«Παντσέτες και ρετσίνες, τέλος»!

Για την ακρίβεια, με αυτό τον τρόπο αιτιολόγησε τις «αλλαγές» που παρατηρούμε όλοι και οδήγησαν στη φθίνουσα πορεία που μετατρέπει την Τούμπα σε ήσυχο γηπεδάκι.

Δε μπορώ να πω, είναι σχετικά εύστοχο να τονίζει κανείς πως ο «εξευρωπαϊσμός» και η μετατροπή ενός ποδοσφαιρικού αγώνα από θέαμα για τα χαμηλά στρώματα (που ανέκαθεν έβγαζαν περισσότερο πάθος στις εκδηλώσεις τους) σε τηλεοπτικό υπερθέαμα για αποχαυνωμένους γιάπηδες, επηρεάζει άμεσα και την κερκίδα.

Είναι μάλλον λογικό δηλαδή, να παρατηρούμε πως δεν γίνεται να έχουμε και την πίτα ολόκληρη, και το σκύλο χορτάτο, σ' αυτό τον τομέα.

Κι αν συμφωνούμε πως η αιτιολόγηση αυτή είναι σχετικά λογική, θα πρέπει ωστόσο να συμφωνήσουμε πως είναι και σχετικά ημιτελής.

Γιατί, αυτού του είδους την πτώση δεν είναι η πρώτη φορά που τη βλέπουμε στην Τούμπα. Πιθανώς να είναι η πρώτη φορά που τη βλέπουμε στη Θύρα 4, κάτι που είναι τελείως διαφορετικό.

Πάνε χρόνια πλέον, από τότε που κάθε ΠΑΟΚτσής που σέβεται τον εαυτό του (που έχει δηλαδή μια επαφή με την ομάδα και τον κόσμο της) παρατήρησε τη μεταστροφή του κλίματος.

Υπήρχε μάλιστα μια τεράστια αναντιστοιχία ανάμεσα στους… σύγχρονους οπαδούς, και σε όσους έμεναν προσκολλημένοι στα παλιά. Συχνά η διαφορά αυτή εκφράζονταν μέσα από το δίπολο «συνδεσμίτης» vs «καναπεδάκιας». Όλοι εμείς βεβαίως που δεν ήμασταν ούτε το ένα, ούτε το άλλο, μάλλον είχαμε την τύχη που έχουν όλοι οι Έλληνες που δεν παθαίνουν αμόκ για την υποστήριξη ενός κόμματος…

Σε κάθε περίπτωση, είναι μάλλον εύκολο να κατηγορούμε ΜΟΝΟ τους «ψευτοκουλτουριάρηδες» υπεύθυνους, που στο βωμό του χρήματος έχουν μετατρέψει το ποδόσφαιρο σε «μπίζνα». Βεβαίως και ισχύει ΚΑΙ αυτό. Αλλά δεν είναι μόνο του.

Θα πρέπει επιτέλους να επιχειρηθεί η απαραίτητη εδώ και χρόνια ενδοσκόπηση στο εσωτερικό του ΠΑΟΚτσήδικου κόσμου. Και το γεγονός πως υπάρχει μια μικρή «έχθρα» ανάμεσα σε διάφορες κερκίδες του γηπέδου, θεωρώ πως βαρύνει (και) τους συνδέσμους του ΠΑΟΚ.

Όχι γιατί είναι «αλήτες, κωλόπαιδα, αρπάχτρες» και άλλα φαιδρά που ακούγονται συχνά. Αλλά γιατί θεωρώ πως οφείλουν και οι ίδιοι να βγούνε από τα ντουβάρια που στήθηκαν ντε και καλά με τον υπόλοιπο κόσμο, επειδή κάποιοι απλοί οπαδοί τους αφόρισαν αλλά κι επειδή κάποιοι «μπαρουτοκαπνισμένοι» ηγέτες-οπαδοί, γύρισαν την πλάτη, παριστάνοντας τους ειδήμονες.

Η εικόνα της άδειας Τούμπας είναι αποκρουστική. Ναι, η κρίση, τα προβλήματα και η φτώχεια παίζουν ρόλο μεγάλο. Μα, ένα γήπεδο, ο μύθος του οποίου στηρίχθηκε στον παλμό μιας ολόκληρης φτωχικής κοινωνίας, δεν μπορεί παρά να είναι "ζωντανό" και θορυβώδες. Είναι αδιανόητο μετά από παιχνίδια στην Τούμπα να ακούμε  σε πηγαδάκια πως «η 4 έμεινε άδεια γιατί δεν έγινε καλό ντου», όπως αδιανόητο είναι και να πρέπει να παρακαλέσεις οπαδούς του ΠΑΟΚ για να φωνάξουν ένα «ΠΑΟΚ ολέ» μια φορά μέσα σε δύο ώρες.

Καλώς ή κακώς, οι καιροί άλλαξαν ΚΑΙ στον ΠΑΟΚ. Είναι καιρός να προσαρμοστούμε όλοι. Ειδάλλως η πολυπόθητη «αλλαγή» σελίδας, θα μας βρει έξω από το κάδρο. Και το χειρότερο είναι πως θα το έχουμε επιλέξει μόνοι μας.