Το «ασπρόμαυρο παζλ» του δεύτερου συνεχόμενου! (pics)

Το πρώτο πάντα είναι το πιο γλυκό, ωστόσο η μεγάλη μαγκιά για μια ομάδα ή και αθλητή σε οποιοδήποτε άθλημα, είναι να μπορέσει να παραμείνει στην κορυφή. Ο ΠΑΟΚ έχοντας γράψει ιστορία πέρσι, κατακτώντας το πρώτο πρωτάθλημα και κύπελλο από ιδρύσεως του τμήματος, μπήκε την φετινή χρονιά στο μαραθώνιο της Volley League ως το απόλυτο φαβορί για τον τίτλο.

Για την ακρίβεια έτσι θα έπρεπε να μπει, αλλά η τότε διοίκηση των «ασπρόμαυρων» πήγε να διαλύσει όλα αφήνοντας εκτός ομάδας τον Καλμαζίδη, τον Γκόμεζ και τον Σαφράνοβιτς, τρία από τα πιο βασικά κομμάτια του παζλ. Στην συνέχεια και με την ανάληψη της προεδρίας από τον Αντώνη Τσαλόπουλο τα πράγματα διορθώθηκαν.

Αρχικά γύρισε ο Καλμαζίδης, στην συνέχεια αποκτήθηκαν οι Λι, Γιαμπλόνσκι και Σμαραγδής και όλα πήραν τον δρόμο τους. Για να φτάσει όμως ο ΠΑΟΚ να πάρει το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα έπρεπε να γίνει μια καλοκουρδισμένη μηχανή και παρακάτω θα σας αναφέρουμε τι έκανε το κάθε γρανάζι της ξεχωριστά προκειμένου ο «δικέφαλος» να κάνει το δύο στα δύο.

Καλμαζίδης: Ο μάγος...

Θα ξεκινήσουμε με τον αρχιτέκτονα του θριάμβου τον Γιάννη Καλμαζίδη. Πραγματικά και χωρίς την παραμικρή δόση υπερβολής, η συνεισφορά στην παραμονή του ΠΑΟΚ στην κορυφή ήταν καθοριστική. Επέστρεψε μετά το άδειασμα που του έγινε το καλοκαίρι με την ομάδα να είναι στην 5η θέση και την ψυχολογία στα χειρότερά της. Μια ψυχολογία που έγινε ακόμα χειρότερη όταν χάθηκαν Λιγκ Καπ και Κύπελλο παρότι οι Θεσσαλονικείς προηγούνταν και στις δύο περιπτώσεις του Ολυμπιακού με 2-0. Ωστόσο δεν το έβαλε κάτω, συνέχισε την σκληρή δουλειά, ρίχνοντας περισσότερο βάρος στο ψυχολογικό κομμάτι και στο τέλος δικαιώθηκε. Και δικαιώθηκε όχι μόνο για το δεύτερο συνεχόμενο, αλλά γιατί άκουσε όλο το γήπεδο να τον αποθεώνει, αλλά και τον πρόεδρο του ΤΑΠ να λέει πως δεν πρόκειται να επαναληφθεί το λάθος του καλοκαιριού, ένα λάθος που μπορεί να στοίχιζε στον Καλμαζίδη μια καλή δουλειά, αλλά σίγουρα θα στοίχιζε στον ΠΑΟΚ την απώλεια ενός πρωταθλήματος.

Σεπέδα: Ο ηγέτης

Και συνεχίζουμε με τους παίκτες, αρχίζοντας από τον Ρολάντο Σεπέδα. Η απόκτησή του σκόρπισε πολλά χαμόγελα, καθώς μιλάμε για τον αρχηγό της Εθνικής Κούβας, όχι κάποιον τυχαίο που πήγε στην Θεσσαλονίκη για να αντικαταστήσει τον τεράστιο Ερνάντο Γκόμεζ. Αρχικά ο 27χρονος δεν μπόρεσε να μπει στα παπούτσια του Χάρι (μπορείτε να διαβάσετε εδώ το σχετικό μπλογκ), ωστόσο όταν το έκανε, πήρε την ομάδα στις πλάτες του και την οδήγησε στον τίτλο. Ο Σεπέδα από τους ημιτελικούς με τον Ολυμπιακό και στα ματς με τον Φοίνικα ήταν ο ηγέτης που θέλει κάθε προπονητής να έχει. Καθάριζε όλες τις δύσκολες φάσεις, έπαιρνε κρίσιμους πόντους κυρίως από την θέση του σερβίς και έκανε τους συμπαίκτες του να νιώθουν σιγουριά που είναι δίπλα τους. Ε αυτό ακριβώς είναι ο ρόλος του ηγέτη και ο Κουβανός ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο τρόπο στα πλέι οφ.

Κουρνέτας: Το μυαλό

Από τα βασικά γρανάζια τόσο της περσινής, όσο και της φετινής κατάκτησης τίτλου είναι ο Βασίλης Κουρνέτας. Ο πασαδόρος του ΠΑΟΚ, το μυαλό της ομάδας η ήρεμη δύναμη. Ο άνθρωπος που στον Ολυμπιακό τον έδιωξαν με την λογική του ότι δεν μπορεί πλέον να προσφέρει και για δύο συνεχόμενα χρόνια τους έδειξε με πράξεις πόσο άδικο είχαν. Αν κάποιος δεν δει την ταυτότητά του δεν πιστεύει με τίποτα πως φτάνει τα 40. Και πώς να το πιστέψει άλλωστε βλέποντας το τι κάνει μέσα στο γήπεδο. Ο έμπειρος πασαδόρος είναι δεδομένο πως αντέχει για ακόμα μία χρονιά (τουλάχιστον), όπως επίσης είναι δεδομένο πως είτε ως βασικός, είτε ως αναπληρωματικός η βοήθειά του θα είναι πολύτιμη. Όσο πολύτιμη ήταν τα δύο τελευταία χρόνια στον ΠΑΟΚ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το πόσο τον αγαπάει ο κόσμος, παρότι σε καμία στιγμή δεν προσπάθησε να πουλήσει οπαδιλίκι. Και τον αγαπάει γιατί βλέπει έναν παίκτη που τα δίνει όλα και που είναι σημαντικός για την ομάδα του. Αυτό πάντα ήταν ο Κουρνέτας. Σημαντικός και σημαντικός παραμένει...

Χιμένες: Τελείωσε καλά, μπορούσε καλύτερα

Από τους παίκτες που πέρσι... τρέλαναν τους πάντες με την απόδοσή του ήταν ο Χαβιέ Χιμένες. Ο Κουβανός ακραίος ήταν εξαιρετικός, ενώ ο τρόπος παιχνιδιού του και το πάθος του τον έκαναν από τους πιο αγαπημένους παίκτες του ΠΑΟΚ. Η αλήθεια είναι πως φέτος η χρονιά για τον 27χρονο δεν ήταν και η καλύτερη. Ναι υπήρχαν παιχνίδια όπως ο τέταρτος τελικός ή ο πρώτος ημιτελικός στο Ρέντη που έδειξε πόσο μεγάλος παίκτης είναι, αλλά συνολικά η παρουσία του δεν ήταν όπως η περσινή. Και πάλι βέβαια έκανε την διαφορά και πάλι κέρδισε σημαντικούς πόντους ειδικά από το σερβίς και ειδικά στο τέλος αποτέλεσε ένα από τα βασικά κλειδιά του δύο στα δύο. Ο Χιμένες είναι από τους παίκτες που και στην καλύτερη μέρα του να μην βρεθεί, με μία επίθεση ένα σερβίς θα ξεσηκώσει τις εξέδρες και γι' αυτό ο κόσμος τον αγαπάει τόσο. Λείπουν από την χώρα μας τέτοιοι βολεϊμπολίστες και είναι ωραίο που ο Κουβανός βρίσκεται στο πρωτάθλημά μας.

Λι: Απλά ο καλύτερος...

Αν για τον Σεπέδα το να ακούς πως κάποιος είναι αρχηγός της Εθνικής Κούβας λες τα καλύτερα, τότε τι να πεις όταν έρχεται στο πρωτάθλημά μας ο αρχηγός των ΗΠΑ; Ο Ντέιβιντ Λι αποκτήθηκε τον Ιανουάριο, δεν ήταν λίγοι αυτοί που όχι απλά τόνιζαν πως ο παίκτης αυτός θα κάνει την διαφορά, αλλά έκαναν λόγο και για πολυτέλεια για την Volley League. Μιλάμε για έναν από τους καλύτερους μπλοκέρ στον κόσμο, κάτοχο χρυσού Ολυμπιακού μεταλλίου και World League, ενώ ήδη έχει οδηγήσει την Εθνική ομάδα της οποίας είναι αρχηγός στο Ρίο. Η απουσία του από την ενεργό δράση φάνηκε αρχικά, αλλά όταν βρήκε ρυθμό ήταν απροσπέλαστος στο φιλέ, κερδίζοντας τις περισσότερες μάχες. Ειδικά στα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, όπου κατά πολλούς κρίθηκε και το πρωτάθλημα, ήταν ο παίκτης που έκανε την διαφορά. Και λόγω Ολυμπιακών Αγώνων είναι δύσκολο να μείνει στην χώρα μας και τον ΠΑΟΚ, αλλά αν οι Θεσσαλονικείς τον κρατήσουν θα έχουν κάνει τεράστια κίνηση γιατί ο Λι τη νέα χρονιά θα είναι δύο κλάσεις ανώτερος από ότι ήταν φέτος.

Γιαμπλόνσκι: Κρύο αίμα

Ο έτερος Αμερικανός Τζέισον Γιαμπλόνσκι ήταν και αυτός από τα σημαντικά γρανάζια της ασπρόμαυρης μηχανής. Το άσχημο γι' αυτόν είναι πως αποκτήθηκε για να καλύψει το κενό του Σαφράνοβιτς και ο κόσμος νόμιζε πως θα μπορούσε να κάνει ότι ο Ισραηλινός ακραίος. Το ότι δεν τα έκανε δεν σημαίνει πως δεν βοήθησε κιόλας. Κάθε άλλο, καθώς ειδικά στα πλέι οφ είχε καλές παρουσίες δείχνοντας κρύο αίμα και βοηθώντας την ομάδα του Γιάννη Καλμαζίδη. Εννοείται πως θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερα ειδικά στην πίσω ζώνη, όμως ξαναλέμε πως δύσκολα μπορεί κάποιος να βρει νέο Σαφράνοβιτς. Σημαντικό στοιχείο για τον Αμερικάνο ο χαρακτήρας του, καθώς ποτέ δεν δημιούργησε πρόβλημα και αυτό είναι το καλύτερο στην λειτουργία μιας ομάδας.

Τακουρίδης: Τα έδωσε όλα

Συνεχίζουμε με τον δεύτερο κεντρικό τον Γιάννη Τακουρίδη. Ο 28χρονος κλήθηκε να αντικαταστήσει τον μεγάλο άτυχο της χρονιάς Γιάννη Παντακίδη και τα κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο. Έδωσε τις μάχες του, κέρδισε τις περισσότερες και έπαιξε με πάθος σε κάθε φάση. Ακόμα και όταν αποκτήθηκε ο Σμαραγδής, συνέχισε την σκληρή δουλειά και έδειξε πόσο χρήσιμος ήταν για τον «δικέφαλο». Δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε πως με το πάθος που παίζει αν είχε λίγους πόντους παραπάνω θα έκανε πολύ μεγάλη καριέρα, αλλά η αλήθεια είναι πως το ύψος του δεν τον έχει εμποδίσει να κάνει χρονιές όπως οι φετινή και να βοηθάει την ομάδα του να κατακτήσει τον τίτλο.

Γκαράς: Πάλεψε και με το παραπάνω

Η αλήθεια είναι πως στον παίκτη που έλειψε περισσότερο από όλους ο Σαφράνοβιτς ήταν ο Γκαράς. Ο διεθνής λίμπερο χωρίς τον Ισραηλινό και με τον Γιαμπλόνσκι να μην είναι το ίδιο καλός στην υποδοχή, ένιωθε πολύ μόνος στην πίσω ζώνη και αυτό τον έκανε σε πολλά παιχνίδια περισσότερο νευρικό γιατί έπρεπε να καλύψει σχεδόν όλο το γήπεδο, από την στιγμή που ο Χιμένες έτσι και αλλιώς δεν βοηθάει στην υποδοχή. Χρόνο με τον χρόνο όμως βρήκε μαζί με τον προπονητή του την λύση, ανέβασε την απόδοσή του, συνέχισε να είναι πολύ καλός στην άμυνα και το πρόσημο που βγαίνει είναι το λιγότερο θετικό για την φετινή του παρουσία. Ειδικά στα ντέρμπι ο Γκαράς ήταν ακόμα καλύτερος, ενώ πολύ σημαντικό είναι και το ότι όλοι μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για τον χαρακτήρα του.

Σμαραγδής: Το κλειδί του τίτλου

Από τους παίκτες κλειδιά στην κατάκτηση του τίτλου ήταν χωρίς αμφιβολία ο Νίκος Σμαραγδής. Ο έμπειρος κεντρικός αποκτήθηκε τον Ιανουάριο, περίμενε πως και πως την ευκαιρία του και όταν αυτή του δόθηκε την έπιασε από τα μαλλιά. Ήταν ο άνθρωπος που με την απόδοσή του έκρινε τους ημιτελικούς, με τον Καλμαζίδη να τον βγάζει ως άσο από το μανίκι και έγινε ο πρώτος έλληνας που κατακτά πρωτάθλημα με 4 διαφορετικές ομάδες. Κυρίως απέδειξε σε όλους πως μόνο τελειωμένος δεν είναι και στα 34 του ετοιμάζεται να κάνει μια νέα καριέρα πιο ώριμος από ποτέ.

Τερζής: Θα μπορούσε να πάρει περισσότερες ευκαιρίες

Ίσως είναι ο παίκτης που θα μπορούσε αν όχι να νιώθει αδικημένος, σίγουρα να πιστεύει πως θα μπορούσε να πάρει περισσότερες ευκαιρίες. Ο έμπειρος πασαδόρος ήταν ο άνθρωπος που έδωσε τη νίκη στον ΠΑΟΚ στον δεύτερο τελικό στην Πυλαία με το μπλοκ του αλλά και την συνολική του παρουσία. Έχοντας μπροστά του τον Κουρνέτα δεν αγωνίστηκε όσο ίσως θα ήθελε αλλά όταν έμπαινε να παίξει τα έδινε όλα και αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Παντακίδης: Ο μεγάλος άτυχος

Πρόκειται για τον μεγάλο άτυχο της χρονιάς καθώς έμεινε εκτός με σοβαρό τραυματισμό. Ωστόσο η παρουσία του μόνο μικρή δεν ήταν, καθώς ο Παντακίδης ως αρχηγός έπαιξε και με το παραπάνω τον ρόλο του εμψυχωτή βοηθώντας και αυτός σημαντικά παρότι δεν αγωνίστηκε. Τρελό ΠΑΟΚτσάκι πανηγύρισε με την ψυχή του δεύτερο συνεχόμενο και είναι δεδομένο πως θα μείνει, όπως δεδομένο είναι πως θα βοηθήσει είτε αγωνίζεται, είτε όχι.

Εφραιμίδης, Καρασαββίδης, Ντίνας: Πολύτιμες... ρεζέρβες

Σε κάθε ομάδα εκτός από τους λεγόμενους βασικούς χρειάζονται και οι παίκτες που ανά πάσα στιγμή θα μπουν και θα προσφέρουν. Τέτοιοι ήταν στον φετινό ΠΑΟΚ οι Εφραιμίδης, Καρασαββίδης και Ντίνας. Δεν είχαν την μεγάλη χρονικά παρουσία, αλλά προσπάθησαν και προσέφεραν και αυτοί από την πλευρά τους.

Παπαδόπουλος, Κουντουρίδης: Πολύτιμοι συνεργάτες

Η παρουσία του Γιάννη Καλμαζίδη άλλαξε την φετινή ιστορία του πρωταθλήματος, ωστόσο δίπλα στον έμπειρο τεχνικό ήταν ο Κώστας Παπαδόπουλος. Ο έμπειρος προπονητής είναι βοηθός του Κάλμα στην Εθνική Γυναικών, εκλέκτορας της Εθνικής Νεανίδων, ενώ έχει και εμπειρίες από την παρουσία του στην Ιταλία. Ήρεμη δύναμη και πολύτιμος συνεργάτης και δεν είναι τυχαίο πως ήταν ο άνθρωπος που διάλεξε αμέσως ο κόουτς του ΠΑΟΚ όταν αποφάσισε να επιστρέψει. Πολύτιμη και με το παραπάνω η παρουσία του την φετινή χρονιά στον «δικέφαλο». Όπως πολύτιμη ήταν και η παρουσία του στατιστικολόγου Παναγιώτη Κουντουρίδη. Θεωρείται και όχι άδικα ως ένας από τους καλύτερους στην χώρα στον συγκεκριμένο τομέα και πραγματικά η συνεισφορά του είναι το λιγότερο σημαντική.

Αχιλλέας Τζήκας: Ωραίος... τρελός!

Μπορεί να φαίνεται υπερβολικό αλλά ίσως είναι ο άνθρωπος που χάρη σε αυτόν δεν διαλύθηκε το τμήμα. Όταν το καλοκαίρι έγιναν αυτές οι αλλαγές και δεν ήρθαν τα αποτελέσματα που όλοι ήθελαν, έβαλε πλάτη, έπεισε ανθρώπους να αναλάβουν και στο τέλος δικαιώθηκε. Ναι τον λες και τρελό, αλλά με την καλή έννοια. Μια τρέλα που χρειάζεται σε κάθε ομάδα. Ο τιμ μάνατζερ που όλοι μόνο καλά λόγια έχουν να πουν γι' αυτόν με τους παίκτες να τον πάνε και με το παραπάνω. Εντάξει τρώει και κάτι τιμωρίες πάνω στην ένταση, όπως η τελευταία που ήταν εκτός αγωνιστικών χώρων για 4 μήνες, αλλά είπαμε... τρελός είναι του ξεφεύγουν κάποια πράγματα!

Τσαλόπουλος: Αυτό που έλειπε

Ναι ο Ανδρέου ήταν ο άνθρωπος που κατάφερε να βάλει τον ΠΑΟΚ στον χάρτη του βόλεϊ, ωστόσο παραλίγο ο ίδιος να χαλάσει όλη την προσπάθεια. Ευτυχώς για τον «δικέφαλο» που ανέλαβε τα ηνία του τμήματος ο Αντώνης Τσαλόπουλος και όλα πήραν τον δρόμο τους. Ο άνθρωπος με το που ανέλαβε προσπάθησε να βάλει μια τάξη, έκανε τις κινήσεις που έπρεπε γιατί άκουσε τους ανθρώπους που ξέρουν το άθλημα και στο τέλος δικαιώθηκε. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως δεν σκοπεύει να κάνει τα λάθη που έγιναν το καλοκαίρι και ετοιμάζεται με ακόμα περισσότερη όρεξη να συνεχίσει αυτό το σερί. Ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση και όλοι στον ΠΑΟΚ έχουν να το λένε.