Το μπούμερανγκ του Σούλη ...

Τελικά κάπως κατάφερε η ομάδα μπάσκετ να τραβήξει την προσοχή της ΠΑΟΚτσήδικης κοινής γνώμης, αλλά και των αθλητικών μέσων.
Outlaw
Το μπούμερανγκ του Σούλη ...

Η απόπειρα αρπαγής του ωραίου Σούλη πυροδότησε παλιές βεντέτες, με τους "αυλικούς" της μεγάλης ομάδας να βγάζουν την είδηση.

Ο Σούλης Μαρκόπουλος είναι ένας σπουδαίος προπονητής. Εργατικός, χαμηλών τόνων, απαιτητικός, με πάθος για τη δουλειά του. Στα 65 του χρόνια διατηρεί τη φιλοδοξία του για τη δημιουργία και την υποστήριξη ενός οικοδομήματος. Από το μηδέν και με φθηνά, πλην ποιοτικά και εκλεκτά υλικά. Στην 3η του θητεία στον πάγκο του ΠΑΟΚ, οι επιλογές παικτών κάθε σεζόν αποτελούν αποτέλεσμα καλής λειτουργίας του scouting report (Μονρό, Γκρέγκορι, ΜακΓκραθ, Μάρσαλ, Κρίστμας, Γκόρι, Γκίντενς και πιο πρόσφατα Κούπερ και Πέιν). Αυτή η αρμονική συμβίωση-συνεργασία Μαρκόπουλου-μετά του Υιού μέχρι και την περσινή σεζόν-με Σταυρόπουλο, Ζουρνατζίδη και κατ' επέκταση Πρέλεβιτς, είναι ο κύριος λόγος της υγιούς εικόνας που αποπνέει ο σύλλογος τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Όσο δε σπάει η παραπάνω ομάδα, ο ΠΑΟΚ μπορεί να τρέχει το πλάνο της ερχόμενης πενταετίας. Τεκμήριο, η υπογραφή νέας πενταετούς επέκτασης με τον head coach μέσα στο καλοκαίρι, κίνηση καινοτομία στο ελληνικό μπάσκετ. Γιατί όχι, ένας μπασκετικός Φέργκιουσον.

Η ομάδα φέτος κράτησε το βασικό κορμό των Χαραλαμπίδη, Δέδα, Μαργαρίτη, Τσόχλα, έχοντας χώρο, ρόλο στο ρόστερ και για τους Λιάπη, Κώττα. Ταυτόχρονα, διαχειρίστηκε άκρως επαγγελματικά τις απώλειες των Κούπερ, Πέιν, Μπόγρη, Τσαϊρέλη, Κασελάκη, αντικαθιστώντάς τους με νέο(πιο φρέσκο) αίμα: Όντουμ, Κάρτερ, Λάγκφορντ, Κακαρούδη, Βον και Σαλούστρο. Ήδη, μιλάμε για ένα ρόστερ καλά ισορροπημένο, με δυνατότητα για περισσότερο rotation με δεδομένο το βάθος πάγκου, καλύτερης ποιότητας και υψηλότερων προδιαγραφών. Δεν είναι υπερβολή πως αυτή η ομάδα έχει τις δυνατότητες και τα εχέγγυα να σπάσει το καταραμένο και στοιχειωμένο ζευγάρι. Βεβαίως, υπάρχει και το παρασκήνιο που βάζει φρένο σε μία τόσο προχωρημένη ιδέα. Οδηγός τα playoff της περσινής σεζόν.

Τα αντανακλαστικά του διοικητικού μηχανισμού ήταν γρήγορα και αποτελεσματικά. Ο Μπάνε έριξε μία "τρίποντη" επικοινωνιακή βόμβα, κόλαφο στην ανήθικη και αντιδεοντολογική προσέγγιση των Πρωταθλητών Ευρώπης. Η αλλαζονεία πληρώθηκε με το λούσιμο της επικοινωνιακής ήττας δια του δημοσιογραφικού-ειδησεογραφικού διασυρμού. Κι αυτό γιατί ο Σούλης Μαρκόπουλος είναι μέρος, μέλος της μπασκετικής οικογένειας του ΠΑΟΚ. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο επιστέγασμα της επιτυχίας, λειτουργικά, του συλλόγου. Δε μιλάμε απλά για μία ομάδα ανθρώπων που κάνουνε το χόμπι τους. Μιλάμε για μία οικογένεια, που δουλεύει με μεράκι και εν τέλει παράγει και υπεραξία. Νωπά τα παραδείγματα του Ντόνι ΜακΓκραθ, του Πέιν, του DJ, του Μπόγρη και του Τσαϊρέλη. Παίκτες που ο ΠΑΟΚ δούλεψε στην προοπτική τους, τους έδωσε υπεραξία και πλέον, παίζουν για καλύτερα συμβόλαια.

Ο μπασκετικός ΠΑΟΚ εκμεταλλεύεται το επιμελές και κοπιαστικό στήσιμο του brand του στη μπασκετική πιάτσα. Είναι μία ομάδα που προσφέρει την ευκαιρία και τη δυνατότητα για μπασκετική ανέλιξη, ως προπύργιο για ένα καλύτερο συμβόλαιο. Προσφέρει οικογενειακό περιβάλλον και ασφάλεια για τον αθλητή. Τώρα, απολαμβάνει τους καρπούς της υπεραξίας που δίδει. Γιατί το μπάτζετ είναι μετρημένα κουκιά. Ελλείψει επενδυτή. Ξέχωρα του ότι η κάφρικη κόντρα Γιαννακόπουλου-Αγγελόπουλων εξαλείφει οποιαδήποτε υγιή αλλαγή στον ελληνικό μπασκετικό χώρο. Χρονίσανε οι ίδιοι και οι ίδιοι στις θέσεις τους. Καιρός για αλλαγές.

Βέβαια, το σούσουρο με την αρπαγή του ωραίου Σούλη μπορεί και να ωφελήσει τον μπασκετικό οργανισμό του ΠΑΟΚ. Καιρός για συσπείρωση και ενότητα. Ραντεβού στο γήπεδο από σήμερα κιόλας. Στο Παλατάκι, στην έδρα του μπασκετικού ΠΑΟΚ. Διότι, κατάρα, η μητέρα των μαχών υπήρξε το ΠΑΟΚ-ΑΡΗΣ σε κείνες τις ευλογημένες και ρομαντικές μπασκετικά, ωραίες εποχές. Μπασκετομάνα Θεσσαλονίκη γιατί κοιμάσαι;

ΥΓ.1. Η διακοπή στο πρόσφατο Σαββατιάτικο ντέρμπι πιστοποιεί πως οι αρμόδιοι φορείς λειτουργούν με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Πόσες φορές βλέπουμε πρωτοσέλιδο το περίφημο ντέρμπι της ντροπής. Χωρίς ίχνος σαρκασμού, θα ήθελα να δω στο β' γύρο στην Πυλαία, ένα ΠΑΟΚ-ΑΡΗΣ με κόσμο και των δύο ομάδων. Γιατί όχι; Μπασκετομάνα Θεσσαλονίκη.

ΥΓ.2. Το Eurocup είναι η ευκαιρία για προβολή και ορατότητα του ΠΑΟΚ στην Ευρώπη. Το έφαγε ο σκόρος το κοστούμι στην ντουλάπα. Η νίκη με την Καρσίγιακα στη Σμύρνη ας είναι το έναυσμα για την υπέρβαση. Γιατί ο όμιλος είναι επιπέδου Ευρωλίγκα.

The Outlaw

Διαβάστε ακόμη...