Παρρησία κι ανοησία ...

Ειδικά την εποχή που βιώνουμε όμως, γεννιούνται μεγάλoι προβληματισμοί γύρω από αυτό. Καλώς ή κακώς, οι σημερινοί αθλητές τελούν υπό μεγάλη προβολή, και οι κινήσεις τους αναπαράγονται και διαφημίζονται με την ταχύτητα του φωτός.

Όταν λοιπόν στη σημερινή Ελλάδα, ο κάθε αθλητής μπορεί με το παραμικρό να γίνει από βασιλιάς, σταυλίτης, θα πρέπει –τουλάχιστον- να βουτάει τη γλώσσα στο μυαλό, πριν εκφραστεί.

Τις τελευταίες ημέρες έγινε και πάλι πρώτο θέμα μια διαδικτυακή τοποθέτηση του Κλάους (;), ο οποίος προτίμησε να «μιλήσει» με εικόνα, παρά με λόγια.

Η θέα της μπλούζας του να «αναζητά» τον  χουντικό Παπαδόπουλο, κάθε άλλο παρά όμορφα, ήχησε στα αυτιά των περισσότερων.

Δεν θα εξετάσω εδώ, αν έπρεπε να ειπωθεί. Δεν θα εξετάσω αν ο ΠΑΟΚ, αρχηγός του οποίου είναι ο Κλάους, είναι μια ομάδα επαναστατική και αντισυστημική, ή όχι (την απάντηση την ξέρουν και τα βρέφη).

 Η δήλωση όμως αυτή ήταν ατυχής, όχι λόγω του νοήματός της, μα κυρίως εξαιτίας της χρονικής στιγμής που ήρθε και με τον τρόπο που ήρθε. Με τα όσα είχαν προηγηθεί στην περίπτωση Κατίδη, αλλά και με παλαιότερη τοποθέτηση του Κλάους.

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν ο διαδικτυακός αυτός λογαριασμός πράγματι ανήκει στον Αθανασιάδη, κάτι που διαψεύστηκε.

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν και κατά πόσο επρόκειτο για χιούμορ, ατάκα της στιγμής ή πραγματική νοσταλγία.

Είμαι βέβαιος όμως, πως οι οπαδοί της Σκωτσέζικης Rangers, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, έπιασαν ακριβώς τον σφυγμό του θέματος. Πέτυχαν διάνα, στην κριτική τους. Και ποια είναι αυτή;

Κύριοι, καλοί-χρυσοί είστε, αλλά ο ρόλος σας είναι διαφορετικός. Η δημοσιότητα που σας δίνεται, είναι παροδική και επίπλαστη. Φροντίστε λοιπόν να κάνετε τη δουλειά σας λίγο καλύτερα. Φροντίστε να αποδειχθείτε άξιοι του δώρου που σας δόθηκε σε μια τόσο δύσκολη περίοδο για όλο τον κόσμο, προσπαθώντας λίγο παραπάνω, και μιλώντας λίγο λιγότερο. Η άποψη του κάθε νεόκοπου σταρ για την κοινωνία, λίγο μας απασχολεί. Ειδικά όταν εκφράζεται σε χαζοχαρούμενα μέσα. Περισσότερη δουλειά, λιγότερη πάρλα.

Καθώς μάλιστα οι τιμωρίες δίνουν και παίρνουν, το να σκέφτεται κανείς λίγο περισσότερο την ομάδα του, δεν θα ήταν κακό. Εκτός κι αν δεν μας νοιάζει…