Ιστορίες από το... ασπρόμαυρο χρονοντούλαπο!

Η απόκτηση του Μάμε Τιάμ επανάφερε στο προσκήνιο μια σχέση αγάπης των ασπρόμαυρων από τον ελληνικό (ΠΑΟΚ) και ιταλικό (Γιουβέντους) Βορρά. Μια σχέση, που λόγω χρωμάτων, κρατάει δεκάδες χρόνια, αλλά και μας θυμίζει το πως έφτασε μια ανάσα από την Τούμπα, ο Λίβυος ηγέτης, Μουαμάρ Καντάφι!

Υπάρχουν φυσικά κι άλλες απίστευτα ωραίες ιστορίες στο ασπρόμαυρο χρονοντούλαπο, που οι παλαιότεροι εύκολα τις ανασύρουν και τις επαναφέρουν στις μνήμες τους, όταν η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από τις δύο ομάδες.

Η ιστορία, άλλωστε, μας έχει διδάξει πως μπορεί Γιουβέντους και ΠΑΟΚ να έχουν κοινά χρώματα, αλλά αυτό από μόνο του δεν ήταν αρκετό για να αποτελέσει, κάποια στιγμή, το διαβατήριο εισόδου στο ζηλευτό κόσμο των «μπιανκονέρι». Προσπάθειες έγιναν, αρκετές, αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν ποτέ θετικό.

Τι λέτε, πάμε να θυμηθούμε τον Λουτσιάνο Μότσι, τον Σέρτζιο Βάτα, τον Λορέντσο Ντελισάντι, τον Αλ-Σάεντι Καντάφι, ακόμη ακόμη τον Ντούσαν Μπάγεβιτς και τον Άγγελο Αναστασιάδη; Όλοι τους σχετίζονται με τις πολλές αποτυχημένες απόπειρες του πρώην μεγαλομετόχου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, Γιώργου Μπατατούδη, να ξεκινήσει και να προχωρήσει μια συνεργασία των δύο ασπρόμαυρων ομάδων.

Ο Ζαλαγιέτα, ο Μότζι και οι πρώτες επαφές

Ο Γιώργος Μπατατούδης με το που έγινε το νέο αφεντικό στην Τούμπα επιχείρησε να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με ομάδες του εξωτερικού. Ο Αλέξης Κρυσταλλίδης, δικηγόρος, είχε αναλάβει νομικός σύμβουλος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, όταν ο Μπατατούδης αγόρασε το πακέτο των μετοχών από τον Θωμά Βουλινό, δεν περιορίστηκε ποτέ στα νομικά καθήκοντα, αντίθετα προχώρησε και έκλεισε πολλά deal αρκετών δισεκατομμυρίων (δραχμών) το διάστημα της παντοκρατορίας του «Μπάτμαν», πολύ πριν αρχίσει να τον παίρνει η κάτω βόλτα.

Το Μάρτιο του 1999 στα δημοσιογραφικά γραφεία, Θεσσαλονίκης και Αθήνας, σήμανε συναγερμός όταν κυκλοφόρησε η είδηση περί άφιξης του Λουτσιάνο Μότζι στην ελληνική πρωτεύουσα για ραντεβού με τον ΠΑΟΚ! Ο Μπατατούδης είχε βρει κώδικα επικοινωνίας με τον πανίσχυρο, τότε, Ιταλό παράγοντα, που μια δεκαετία αργότερα θα βρεθεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου για το μεγαλύτερο σκάνδαλο στο χώρο του ποδοσφαίρου, το Calciopolis.

«Είναι κέρδος για τον ΠΑΟΚ να διατηρεί σχέσεις φιλίας και συνεργασίας με τέτοια σωματεία- κολοσσούς. Από τη συνάντηση έφυγα ενθουσιασμένος, αλλά με την απογοητευτική ταυτόχρονα διαπίστωση για το πόσο πίσω είναι οι ελληνικές ομάδες σε θέματα οργάνωσης», δήλωνε, μετά τη δίωρη συνάντηση σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, ο τότε αναπληρωτής πρόεδρος, Νίκος Βεζυρτζής, ο οποίος επί δύο ώρες κάθισε στο ίδιο τραπέζι με τον Μότζι κι άλλα τρία επιτελικά στελέχη της Γιουβέντους.

Λίγους μήνες αργότερα, στα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων της Θεσσαλονίκης, επιστρέφουν οι «ξύλινοι» τίτλοι, κυρίως των αγαπημένων «ΣΠΟΡ του Βορρά», προς χάρη της «μεγάλης κυρίας» του ιταλικού ποδοσφαίρου. Ο ΠΑΟΚ έχει πάει, δια του Αλέξη Κρυσταλλίδη, στο Τορίνο για να διαπραγματευτεί και να φέρει στη Θεσσαλονίκη, όχι έναν αλλά δύο παίκτες της «Γιούβε», τον Μαρσέλο Ζαλαγιέτα και τον Ντανιέλ Φονσέκα, τον πρώτο ως δανεικό και τον δεύτερο προσφέροντας 1,8 δισ. δραχμές, για την αγορά του. Το τι γράφτηκε εκείνη την εποχή στον Τύπο δε λέγεται. Τελικά, κανένας από τους δύο Ουρουγουανούς δεν εμφανίστηκε στην Τούμπα και η υπόθεση χαρακτηρίστηκε φιάσκο για τον «Δικέφαλο» και τον μεγαλομέτοχό του.

Όμως, ο Γιώργος Μπατατούδης, επέμενε να κοιτάζει προς τον ιταλικό βορρά. Ειδικά τις εποχές που άρχισαν τα τεράστια οικονομικά προβλήματα, η Γιουβέντους αποτελούσε «μαξιλαράκι σωτηρίας» για τον Έλληνα επιχειρηματία, ενώ κι ένα κομμάτι του οργανωμένου κόσμου του ΠΑΟΚ είχε πεισθεί, πως οι... Ιταλοί είναι φίλοι μας, άρα μπορούν να μας σώσουν.

Όταν η... Γιουβέντους έδιωξε τον Μπάγεβιτς!

Η ιταλική ομάδα, χωρίς να το ξέρει, αποτέλεσε τη βασική αιτία για να αποχωρήσει ο Ντούσαν Μπάγεβιτς από την Τούμπα. Παρά τα προβλήματα, ο «Ντούσκο» περνούσε καλά στη Θεσσαλονίκη, οι ΠΑΟΚτσήδες, μετά την κατάκτηση του κυπέλλου το 2001 τον είχαν σαν θεό, αλλά ο Βόσνιος τεχνικός μόλις έμαθε ότι δε θα έχει λόγο στη δημιουργία ομάδας και στις μεταγραφές, αλλά αυτό θα περνούσε σε ιταλικά μυαλά και χέρια, την... έκανε με ελαφρά πηδηματάκια.

Η αρχική σκέψη του Μπάγεβιτς ήταν να συνεχίσει για έναν ακόμα χρόνο στον ασπρόμαυρο πάγκο, όμως στην ιδέα και μόνο ότι δεν θα έχει το γενικό πρόσταγμα, έκανε πίσω και το Μάιο του 2002 ανακοίνωνε, σε ξενοδοχείο του Πανοράματος, το τέλος της συνεργασίας του με τον ΠΑΟΚ.

«Είχα αποφασίσει να μείνω για ακόμη ένα χρόνο, αλλά από τη στιγμή που ξεκίνησε η συνεργασία με τη Γιουβεντους κατάλαβα ότι δε με ήθελαν άλλο στην ομάδα. Μια συνεργασία που ο κ. Μπατατούδης πιστεύει πολύ και δικαίωμά του είναι να περιμένει να κερδίσει από αυτήν. Και εγώ είμαι θετικός απέναντι σε μια υγιή συνεργασία, που μπορώ να ζητήσω εγώ παίκτες, όχι να μου προτείνουν αυτοί. Δε θέλω να μου λένε ποιους παίκτες να πάρω», είπε ο «Ντούσκο», που πήρε το καπελάκι του και επέστρεψε στην Αθήνα.

Στην Τούμπα είχαν εγκατασταθεί ο Σέρτζιο Βάτα (προπονητής και υπεύθυνος των Ακαδημιών) κι ο Λορέντσο Ντελισάντι (διοίκηση-μάρκετινγκ), με τον πρώτο να παρουσιάζεται στις εγκαταστάσεις της Νέας Ευκαρπίας, «ο επόμενος προπονητής», στους παίκτες του ΠΑΟΚ όταν αποχώρησε ο Μπάγεβιτς. Αξέχαστες στιγμές...

Ο Φοφανά, ο Σκαρντίνα κι ο Αγγελος...

Στο μεταξύ, ο Ντελισάντι, που αποτελούσε... σωσίβιο για τον «πνιγμένο» Μπατατούδη, αλλά από πίσω του κρυβόταν η συνεργασία με ιταλικό γραφείο μάνατζερ στο οποίο ασκούσε επιρροή ο Λουτσιάνο Μότζι και τίποτα περισσότερο, είχε προλάβει να φέρει δύο νεαρούς ποδοσφαιριστές από τη Γιουβέντους. Κάποιοι πίστευαν, ότι όντως ζούσαν το όνειρο κι από κοντά την απαρχή μιας ένδοξης συνεργασίας των δύο ασπρόμαυρων ομάδων. Γελάστηκαν οικτρά.

Ο Γάλλος Αμπού Φοφανά και ο Ιταλός Φραντσέσκο Σκαρντίνα φόρεσαν, όντως, την ασπρόμαυρη φανέλα του ΠΑΟΚ, αλλά για κακή τους τύχη, όχι ότι ήταν κάτι το εξαιρετικό ως παίκτες, έπεσαν πάνω στον Αναστασιάδη, που άκουγε για Γιουβέντους και έβγαζε... σπυράκια, αφήστε που και οι δυο δεν ήταν δικές του επιλογές.

Υπάρχει εξήγηση για τους... αφρούς, που έβγαζε ο Άγγελος κάθε φορά που η κουβέντα πήγαινε στη συνεργασία του ΠΑΟΚ με την ιταλική ομάδα; Ναι, υπάρχει. Οι παλινδρομήσεις Μπατατούδη, μετά το διαζύγιο με τον Μπάγεβιτς, συνεχίζονται. Ο Πέτρος Καλαφάτης, πρόεδρος τότε, δήλωνε στον Τύπο, ότι «ο Αναστασιάδης θα είναι ο νέος προπονητής», αλλά ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ είχε άλλα σχέδια. Επηρεασμένος από την ιταλική πλευρά, ήθελε να φέρει για προπονητή τον Μάρκο Ταρντέλι.

Μέσα σε διάστημα μιας ημέρας άλλαξε πάνω από δέκα φορές γνώμη, καθώς το ελληνικό λόμπι πίεζε για την επιστροφή του δικού τους παιδιού, που ξέρει τον ΠΑΟΚ σαν την παλάμη του, που θα κρατήσει όρθια την ομάδα. Όπως κι έγινε. Καλαφάτης, Κούδας, Καλύβας και Χαλβατζούλης επέβαλλαν για προπονητή της ομάδας τον Άγγελο Αναστασιάδη και μέσα σε μια νύχτα, Σέρτζιο Βάτα και Λορέντζο Ντελισάντι εξαφανίστηκαν από τη Θεσσαλονίκη. και φυσικά έβαλαν «στοπ» σε κάθε είδους συνεργασία με τη Γιουβέντους.

Ο Καντάφι και ο ΠΑΟΚ

Μετά από την «εποχή Μπατατούδη (1996-2003) και πριν η ομάδα της Θεσσαλονίκης, με «άνωθεν εντολές», περάσει στα χέρια του Γιάννη Γούμενου και του Βασίλη Παγώνη, είχε προκύψει ενδιαφέρον για τις μετοχές από Λιβύη μεριά.

Ήταν καλοκαίρι, Αύγουστος, 2002 όταν η αραβική εφημερίδα «Αλ-Κουντς», με ρεπορτάζ της, επικαλούμενη πληροφορίες από το περιβάλλον του Λίβυου ηγέτη, αποκαλύπτει ότι ο γιος του Μουαμάρ Καντάφι, Αλ-Σάεντι, ύστερα από επιστολές οπαδών του ΠΑΟΚ στην πρεσβεία της Λιβύης, ανέθεσε στην επιτροπή εξωτερικών επενδύσεων την αγορά μετοχών του ΠΑΟΚ!

Κι όμως, όλα τα παραπάνω δεν ήταν φαντασιώσεις των Αράβων, καθώς όντως κάποιοι οπαδοί του «Δικεφάλου», μεταξύ αυτών και οργανωμένοι, έστειλαν επιστολές προς τον Καντάφι. Όπως είχε αναφέρει διοικητικός παράγοντας της ελληνικής ομάδας στην «Ελευθεροτυπία», σε μια επιστολή που απευθυνόταν στον ηγέτη της Λιβύης, υπήρχαν αναφορές, «είσαι Θεός... σε προσκυνάμε... πάρε τον ΠΑΟΚ... ΣΩΣΕ ΜΑΣ».

Οι οπαδοί, όχι πάντως οι «Βόρειοι» που ανοιχτά στάθηκαν απέναντι, μέσω του Βάτα και του Ντελισάντι, είχαν βρει μια φόρμουλα επικοινωνίας με τη Γιουβέντους, τον Μότζι και κατάφεραν να φτάσουν ως την οικογένεια Καντάφι, όπου ο γιος του Μουαμάρ, Αλ-Σάεντι, είχε ενεργή συμμετοχή σε ομάδες και από τις αρχές του 2002 καταβάλλοντας 14.000.000 αγγλικές λίρες κατείχε το 7% της ιταλικής ομάδας.

Όσοι έζησαν από κοντά εκείνη την περίοδο άκουσαν, έμαθαν και πληροφορήθηκαν, πράγματα που σε καμία άλλη περίοδο της ζωής τους μπορεί να συνάντησαν μπροστά τους. Το τι γράφθηκε, δε, στον Τύπο της εποχής δεν περιγράφεται... Ευτυχώς, πάντως, που τότε δεν είχαν μπει στις ζωές μας, το Facebook, το Twitter και όλα τα συναφή «εργαλεία» δημόσιου διαλόγου.

Οι ρεπόρτερ της ομάδας πληροφορήθηκαν, επίσημα, ότι την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου «σε ιταλικό έδαφος, θα συναντηθεί αντιπροσωπεία του ΠΑΟΚ, με τον Γιώργο Μπατατούδη επικεφαλής, με την πλευρά Καντάφι για την εκχώρηση του 20% του μετοχικού κεφαλαίου της ομάδας της Θεσσαλονίκης», με κοντινούς ανθρώπους του ιδιοκτήτη του «Δικεφάλου» να λένε ότι «το 20% είναι το μέγιστο ποσοστό που μπορεί να περιέλθει σε μη Ευρωπαίο βάσει της ελληνικής νομοθεσίας και γι' αυτό έχει μιλήσει και ο Μπατατούδης, ο οποίος δεν θα είχε αντίρρηση να εκχωρήσει ένα μεγαλύτερο ποσοστό, αλλά αυτό θα ήταν «μη νόμιμο».

Τα έλεγαν και, δυστυχώς, τα πίστευαν! Όσο είδαν οι φίλοι του ΠΑΟΚ το γιο του Καντάφι στην ομάδα τους, άλλο τόσο το είδαν κι όσοι ήλπιζαν και προσδοκούσαν για άλλη μια φορά, ο «Μπάτμαν» να έβγαζε... λαγό από το καπέλο. Τελικά δεν έβγαλε και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την αποχώρησή του.

Η τελευταία προσπάθεια το 2013

Αρκετό καιρό πριν εμφανιστεί στην Τούμπα ο Ιβάν Σαββίδης, Δεκέμβριος του 2011, ο Ζήσης Βρύζας, που γνώριζε και γνωρίζει απ' έξω κι ανακατωτά την ιταλική αγορά, ταξίδεψε στη γειτονική χώρα για να διαπραγματευτεί την πώληση του Βιεϊρίνια στην Τζένοα, αλλά και να έχει επαφές με τη Γιουβέντους, για συνεργασία σε επίπεδο μάρκετινγκ, αλλά και ακαδημιών.

Τον Απρίλιο του 2013 η μεγαλομανία του Γκέρμαν Τσιστιακόφ έφεραν μια αντιπροσωπεία του ΠΑΟΚ, αποτελούμενη από τον ίδιο, τον Ζήση Βρύζα και τη Μαρία Γκοντσαρόβα, στο Τορίνο προκειμένου το διοικητικό σχήμα, που «έχτιζε» η νέα ιδιοκτησία, να αποκτήσει την τεχνογνωσία των «μπιανκονέρι», αλλά και η ομάδα να μπει στη λίστα των συνεργαζόμενων ομάδων με τη Γιουβέντους.

Από μια ενδεχόμενη συνεργασία πίστευαν όλο και κάποιο ταλέντο, από τα πολλά που μαζεύονται στον ιταλικό βορρά, θα ερχόταν στην Τούμπα. Δεν ήρθε κανένα, μέχρι που τρία χρόνια αργότερα εμφανίστηκε, την τελευταία ημέρα των μεταγραφών, ο Μάμε Τιάμ στα γραφεία της Μικράς Ασίας.

Οι τρεις απεσταλμένοι του ΠΑΟΚ, συναντήθηκαν με το γιο του Γιώργου Δώνη, Τάσο, στο προπονητικό κέντρο της «Γιούβε», ξεναγήθηκαν στις εγκαταστάσεις και στα γραφεία, είδαν τη λειτουργία πολλών τμημάτων, αλλά το πρότζεκτ – «μοντέλο Γιουβέντους», έμεινε στα συρτάρια και δεν προχώρησε. Μέχρι και η Gazzetta dello Sport έγραψε το καλοκαίρι του 2013 πως η Γιουβέντους ήρθε σε συμφωνία με τον ΠΑΟΚ να του δίνει δανεικούς παίκτες για να... ψηθούν, προφανώς, στην Τούμπα δε θεώρησαν ελκυστική την ιδέα.

Και φυσικά να μην ξεχάσουμε τον Ιγκόρ Τούντορ, τον Κροάτη πρώην προπονητή του «Δικεφάλου», που έκανε σπουδαία καριέρα στο Τορίνο με τη φανέλα των «μπιανκονέρι».

Να' σαι καλά, Μάμε Τιάμ. Μας έκανε να σκαλίσουμε τη μνήμη μας και να θυμηθούμε ωραίες εποχές...