Ο Diego Biseswar έπαθε και έμαθε

Δηλώνεται ως "επιθετικός μέσος". Μπορεί ωστόσο, να τον δείτε ως αριστερό εξτρέμ, αλλά και ως δεξί εξτρέμ. Από μικρός άλλαζε θέσεις, ανάλογα με το πού τον οραματιζόταν ο κάθε προπονητής του. Ο Diego Biseswar ο νέος παίκτης του ΠΑΟΚ διακρινόταν από παιδί για την τεχνική του. Ατυχώς, ήταν γνωστός και για το χαρακτήρα του. Ώσπου βρήκε το δάσκαλο του, στη Feyenoord, εξελίχθηκε σε ένας από τους καλύτερους παίκτες της γενιάς του και το 2010 έζησε την καλύτερη περίοδο της καριέρας του -δικαιώνοντας επιτέλους, τις προσδοκίες. Και μετά και μετά; Να διαβάσεις.

Η καταγωγή του είναι από το Suriname, γνωστή και ως πρώην Ολλανδική Γουιάνα (ανεξαρτητοποιήθηκε το 1975), για τον προφανή λόγο. Ναι, ήταν αποικία των Ολλανδών -που συνορεύει ανατολικά με τη Γαλλική Γουιάνα και νότια με τη Βραζιλία. Βρίσκεται στη Νότιο Αμερική και έχει πληθυσμό 534.189 κατοίκων. Από εκεί έφυγαν οι γονείς του Astrando και Sandra, για να εγκατασταθούν στο Amsterdam, όπου ο πατέρας του εργαζόταν ως οδηγός λεωφορείου.

Παρεμπιπτόντως, ο Astrando δεν δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να βρει τα ονόματα των αγοριών του (για την ιστορία, η οικογένεια περιλάμβανε και μια κόρη): ονόμασε τον πρώτο Diego (εκ του Μaradona) και τον δεύτερο Romário. Από αυτό, προκύπτει και το ασφαλές συμπέρασμα ότι σε αυτό το σπίτι το ποδόσφαιρο λατρευόταν ως θρησκεία. Η αγαπημένη ομάδα της φαμίλιας ήταν η Feyenoord, κάτι που δεν θα το έλεγες... απλό στην πόλη που δοξάζεται ο Ajax (βλ. το έτερον ήμισυ του De Klassieker).

Ο πατέρας του τριγυρνούσε στο Amsterdam, με μια τσάντα της Feyenord στην πλάτη

"Ο γιγαντιαίος πατέρας του Diego, ο οποίος ζύγιζε περισσότερα από 100 κιλά, συνήθιζε να διασχίζει τους δρόμους του Amsterdam, με μια τσάντα της Feyenoor στην πλάτη, μέσα στην καλή χαρά", είχε ενημερώσει ο τεχνικός διευθυντής στο "club aan de Maas", Mark Wotte, αφότου είχαν δώσει στο παιδί το πρώτο επαγγελματικό του συμβόλαιο, τον Οκτώβριο του 2004, όταν ήταν 16 χρόνων -και είχε συμπληρώσει τριετία κοντά τους. "Τον είχα ρωτήσει αν νιώθει πως ρισκάρει... τη ζωή του, κουβαλώντας το έμβλημα του "αιώνιου" αντιπάλου. Χαμογέλασε και μου απάντησε "δεν θα με πειράξει κανείς". Ήταν πάντα δίπλα στο παιδί του και τον κρατούσε στη σωστή πορεία, με τις οδηγίες, τις επισημάνσεις και τις φωνές του.

"Τότε ο Diego ήθελε να κάνει θεαματικά πράγματα, αλλά δεν είχε μάθει τα βασικά του σπορ και το πώς να είναι λειτουργικός. Ουσιαστικά, ήταν αυτοδίδακτος και έπρεπε να αλλάξει κάποια πράγματα, για να γίνει ένας ακόμα παίκτης που προωθήθηκε από τις ακαδημίες", μετά τους Van Persie, Leonardo,Loovens και τον Jonathan de Guzmán "με τον οποίον είχε έρωτα ο Koeman. Το βασικό για αυτά τα παιδιά είναι να εξελιχθούν στη δεύτερη ομάδα, να φτάσουν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο και να μείνουν εκεί, πριν κάνουν το επόμενο βήμα, κατά το οποίο θα χρειαστεί να ξεπεράσουν 6-7 παίκτες που θα βρουν μπροστά τους, για να "βρουν" το χώρο τους".

Σε πήγα fast forward. Να σε γυρίσω πίσω. Ο Astrando έμαθε τα αγόρια του να λατρεύουν το ποδόσφαιρο και αυτά μεγάλωσαν με ένα μια σκέψη στο μυαλό τους: πώς θα γίνουν ποδοσφαιριστές. Καθημερινά περνούσαν ώρες ατελείωτες στη γειτονιά, σε παιχνίδια με τους γείτονες, έως την ημέρα που ένας καλός φίλος του Astrando του πρότεινε να τα πάει στην AFC DWS (Amsterdamsche Football Club Door Wilskracht Sterk, δηλαδή Ποδοσφαιρικός σύλλογος του Amsterdam, δυνατός μέσω της θέλησης). Τη σήμερον ημέρα θα την βρεις στην έκτη κατηγορία του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, στη χώρα.

Ο Ajax τον έδιωξε ως... προβληματικό

Τότε ο Diego Biseswar ήταν 5 χρόνων. Στα 6 τον ζήτησε ο Ajax και όχι, δεν αρνήθηκε την ευκαιρία. Έμεινε εκεί πέντε χρόνια. Έως το 1999, οπότε του είπαν ότι "είσαι δυσμεταχείριστος", πως δεν υπάρχει προπονητής που να μπορεί να τον διαχειριστεί και τον άφησαν να φύγει. "Η αλήθεια είναι πως ένιωσα ευτυχισμένος! Εκεί πίστευαν ότι δεν είμαι αρκετά καλός και αυτό με έκανε να θέλω να φύγω με την πρώτη ευκαιρία. Δεν ένιωθα άνετα. Οι φίλοι μου έφευγαν ο ένας μετά τον άλλον, ενώ η σχέση μου με τον προπονητή δεν ήταν καλή. Δεν μπορείς να κάνεις όνειρα, όταν όλα είναι υπό κατάρρευση".

Η αλήθεια -όπως διατυπώθηκε από ρεπόρτερ της εποχής- ήταν πως μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια, κατάφερε να βελτιώσει την τεχνική του και να αποκτήσει ιδιαίτερες ποιότητες. Το 1999 επέστρεψε στην DWS, αλλά και πάλι δεν έμεινε για πολύ. Το 2000 πήγε στην Stormvogels Telstar και το καλοκαίρι του 2001 η ακαδημία της Feyenord τον κάλεσε κοντά της. "Τους επισκέφτηκα 2-3 φορές και πείστηκα ότι ήταν η καλύτερη κίνηση που θα μπορούσα να κάνω. Όχι, δεν είχα καμία δυσκολία ως παιδί του Amsterdam. Γιατί να 'χω; Ο Ajax ήταν πίσω μου και ούτως ή άλλως, πάντα αισθανόμουν ιδιαίτερα για τη Feyenoord".

Χρειάστηκε μια σεζόν για να περάσει από την U15 στην U17. Εκεί έμεινε δυο αγωνιστικές περιόδου και στο τέλος της σεζόν 2004-05 εμφανίστηκε στην πρώτη ομάδα, ως "νέος". Έκανε το ντεμπούτο του στις 22/5 του 2005, στο τελευταίο παιχνίδι υπό τις οδηγίες του Ruud Gullit, το 6-3 επί της ADO den Haag, για την Eredivisie. Είχε προηγηθεί η υπογραφή συμβολαίου, στις 29/10 του 2004 και η σχετική ανακοίνωση "για τον δεξί εξτρέμ, που διαθέτει μεγάλο ταλέντο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλες θέσεις". Ο προπονητής της πρώτης ομάδας τον είχε στο δεξί φτερό, εκείνος της U17 τον έβαζε ως μέσο, αυτός της U15 ως επιθετικό. Εσύ πες ότι αγωνιζόταν όπου τον χρειάζονταν.

Αυτό συνέβαινε και στις εθνικές U16, U17, U19 και U21. Με την U17 είχε παίξει στο ευρωπαϊκό του 2005, στην Ιταλία και ήταν αυτός που χάρισε στην παρέα του τη νίκη επί του Ισραήλ, στη φάση των ομίλων και να βρεθεί στα ημιτελικά, αγκαλιά με τους οικοδεσπότες Ιταλούς. Προτιμήθηκε για την καλύτερη ομάδα του τουρνουά, μολονότι στον τελικό είδε την Τουρκία να παίρνει το τρόπαιο. Παρ' όλα αυτά, η δεύτερη θέση έδωσε στην Ολλανδία το δικαίωμα παρουσίας στο Παγκόσμιο του Peru, το 2005. Εκεί, η παρέα του τερμάτισε στην τρίτη θέση -έχασε στον ημιτελικό 0-4 από το Μεξικό που πήρε το τρόπαιο και στον μικρό τελικό νίκησε την Τουρκία 2-1.

Στις δηλώσεις που είχε κάνει, είχε πει "θέλω να τελειώσω το σχολείο (παρακολουθούσε καλοκαιρινά μαθήματα) και μετά να επικεντρωθώ στο πώς θα γίνω επαγγελματίας". Μετά πρόσθεσε και ότι "ήταν εξαιρετική η ευκαιρία που έχω να παίξω σε όλες τις εθνικές. Πάντα είναι τιμή να σε καλούν. Είχα τη δυνατότητα να αντιμετωπίσω καλούς παίκτες και από την Premier League. Στην Ιταλία για παράδειγμα, έπαιζε ο Balotelli, παίκτης της Inter, όπως και ο Santon, ο Giovinco της Juventus. Τους ξέρω γιατί είμαι φαν του ποδοσφαίρου. Αλλά αν με ρωτάς, μου αρέσει περισσότερο η ιταλική λίγκα από την ιταλική. Μου αρέσουν οι κοντοί παίκτες. Λατρεύω τον Iniesta".

Με το σύλλογο του, την αγωνιστική περίοδο 2005-06 μέτρησε έξι παρουσίες στην πρώτη ομάδα (έπαιξε κυρίως για την U19) και στις 20/11 σκόραρε το πρώτο γκολ στην κατηγορία. Ήταν αυτό της νίκης στο ματς με τη Roda JC. Μετά, δόθηκε ως δανεικός "γιατί έπρεπε να παίξει ως επιτελικός μέσος και δεν ήταν πολύ εύκολη η προσαρμογή στην ελίτ των πρωταθλημάτων". Για αυτό και δόθηκε δανεικός στην Heracles πρώτα και μετά στην Da Graafschap: για να αποκτήσει εμπειρίες που θα του φαίνονταν χρήσιμες στην επιστροφή του στο Rotterdam.

Ειρήσθω εν παρόδω, το 2006 κλήθηκε από την εθνική Trinidad & Tobago για το World Cup 2006... κατά λάθος. Βλέπεις, ο προπονητής (και σύμβουλος της Feyenoord) Leo Beenhakker είχε μπερδευτεί επί του μέρους στο οποίο είχαν γεννηθεί οι γονείς του Biseswar. Όταν διευκρινίστηκε η αλήθεια, το προσκλητήριο εστάλη πίσω. Δέχθηκε άλλη: από τον Johan Neeskens, για τη δεύτερη ομάδα της Ολλανδίας.

Οι εμπειρίες έπιασαν τόπο

Γενικότερα πάντως, η ιστορία εξελίχθηκε ακριβώς όπως τη διάβασες πιο πάνω. Πήρε τις εμπειρίες και τις παραστάσεις και στα 20 γύρισε στη βάση του, για να δείξει πως είναι πια καλύτερος. Τα media έγραφαν το 2008 για ένα μικρόσωμο παίκτη που κινείται εξαιρετικά στην περιοχή της επίθεσης, ενώ αναφερόταν ως ιδανική θέση "αυτή του δεύτερου επιθετικού, μολονότι μπορεί να σκοράρει και με τα δυο πόδια. Είναι πολύ γρήγορος, ελίσσεται και έχει εξαιρετική τεχνική. Του αρέσει να ντριμπλάρει τους αντιπάλους -μπορεί και αλλάζει ταχύτητα, κατά το δοκούν- και αναγνωρίζει πότε είναι η ιδανική στιγμή για να κάνει σουτ, με ακρίβεια. Αν του δώσεις την μπάλα εκεί που τη θέλει, η επιτυχία είναι δεδομένη".

Τι του έλειπε; "Η συνέπεια, ενώ είναι και λίγο ατομιστής, γεγονός που τον οδηγεί σε λάθη. Επίσης, ο χαρακτήρας του είναι λίγο αμφιλεγόμενος. Αν τα βελτιώσει αυτά, θα γίνει ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του έθνους, δεδομένης της ποιότητας που έχει". Το σήμα κατατεθέν του ήταν τα γκολ από μακρινή απόσταση. Λίγο καιρό αργότερα, το Bleacher Report ενημέρωσε πως "είναι ένας ταύρος που προκαλεί πρόβλημα σε όλες τις άμυνες, τρέχει γρήγορα και ασταμάτητα και είναι πάντα... σαν να βρίσκεται σε αποστολή. Και πιθανότατα είναι σε αποστολή. Όταν τον έβαλε στην άκρη η ομάδα του, πάλεψε να ξαναβρεί τη θέση του, να καθιερωθεί. Έγινε πιο ψύχραιμος, επικεντρώθηκε στο ποδόσφαιρο και "άνθισε" σε μια από τις μεγαλύτερες δημιουργικές δυνάμεις της Feyenoord".

Η Valencia, η Sheffield United... και ο Ajax

Στις 16/3 του 2009 η "Algemeen Dagblad" έγραψε πως η Valencia να ενδιαφέρεται για την απόκτηση του Biseswar. Είχε ήδη 21 συμμετοχές και επτά γκολ (ήταν ο τρίτος σκόρερ της ομάδας του), με την PSV, την Twente και την Benfica να έχουν επίσης, εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους. Εκείνος ήταν στην τελευταία χρονιά του συμβολαίου που τον "έδενε" με τη Feyenord, με την ομάδα να του 'χει κάνει ήδη τρεις προτάσεις να επεκτείνει. Εκείνος περίμενε να δει ποια θα ήταν η καλύτερη περίπτωση.

Έκανε προπονήσεις με τη Sheffield United, που τον ήθελε αλλά δεν είχε χρήματα να τον αποκτήσει "πράγμα που δεν με πείραξε, γιατί κατάλαβα ότι το στιλ της Αγγλίας δεν μου ταιριάζει". Μετά ξεκαθάρισε ότι "δεν πάω σε άλλη ομάδα της Eredivisie", γιατί βλέπεις τον ήθελε και ο Ajax. Η πώληση δεν έγινε πραγματικότητα, ο παίκτης εντυπωσίασε στα φιλικά προετοιμασίας και ο Gertjan Verbeek του έδωσε μια ακόμα ευκαιρία. Έγινε βασικός και στις 3 Απριλίου του 2009 υπέγραψε τριετή επέκταση (του τύπου 1+1+1). Στο τέλος της σεζόν είχε 30 συμμετοχές και επτά γκολ. Και κάπου εκεί ήλθε η πώληση.

Η τουρκική Kayserispor έδωσε 200.000 ευρώ και τον πήρε στις 21 Δεκεμβρίου του 2011. Η διάρκεια στο συμβόλαιο που υπέγραψε ήταν για 4.5 χρόνια. Είχε συμπληρώσει τη δεκαετία και όπως παραδέχθηκε η Feyenoord, "το συμβόλαιο του ήταν βαρύ για το μπάτζετ μας και ανακουφιστήκαμε που διεγράφη". Φέτος έμεινε ελεύθερος. Τι είχε κάνει; Είχε παίξει σε 36 ματς (32 για τη Süper Lig και 4 για το Türkiye Kupasi, σκόραρε πέντε φορές και πέρασε 6 ασίστ, σε 2.886 λεπτά συμμετοχής), τα 23 έως αριστερό εξτρέμ και ως... τέτοιο σκόραρε 3 φορές και έδωσε άλλες τόσες τελικές πάσες.

Συνολικά, μπορείς να δεις ποιος είναι στην εικόνα που ακολουθεί.

*Πηγή: sofifa.com