ΠΑΟΚτσίδικα vibes πολλών desibel για τον Απρίλη

Δεν ήταν σε πρώτη φάση θέμα επιλογής, αλλά διάθεσης να βελτιώσεις αυτό που έχεις και παρουσιάζει αδυναμίες από το καλοκαίρι. Με βάση αυτή την λογική μόνο κρέντιτ μπορεί να δοθεί στην ομάδα που δεν αφήνει να πέσει κάτω το 3 το 4 η το 5 και απλά να σκύψει… και ότι πιάσει.

Στο «Παλατάκι» θέλουν να το παλέψουν όσο πάει, θέλουν να ξεχάσουν ότι και η 5η θέση δίνει τον όμιλο στο Τσάμπιονς Λιγκ, θέλουν στο φινάλε να πείσουν τον κόσμο ότι εκεί είναι για να προσπαθούν όσο μπορούν και όχι για να δικαιολογούνται κρυμμένοι πίσω από την εξυγίανση και την έλλειψη ιδιοκτησίας. Η και την άρνηση του κόσμου να στηρίξει… Θέλουν την 3η θέση, ναι, όσο και υπερφύαλο να φαίνεται για μια ομάδα που έχει 10 ήττες σε 22 ματς και μάλιστα ήττες από Λευκάδα, Τρίκαλα, Κύμη, Πάτρα (την κακή φετινή ομάδα), ήττες από τις δύο ομάδες που θα αποχαιρετήσουν την κατηγορία.

Η αρχική απογοήτευση με την εικόνα που παρουσίασε ο ΠΑΟΚ με Τέιλορ, Μπράιαντ και την η αδυναμία να αλλαχθούν άμεσα έδωσε την θέση της στην αισιοδοξία ότι ένα σύνολο που έστω και αργά σπεύδει να διορθώσει λάθη, μπορεί να ελπίζει σε καλύτερες μέρες. Η αρχή με τον Σόμπεϊ ήταν ενδεικτική και πειστική, έστω και αν ορισμένοι φρόντισαν να την καλύψουν επικοινωνιακά με την λογική της υποτιθέμενης εκδίκησης. Κρίμα για το μικρό μυαλό τους… «Ο ΠΑΟΚ πάνω απόλα», ε όχι και σε κάθε βήμα, έτσι;

Ο Αυστραλός έδειξε με το καλημέρα την ποιότητα του, η λογική λέει ότι ανεξάρτητα το πώς θα εμφανιστεί ο Άσκα, η παρουσία του θα είναι ευεργετική για την ομάδα, γιατί απλά εκεί δεν υπήρχε ανάλογος παίκτης και κάθε φορά που ο Κλάντον πήγαινε για… νερό, η γύμνια πλήγωνε την προσπάθεια.

Τον θυμόμαστε στον Ίκαρο. Εκρηκτικός, ταχύς, πρόσφερε σε πόντους και ριμπάουντ, ήταν πρωταγωνιστής, έδινε πρόσωπο στο καλάθι και αρκετό πικ εν ρολ έτσι για να πάρει τα πάνω του και ο Τσοχλίνιο. Η καριέρα του όμως δεν είχε σκαλοπάτια προς πάνω ορόφους, έστω και αν γενικά οι επιδόσεις του ήταν καλές, αλλά σε ομάδες μικρού βεληνεκούς.

Έχασε λόγω... mother την ευκαιρία που του έδινε απλόχερα ο ΠΑΟΚ το καλοκαίρι του 2015 πριν καταλήξουν στην ομάδα με μπόλικο άγχος σε Μπάλαμπαν και Σχορτσανίτη. Η κυρία Άσκα τότε του τριβέλλιζε το μυαλό ότι ήταν ικανός για το ΝΒΑ και έπρεπε να αποφύγει την υπο οικονομική κατάρρευση Ελλάδα. Για το τελευταίο δεν μπορεί αν την αδικήσει κανεις, μάνα είναι. Ναι αλλά ούτε καν την ευκαιρία της Άλμπα εκμεταλλεύτηκεο κανακάρης της. Μια 2η χαμένη ευκαιρία θα είναι καταστροφική, αν υποτεθεί ότι ο 27χρονος θέλει να παίξει σε καλό Ευρωπαϊκό επίπεδο. Και μπορεί να το κάνει, όχι Ευρωλίγκα αλλά σε αυτό που εκφράζει ο ΠΑΟΚ…

Συνεπώς… Ο ΠΑΟΚ με Σόμπεϊ, Άσκα κερδίζει σε πράγματα που δεν είχε, σε ταχύτητα και έκρηξη, σε ροτέισον και σε επαναφορά καλής σχέσης με τους φιλάθλους. Αν τα καταφέρει και ο Σάιμπερτ να μπει σε ρυθμό πριν τα πλέι οφ, το παζλ θα κλείσει. Αν ο Αμερικανός δεν προλάβει και παράλληλα αποδειχθεί ότι ούτε ο Μιλιένοβιτς έχει να προσφέρει κάτι (όπως και να έχει η επικείμενη αναχώρηση του για ιατρικούς λόγους στην Σερβία κάτι σηματοδοτεί για το μέλλον), δεν θα είναι απίθανο πριν τα πλέι οφ μια ακόμα κίνηση στον άσο.

Αλλά στον ΠΑΟΚ θεωρούν ότι εκεί γύρω στο Πάσχα και πριν την έναρξη των πλέι οφ ο Σάιμπερτ θα είναι κανονικά στην θέση του στο πάγκο της ομάδας, έστω και αν είναι λογικό να του λείπει ο ρυθμός. Ανεξάρτητα που θα βρίσκεται ο «Νένο» που θα απασχολήσει (για νέο πρόσωπο στην θέση του) μόνο σε περίπτωση που και ο ίδιος και ο «Σάι» μείνουν στα πιτς. Ο Σέρβος δεν αποκλείεται πάντως να είναι στο πάγκο για τον αγώνα του ΣΕΦ.

Θα έχει ενδιαφέρον… Πόσο διαφορετικός θα είναι ο ΠΑΟΚ τον Απρίλιο από αυτόν που είδαμε τους τελευταίους μήνες του 2016. Και πόσο διαφορετικός θα ήταν ακόμα και με την Τενερίφη και παρά το χειρουργείο στο νησί. Κακά τα ψέμματα, το σύστημα κινήθηκε, μένει να φανεί σε πόσα ντεσιμπέλ θα φτάσει η δόνηση.