Πρίγιοβιτς, ένας χρόνος γκολ και δόξα!

Η ζωή του μικρού Αλέξανδρου ήταν ένα μεγάλο ταξίδι, χωρίς να έχουν αλλάξει πολλά στο χαρακτήρα του, δίχως να υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο παιδί που ταξίδεψε για οκτώ ώρες με το τρένο από το Σεντ Γκάλεν στην Πάρμα κι αυτό το ψηλό παλικάρι που «προσγειώθηκε» στις 13 Ιανουαρίου του 2017, σαν σήμερα πριν ένα χρόνο, στη Θεσσαλονίκη και την Τούμπα. Είχε ακριβώς το ίδιο μαλλί!

Οι Πολωνοί, καθότι ο Σέρβος επιθετικός ήταν ένα από τα πιο «καυτά» ονόματα, έφεραν το θέμα στο φως της δημοσιότητας. «Έχουμε φτάσει σε συμφωνία με την Λέγκια. Τώρα περιμένουμε την απόφαση του παίκτη, καθώς υπάρχουν μικρές διαφορές, για παράδειγμα, τα μπόνους για τα γκολ», έλεγε εκείνη την ημέρα ο Λούμπος Μίχελ, επιβεβαιώνοντας την είδηση. Υστερα από τη χαμένη υπόθεση Ανσαριφάρντ, όσο και σ' αυτή του Σωτηρίου, ο Πρίγιοβιτς ήταν η επόμενη λύση για τον ΠΑΟΚ και τον Ιβιτς. Ο πρώην τεχνικός του «Δικεφάλου» ήταν αυτός που βρήκε και εισηγήθηκε την απόκτησή του, τον ήξερε καλά και ήταν βέβαιος, ότι «θα πιάσει» στο «Δικέφαλο». Και έπιασε! «Ένας ποδοσφαιριστής με ύψος 1.91μ., που μεγάλωσε ποδοσφαιρικά στην Ελβετία και μέχρι τα 27 του χρόνια έχει προλάβει να αγωνιστεί σε δέκα διαφορετικές ομάδες!», έγραφε εκείνη την ημέρα το gazzetta.gr παρουσιάζοντας τον «Πρίγιο».

Ψάξαμε και βρήκαμε τα 10 πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για τον Σέρβο σούπερ σταρ των «ασπρόμαυρων», που από την ημέρα που πάτησε το πόδι του στη Θεσσαλονίκη, έχει πετύχει 24 γκολ σε 44 εμφανίσεις με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, μέσω του οποίου άνοιξε η πόρτα της εθνικής Σερβίας και από το βράδυ της 9ης Οκτωβρίου 2017 έγινε λαϊκός ήρωας στις καρδιές ενός ολόκληρου έθνους. «Δε με ενδιαφέρουν οι αντίπαλοι, δεν είναι το πιο σημαντικό. Είμαι αρκετά φιλόδοξος και πάντα παίζω για τη νίκη. Αυτό θα γίνει και στη Ρωσία, αν με ρωτάτε θα κερδίσουμε 3-0 στο κάθε ματς. Με 9-0 θα περάσουμε στη φάση των νοκ άουτ», δήλωνε ο Σέρβος επιθετικός πριν μάθει πως στο δρόμο των «αετών» θα βρεθεί η Βραζιλία μαζί με τις Ελβετία και Κόστα Ρίκα.

1. Το καταφύγιο του στο Πριμπόι: Η οικογένεια Πρίγιοβιτς κατάγεται από το Πριμπόι, μια πόλη 15.000 κατοίκων κοντά στα σύνορα με το Μαυροβούνιο. Εκεί βρέθηκε την περίοδο των Χριστουγέννων, όπου παρέα μ' ένα από τα αγαπημένα του σκυλιά πέρασε αμέτρητες ώρες περιπλανώμενος στη φύση και στην εξοχή. Πρόσφατα τον ρώτησαν σε ποια ομάδα θέλει να τελειώσει την καριέρα. «Θα ήθελα αυτό να συμβεί στη Σερβία, αλλά όχι στον Ερυθρό Αστέρα ή την Παρτιζάν, αλλά στην FK FAP!». Αναφερόταν στην ομάδα ποδοσφαίρου του εργοστασίου αυτοκινήτων της περιοχής,

2. Μια πόλη, όλοι... Πρίγιοβιτς: Όπως, λέει ο ίδιος «με πολλούς ανθρώπους έχω καθίσει για έναν καφέ, αλλά οι πραγματικοί φίλοι είναι δύο- τρεις. Γνωριστήκαμε στην Ελβετία και από τότε είμαστε πάντα μαζί. Αυτή την εποχή δεν έχω χρόνο για να περάσουμε παρέα γι' αυτό για μένα ο καλύτερος φίλος είναι η σύζυγός μου». Στο Πριμπόι, εκτός από ξεκούραση, βλέπει και πολλούς από τους συγγενείς του. Το επώνυμο του δεν είναι και το πιο συνηθισμένο για το μεγαλύτερο μέρος της Σερβίας, αλλά στο Πριμπόι οι περισσότεροι είναι... Πρίγιοβιτς!

3. Το βράδυ που έγινε ήρωας: Το γκολ που σημείωσε στις 9 Οκτωβρίου απέναντι στη Γεωργία και έστειλε την Σερβία στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ρωσίας θα μείνει για πάντα χαραγμένο στο μυαλό και στη μνήμη του. Και πως να σβήσει... «Βρισκόμουν σχεδόν με τα γόνατα στο χορτάρι, σούταρα και απλά ένιωσα μια δόνηση στα αυτιά του. Εχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Μόνο όταν είδα στο βίντεο το γκολ και τις αντιδράσεις στο γήπεδο κατάλαβα τί είχε συμβεί στο γήπεδο», εξηγεί περιγράφοντας τα συναισθήματά του.

4. Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα: Τη βραδιά της 9ης Οκτωβρίου η οικογένεια Πρίγιοβιτς ένιωσε υπερήφανη για τον Αλεξάνταρ. Επί μέρες μια ολόκληρη χώρα τον αποθέωνε, σβήνοντας μια για πάντα τα ερωτηματικά και διαλύοντας τις αμφιβολίες για το ποια φανέλα (Σερβίας ή Ελβετίας) θα φορούσε όταν μεγάλωνε και έφτανε η στιγμή της επιλογής. «Από τα 16 μου στην πρώτη συνέντευξη που είχα δώσει, είπα ότι δεν υπάρχει δίλημμα για μένα», θυμάται ο Πρίγιοβιτς, που όταν βρέθηκε να παίζει στην Αγγλία έχασε τα ίχνη των ανθρώπων της σερβικής ομοσπονδίας. Για δύο χρόνια δεν είχε έρθει καμία κλήση από τις μικρές εθνικές ομάδες και μετά από πρόταση του προέδρου της Σιόν αγωνίστηκε και με την εθνική ομάδα των ελπίδων της Ελβετίας. Αν η πίεση του προέδρου μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πρόταση, καθώς προσπαθούσε να του εξηγήσει τι σήμαινε για αυτόν η Σερβία, αλλά ήταν αμετάπειστος».

5. Για πάντα ευγνώμων στον Μούσλιν: Οι συμμετοχές του με την εθνική ελπίδων της Ελβετίας έβαλε σε κίνδυνο την παρουσία του στη μεγάλη ομάδα της Σερβίας, όταν ήρθε η ώρα της κλήσης, ευτυχώς όμως η ΦΙΦΑ του επέτρεψε να αγωνιστεί και να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του. Αυτός που τον κάλεσε στην εθνική ομάδα ήταν ο ο Σλάβολιουμπ Μούσλιν, μετά από παρότρυνση και του Βλάνταν Ίβιτς. Ο Πρίγιοβιτς θα είναι για πάντα ευγνώμων στον άνθρωπο που οδήγησε τη Σερβία στο Μουντιάλ της Ρωσίας, αλλά απολύθηκε λίγες μέρες μετά την οριστικοποίηση της πρόκρισης. «Δεν τον έχω δει από τότε, μάθαμε για την αποχώρηση του από τις εφημερίδες. Απλά, του έστειλα ένα μήνυμα, με το οποίο τον ευχαριστούσα για την ευκαιρία που μου έδωσε να παίξω στην εθνική Σερβίας. Θα είμαι πάντα ευγνώμων και δε θα ξεχάσω ότι ήταν αυτός που επέμενε για να κληθώ και να αγωνιστώ».

6. Δεν τα πάει καλά με τα γράμματα: Η σύζυγός του λατρεύει τα βιβλία και το περίεργο είναι ότι τον ίδιο δεν τον ενδιαφέρουν καθόλου, αντίθετα προτιμά να παρακολουθεί ντοκιμαντέρ και όταν του προτείνουν να διαβάσει ένα βιβλίο θα περιμένει να γίνει ταινία για να την παρακολουθήσει και να μάθει την ιστορία! «Το σχολείο ποτέ δεν μου άρεσε, και δεν έχω κανένα πρόβλημα να το πω δημοσίως. Υπάρχουν εκείνοι που είναι σε θέση να κάνουν και τα δύο, αλλά εγώ επέλεξα το ποδόσφαιρο», λέει. Πάντως του αρέσει η ιστορία εξ ου και το τεράστιο τατουάζ στην πλάτη του, που απεικονίζει τον αυτοκράτορα Ντούσαν της Σερβίας.

7. Ο τζόγος και η οικογενειακή επιχείρηση: Στο διάστημα της παραμονής του στην Αγγλία, ο Πρίγιοβιτς πήρε τον... κακό δρόμο. Εμπλεξε με τον τζόγο. «Ημουν μόλις 18 ετών», θυμάται, «όλοι οι συμπαίκτες μου, μετά την προπόνηση, πήγαιναν στα σπίτια τους. Ήμουν μόνος και άρχισα να στοιχηματίζω, ευτυχώς δεν είχα πολλά χρήματα για να χάσω». Αφού, λοιπόν, πήρε το μάθημά του αποφάσισε να μην ασχοληθεί με οτιδήποτε έχει σχέση με το ποδόσφαιρο, μετά το τέλος της καριέρας μου. «Εχουμε μια οικογενειακή επιχείρηση που δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό. Όταν θα σταματήσω θα ασχοληθώ με αυτό και θα προσπαθήσω να την αναπτύξω», εξηγεί.

8. Οι συλλογές της Πανίνι και ο σπάνιος Ρονάλντο: Το κικ μπόξινγκ και το τένις είναι δύο αθλήματα που του αρέσουν, όμως το ποδόσφαιρο και ότι είχε σχέση με αυτό ήταν η προτεραιότητά του. Μικρός μάζευε αυτοκόλλητα χαρτάκια με τις φιγούρες των ποδοσφαιριστών, τα γνωστά σ' όλους χαρτάκια και άλμπουμ της Πανίνι. Το πρώτο του άλμπουμ ήταν για το Μουντιάλ της Γαλλίας το 1998. Είχε χιλιάδες αυτοκόλλητα, διπλά και τριπλά, αλλά του έλλειπε επί μήνες ο Ρονάντο για να το συμπληρώσει. «Τώρα τα παιδιά θα ψάχνουν τον "Πρίγιοβιτς", αλλά θα είναι ένα ασυνήθιστο άλμπουμ χωρίς τους Ιταλούς», λέει.

9. Ερωτας με την πρώτη ματιά: Σε ηλικία 20 ετών γνωρίστηκε με τη γυναίκα του. Μόλις βρέθηκε στο δρόμο του η γοητευτική και πανέμορφη Μαριάνα όλα τελείωσαν. «Το κατάλαβα αμέσως, αυτό ήταν. Όταν αγωνιζόμουν στην Ελβετία ήταν ένας έρωτας εξ αποστάσεως. Πολύ δύσκολο εξαιτίας της ζήλιας μου», παραδέχεται. Όχι, ότι τα πράγματα έγιναν καλύτερα όταν έμειναν μαζί. Εγινε ακόμα πιο ζηλιάρης. «Η αγάπη είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Το παράδειγμα μας είναι μια απόδειξη ότι η αγάπη με την πρώτη ματιά δεν υπάρχει μόνο στα παραμύθια».

10. Δε θέλει να τον συγκρίνουν με τον Ιμπραϊμοβιτς: Ο Πρίγιοβιτς αγωνίστηκε στην Ιταλία, την Τουρκία, τη Νορβηγία, τη Σουηδία, την Αγγλία... Σε όλες αυτές τις χώρες, το ποδόσφαιρο είναι πολύ δημοφιλές. Σε αντίθεση με την Ελβετία, όπου ο Τύπος δεν ασχολείται και τόσο πολύ. Στη Σουηδία, έκανε ντεμπούτο με την Τζουργκάρντεν σημειώνοντας χατ τρικ στον αγώνα με την Νόρκεπινγκ. Την επόμενη μέρα η μεγαλύτερη σουηδική εφημερίδα «AftonBladet» είχε ως βασικό τίτλο: «Ο νέος Ζλάταν». Όλοι τον σύγκριναν με τον διάσημο Σουηδό ποδοσφαιριστή, αλλά αυτή η σύγκριση είχε αρχίσει από την εποχή που αγωνιζόταν στην U19 της Πάρμα. «Ποτέ δεν συναντήθηκα με τον Ιμπρϊμοβιτς, όχι ότι έχω μεγάλη επιθυμία για να συμβεί κάτι τέτοιο, δεν είμαι θαυμαστής του, ούτε μοιάζω του Ζλάταν...!».