατωσούρα», που συχνά στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, δίνει άριστα αποτελέσματα. Η γνωστή πλέον προβληματική συμπεριφορά του, μένει να αποδειχθεί αν θα εμφανιστεί και στο πέρασμά του από τον ΠΑΟΚ.

Ως λύση από τον πάγκο, λοιπόν, ο Μπανγκουρά φαντάζει αρκετά καλή επιλογή. Και οικονομική.

Η επόμενη κίνηση, αυτή του Άγγλου Μπαρνς, νομίζω δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί δεδομένη. Κι αυτό γιατί αδιαμφισβήτητα, ένας παίκτης για να θεωρηθεί χρυσό ταλέντο στη Βρετανία, δεν μπορεί παρά να ξέρει τα βασικά του ποδοσφαίρου, αλλά και κάτι παραπάνω. Η πορεία των τραυματισμών του σίγουρα έπαιξε τεράστιο ρόλο στην πτωτική πορεία της καριέρας του, μα ο Μπαρνς και νέος είναι, και τεράστιο κίνητρο διαθέτει. Αν λοιπόν δείξει τα αναμενόμενα στην δοκιμαστική περίοδο του Αρνεμ, νομίζω πως θα αποκτηθεί. Το τι θα προσφέρει στο γήπεδο, είναι μια άλλη ιστορία.

Στην Τρίτη περίπτωση, αυτή του Ζέμαν, νομίζω πως πάνω κάτω ισχύουν τα ίδια. Ένας νέος παίκτης, με τη στάμπα του χρυσού ταλέντου, δεν μπορεί παρά να περιμένουμε πως θα οριστικοποιηθεί η απόκτησή του αν όντως μεταβεί σε λίγες μέρες στην Ολλανδία. Εν προκειμένω, κανείς δεν έχει να πει οτιδήποτε αρνητικό για τις ικανότητες του εντός γραμμών. Αν κάτι αρνητικό λερώνει το βιογραφικό του, αυτό είναι η μεταπτώσεις στη διάθεση και τη συμπεριφορά.

Αν εν τέλει οριστικοποιηθούν και οι τρείς παραπάνω κινήσεις, ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να πει πως πήραμε παίκτες από το σακί, στην τύχη ή λόγω μάνατζερ. Είναι τρία ξεκάθαρα στοιχήματα των υπευθύνων του ΠΑΟΚ, οι οποίοι κάνουν ότι θα κάναμε όλοι μας σε αντίστοιχη περίπτωση: Προσπαθούν να πετύχουν τη μέγιστη ποιότητα, με το λιγότερο οικονομικό κόστος.

Ελλοχεύει όμως ένας τεράστιος κίνδυνος. Το αγωνιστικό κόστος.

Οι τρεις αυτές κινήσεις, δεν παύουν να είναι στοιχήματα... Κι αν δεν «μας κάτσουν», τότε η ομάδα θα βρίσκεται ποιοτικά πολύ πίσω.

Οι ιθύνοντες, με πρώτο τον Δώνη, θεωρούν πως θα βρουν τη χρυσή τομή και θα ενεργοποιήσουν όλα τα θετικά στοιχεία των παικτών που αποκτώνται.

Θα τα καταφέρουν;