Lino… Lino… Lino!

Lino... Lino... Lino τραγουδούσε ρυθμικά χθες το γήπεδο. Και πάλι πριν από 15 μέρες... και πολλές φορές ακόμα! Το παιδί από το Sao Paolo, με το Νο 16 στην πλάτη, έχει πάρει δικαιωματικά μία θέση μέσα στην καρδιά μας, γιατί το αξίζει! Για το απίστευτο πάθος, τη μαχητικότητα, την αγωνιστικότητα και το φιλότιμο που επιδεικνύει. Συνεπέστατος επαγγελματίας και όλοι αισθανόμαστε υπερήφανοι που έχουμε την τύχη να φοράει και να τιμάει τη φανέλα με το δικέφαλο στο στήθος αυτός ο καταπληκτικός ποδοσφαιριστής με το κορυφαίο ήθος.

Αγωνίζεται στη θέση του αριστερού οπισθοφύλακα, στην οποία αγωνίστηκε με απόλυτη επιτυχία και προσέφερε τα μέγιστα στον ΠΑΟΚ, για μια 15ετία (!!!) ο αγέρωχος Κώστας Ιωσηφίδης. Ο Κώστας μας, που από το 2005 μέχρι σήμερα υπηρετεί την ομάδα και από το πόστο του γενικού αρχηγού, υπήρξε σίγουρα ο απροσπέλαστος αμυντικός στις δεκαετίες του '70 και του '80 και ένας από τους παιδικούς μας ήρωες. Δεν θέλω, επ' ουδενί, να θεωρηθεί ασέβεια προς το πρόσωπό του, η δική μου προσωπική άποψη, ότι θεωρώ τον Lino ως ένα από δύο καλύτερα αριστερά μπακ, όλων των εποχών, στον ΠΑΟΚ και ίσως να καταλάβατε βέβαια, ότι εννοώ... το καλύτερο.

Μπακ-χαφ με όλη τη σημασία της λέξης, όπως απαιτείται από το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Τρεξίματα και πνευμόνια εφήβου... Πάνω-κάτω σαν ελάφι! Κόρνερ από τη δεξιά πλευρά με το εσωτερικό αριστερό φάλτσο, φάουλ έξω από την περιοχή, πιο σπάνια και πέναλτι και πάντα γρήγορες επιστροφές πίσω στη θέση του. Και ξανά μανά στο επόμενο κόρνερ! Μιλάμε για χιλιόμετρα... πολλά! Ακόμα και γω κουράζομαι και λαχανιάζω που τον βλέπω τον... αθεόφοβο! Μια επιθετική μηχανή μόνος του, να βάλει κατά ριπάς προς τα αντίπαλα καρέ, με τις φαρμακερές του σέντρες, σχεδόν μισό γκολ στα πόδια του Κλάους και του Σάλπι και των άλλων παιδιών ...

Και όχι μόνο σεντράρει αλλά βλέπει και δίχτυα! Αρκετά κρίσιμα και αποφασιστικά γκολ, όλα με το μαγικό αριστερό πόδι του Βραζιλιάνου. Του Lino που αποτελεί κι αυτός ένα αξιολογότατο κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του ΠΑΟΚ, κάτι που απόλυτα δικαιολογημένα, άλλωστε, του αναγνωρίζει όλος ο κόσμος του δικεφάλου. Και ίσως, όπως είπα και στην αρχή, να υπάρξει και συνέχεια του χρόνου.

Φιλότιμος! Τι να πούμε για το πάθος και το φιλότιμο του παιδιού! Ότι δεν αφήνει καμία φάση και καμία μπαλιά που δεν θα την παλέψει; Ότι λόγω τους πάθους και της αφοσίωσης στην ομάδα, έπαθε, πριν από δύο χρόνια, κάταγμα κοπώσεως (!) που τον άφησε έξω για τρεις μήνες, αλλά δεν πτοήθηκε και επέστρεψε πιο δυνατός και πεισμωμένος, την ώρα που πολλοί τον θεωρούσαν τελειωμένο; Το γοερό και σπαρακτικό κλάμα που έριξε, τη στιγμή που το φορείο τον μετέφερε εκτός αγωνιστικού χώρου, είναι μία από τις στιγμές που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω!

Χμμμ... τραγικό γύρισμα χθες και... ασίστ στον αντίπαλο! Lino...Lino... Lino! Το γήπεδο εμψυχώνει και χειροκροτεί και ο μπαμπα-Lino σηκώνει το χέρι και ζητάει συγγνώμη από τον Itandje, από τους συμπαίκτες του και από τον κόσμο του ΠΑΟΚ! Δεν πειράζει, ρε παλίκαρε... συμβαίνουν αυτά!

Αυτός είναι ο Lino. O Lino μας! Dorvalino Alves Maciel "Lino"... Ένα ακούραστο μηχανάκι στα 36 του χρόνια, με κάποια... μικροπροβληματάκια, βέβαια, στα καθαρά αμυντικά του καθήκοντα, αλλά σίγουρα, αυτό το ολοκληρωμένο «πακέτο» στη θέση του αριστερού μπακ-χαφ, τολμώ να πω ότι δεν το έχω ξαναδεί στην Τούμπα. Ούτε από τον τρελό τον Percy...

Σ' ευχαριστούμε, λεβένταρε για όλα!

Lino...Lino...Lino!

ΥΓ. Δεν αξίζει ένας τίτλος σε αυτό παιδί, όπως βέβαια και στον μεγάλο «ινδιάνο» αρχηγό, τον Pablo Garcia; Ένα κύπελλο, ε; Αμήν!

Π.Α.Ο.Κ., Π.Α.Ο.Κ., Π.Α.Ο.Κ.άρα μου,
ζω ΜΟΝΟ για σένα ομαδάρα μου !