«Ξέρει τι έχει ο βλάχος στον τουρβά του»!

Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα χθες, επί ενός εμφανώς υποδυέστερου αντιπάλου, που δεν παύει όμως να μας είχε κερδίσει με 2-0 στο πρώτο παιχνίδι και να είχε θέσει τις προϋποθέσεις για να κάνει την έκπληξη.

Ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε σοβαρός, πειθαρχημένος και με ένα και μοναδικό στόχο: να κόψει από νωρίς το βήχα στο σκορποχώρι του Σαλευρή και να συνεχίσει το δρόμο του για την κατάκτηση του κυπέλλου. Έτσι και έγινε και το εμπόδιο της Καλλιθέας, ενώ αρχικά δεν φάνταζε εύκολο, διαλύθηκε με ένα παιχνίδι... προπόνησης, που είχαμε πάρα πολύ καιρό να δούμε.

Πολλά τα κέρδη του χθεσινού αγώνα! Και πρώτα απ' όλα, φυσικά, η ίδια η πρόκριση. Σε ένα αγώνα χωρίς αύριο και με την πλάτη στον τοίχο, η ομάδα παρουσιάστηκε δυνατή και αποφασισμένη και έριξε στο καναβάτσο τον αντίπαλο, πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο ημίχρονο, όπου ο ΠΑΟΚ έπιασε φρενήρη ρυθμό, θαρρείς και έπαιζε με τα φρένα σπασμένα!

Επανακτήθηκε η χαμένη ψυχολογία των παικτών που είχε κλονιστεί με τα τελευταία στραβά αποτελέσματα. Απέδειξαν τα παιδιά ότι «το έχουν» και ότι μπορούν να παίξουν ποιοτικό και αποτελεσματικό ποδόσφαιρο. Πρωταγωνιστές σε συναυλία heavy metal που την απήλαυσαν ιδιαίτερα οι δέκα χιλιάδες που βρέθηκαν χθες στην Τούμπα. Πολύ σημαντικός παράγοντας στο ποδόσφαιρο η ψυχολογία και τέτοια παιχνίδια είναι ότι πρέπει για να σηματοδοτήσουν μια νέα αρχή, αφήνοντας στην άκρη το κάκιστο ξεκίνημα της νέας χρόνιας.

Χαμογέλασε, επιτέλους, ο κόσμος! Είχα πάρα πολύ καιρό να δω τόση ευτυχία ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των οπαδών! Μας χρώσταγαν μία μεγάλη εμφάνιση και μας την προσέφεραν στο πρώτο ημίχρονο. Με Lawrence, Lazar, Κατσουράνη και Kace, στη γραμμή του κέντρου, να έχουν πιάσει εκπληκτικό ρυθμό, μας έκαναν να κοιταζόμαστε αναμεταξύ μας και να διερωτόμαστε που θα σταματήσει ο δείκτης του σκορ! Ο δε Δάσκαλος δεν προλάβαινε να γράφει τα γκολ στο live και δικαίως... παραπονιόταν για την διαφαινόμενη τεντοντίτιδα που θα κληρονομούσε από τον αγώνα, εάν ο ΠΑΟΚ συνέχιζε στον ίδιο σκοπό για ακόμα λίγο! «Πιστολέρο σάμπα, δαχτυλέρο κράμπα», παλικάρι μου!

Η ουσία είναι ότι όταν υπάρχουν ηγέτες στην ομάδα αυτό βγαίνει και στο γήπεδο. Ο υπέροχος χθες Ιρλανδός μπορεί να τα έκανε όλα, να μοίραζε και να σκόραρε, αλλά αυτός ο παίκτης που έλειπε από τον φετινό ΠΑΟΚ ήταν ο Κώστας Κατσουράνης! Μεγάλη ποδοσφαιρική πάστα και αναμφίβολα στόφα ηγέτη! Απόλυτα δικαιωμένοι αυτοί που τον επέλεξαν. Το ίδιο και ο πολύ καλός Lazar που ξέραμε από πέρσι, αλλά που αγνοούνταν από την καλοκαιρινή του άδεια και μετά! Ο Στέφανος ξαναθυμήθηκε τον καλό του ευατό και ο Σάλπι συνέχισε το εξαιρετικό του σερί με τις πολύ καλές εμφανίσεις. Η άμυνα μπορεί να μην πιέστηκε, αλλά τα νεαρά παιδιά έδειξαν ότι ΠΑΟΚ του μέλλοντος έχει πολλά να στηρίξει πάνως τους. Συγκινητικός ο πάντα φιλότιμος μπάμπα-Lino μας, που τραγουδήθηκε και αυτός χθες, κάποια στιγμή, από την κερκίδα για την πολυετή προσφορά του στην ομάδα, κάτι που είναι αδύνατον να μην του αναγνωρίσει κανείς!

Και γράφω [και αυτός] γιατί, όπως και να το κάνουμε, αυτός που έκανε όλο το γήπεδο να χειροκροτάει όρθιο και να τρανταχθεί από τις φωνές και τις εκδηλώσεις λατρείας προς το πρόσωπό του, δεν ήταν άλλος από τον μεγάλο αρχηγό, την επιστροφή του οποίου περίμεναμε τόσο καιρό με ανυπομονησία! Όταν ο τεράστιος Pablo Garcia πέρασε, σαν αλλαγή, στον αγωνιστικό χώρο, η ατμόσφαιρα δονήθηκε από το γνωστό σύνθημα που του έχει αφιερώσει εδώ και χρόνια η εξέδρα: «Τιμή και δόξα στον Pablo τον Garcia, ΠΑΟΚ θρησκεία, τρομοκρατία»! Και η χαρά του κόσμου μεγάλωσε ακόμα πιο πολύ, όταν είδαμε έναν αρχηγό να είναι καθόλα έτοιμος να προσφέρει στα εναπομείντα παιχνίδια της φετινής χρονιάς. Το αγρίμι δεν μπορεί να μείνει κλεισμένο στο κλουβί για πολύ!

Ας αναλογιστούν όλοι τις ευθύνες τους για την κακή παρένθεση των τελευταίων παιχνιδιών. Γιατί, είναι αναμφισβήτητο ότι, ευθύνες υπάρχουν και στους ποδοσφαιριστές, που αδίκησαν πρώτιστα τον ίδιο τους τον εαυτό, αλλά και στο Δώνη που έδειξε να έχει εμμονές με πειράματα και τη χρησιμοποίηση παικτών σε θέσεις άλλες, εκτός της φυσικής τους θέσης και να μην έχει το καθαρό μυαλό να δώσει λύσεις και να βοηθήσει την ομάδα. Ας ελπίσουμε ότι η χθεσινή εμφάνιση θα είναι το εφαλτήριο μιας νέας αρχής και ο οδηγός για μια πορεία αντάξια του ονόματος της ομάδας που αγαπάμε και λατρεύουμε. Μιας πορείας που θα οδηγήσει στην κατάκτηση του κυπέλλου και της δεύτερης θέσης. Με τίποτα λιγότερο δεν είναι δυνατόν να υπάρξει συμβιβασμός! Γιατί το μπορούμε και επομένως το δικαιούμαστε! Και γιατί –το επαναλαμβάνω- «ξέρει τι έχει ο βλάχος στον τουρβά του»!

ΥΓ. Όταν όλοι μιλάνε για την ευρηματικότητα του ΠΑΟΚτσή οπαδού, ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι στον τομέα αυτό δεν υπάρχει ανταγωνισμός! Έτσι και χθες, με ένα σμπάρο (σύνθημα) απευθύνθηκε ο κόσμος σε δύο τρυγόνια: «... και την επτά... και την οκτώ... δώστε τους κι άλλο δανεικό»! Για μένα, ένα από τα κλού της χθεσινής βραδιάς, με αποδέκτη την FC γαυροσκώληκα και τις συμμαχίες που συνάπτουν οι Εβραίοι, προκειμένου να μπορέσουν να υπερπηδήσουν τα τεράστια εμπόδια της Κέρκυρας, της Βέροιας, της κουλίτσας και του Πλατανιά, μπας και δεν χάσουν την κατηγορία αγωνιστικά! Γιατί, άντε... ας δεχτούμε ότι δεν θα την χάσουνε αγωνιστικά... ήθελα να' ξερα... ενημερότητα πως θα πάρουνε και αυτοί και οι άλλοι οι κιτρινιάρηδες, εκεί κάτω; Με τις κλάψες και με τα ευχέλαια, οι ξεβράκωτοι; Ή λέτε να απευθυνθούν και πάλι στο θείο απ' την Τρούμπα για... δανεικά; Όχι αγύριστα, καλέ! Θα τα ξεπληρώσουν σε είδος! Ήδη, την υποχρέωση την έχουν!

ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚάρα μου,
ζω ΜΟΝΟ για σένα ομαδάρα μου!