«Με τον ΠΑΟΚ υπάρχει έρωτας»

Ο αρχηγός και ηγέτης του ΠΑΟΚ για όλους και για όλα

Ήταν μια... γεμάτη χρονιά, ο οργανισμός του ΠΑΟΚ έζησε πράγματα, που δεν έχει ξαναζήσει. Ήταν μια χρονιά με εντάσεις και ανατροπές, μέσα σ' αυτή τη χρονιά μίλησαν πολλοί.

Πριν από σχεδόν δύο μήνες, ο Αντρέ Βιεϊρίνια φιλοξενήθηκε και πάλι στη FORZA, ήταν τότε, που συντελέστηκε η διπλή κλοπή με λάφυρο το πρωτάθλημα, που στους αγωνιστικούς χώρους κέρδιζε ο ΠΑΟΚ.

Τώρα, που η χρονιά ολοκληρώθηκε, με τον ΠΑΟΚ πρωταθλητή στους αγωνιστικούς χώρους και κυπελλούχο με μια εμφάνιση - χαστούκι, σε όσους αμφισβήτησαν την ανωτερότητα αυτής της ομάδας, ο λόγος ανήκει δικαιωματικά στον αρχηγό της.

Ο Αντρέ Βιεϊρίνια, ο αρχηγός και ο ηγέτης του φετινού ΠΑΟΚ, μιλά στη FORZA γι' αυτά, που έγιναν, γι' αυτά, που έρχονται, αλλά και για τη δική του σχέση με τον ΠΑΟΚ! Ας τα πάρουμε με τη σειρά...

-Τώρα που τελείωσαν όλα, ηρέμησαν τα πράγματα, τι είναι αυτό, που σου έμεινε;

«Κάποιες φορές στεναχώρια, κάποιες άλλες χαρά, αλλά τουλάχιστο κλείσαμε τη χρονιά με ένα κύπελλο. Αυτό που ζήσαμε φέτος ήταν κάτι ξεχωριστό, που κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος να το ζήσει.

Αλλά ΟΚ, είμαι χαρούμενος, που τουλάχιστο τελειώσαμε έτσι».

-Το έχεις ξεπεράσει ή είσαι ακόμη θυμωμένος;

«Ζήσαμε πολλά φέτος, από τη μια σου δίνουν κίνητρο να συνεχίζεις πιο δυνατά, από την άλλη αυτό το πράγμα σε χαλάει τη διάθεση να παίξεις μπάλα. Μακάρι να είμαι θυμωμένος για πολύ καιρό ακόμα, να έχω μεγάλο κίνητρο και του χρόνου, να συνεχίσουμε με περισσότερη δύναμη».

-Για πολλούς, ο τελικός ήταν η ευκαιρία για μια ρεβάνς, για να δείξετε ότι είστε καλύτεροι. Το είδατε κι εσείς έτσι;

«Ακόμη και σήμερα, από την ΑΕΚ μπορεί να σου πουν ότι αυτοί είναι οι καλύτεροι. Εμείς θέλαμε, μετά από τον τελικό να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι είμαστε η καλύτερη ομάδα και νομίζω πως δεν υπάρχει. Οι παίκτες της ΑΕΚ μπορεί να λένε ότι κέρδισαν το πρωτάθλημα, αλλά η καλύτερη ομάδα είμαστε εμείς».

-Έχετε καταλάβει τι εντυπωσιακό ποδόσφαιρο παίξατε; Ότι κάνατε, ίσως, την καλύτερη εμφάνιση του ΠΑΟΚ στην έδρα μιας μεγάλης αθηναϊκής ομάδας;

«Δεν μας έφτανε μόνο η νίκη. Θέλαμε με την εμφάνισή μας να φωνάξουμε ότι είμαστε εδώ, πως ότι κι αν κάνετε, δεν μας κερδίζετε. Αυτή την εικόνα δώσαμε και γι' αυτό χάρηκα».

-Από το ματς αυτό, τι δε θα ξεχάσεις;

«Τα πάντα. Από τη στιγμή, που φεύγεις από το ξενοδοχείο, την ώρα που φτάνεις στο ΟΑΚΑ κι ακούς από έξω τους φίλους του ΠΑΟΚ, που είναι μέσα και φωνάζουν, το πρώτο χτύπημα στη μπάλα και φυσικά το τέλος.

Εκεί, που βγαίνει όλο το άγχος, όλη η ένταση. Να βλέπεις ότι έκανες 15-16-17 χιλιάδες κόσμο στο γήπεδο, αλλά κι άλλο τόσο πολύ κόσμο σε όλη την Ελλάδα, χαρούμενο. Ε, εκεί νιώθεις φοβερή περηφάνια».

-Βλέπεις να χάνεται η μια ευκαιρία μετά την άλλη. Αρχίζεις να φοβάσαι;

«Εντάξει, συνήθως σκέφτεσαι ότι ίσως δεν είναι η μέρα μας! Ήμασταν, όμως, τόσο συγκεντρωμένοι, τόσο αποφασισμένοι, που ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα έρθει».

-Εκτελείς το φάουλ και βλέπεις τη μπάλα στα δίχτυα. Τι σκέφτηκες;

«Πολλά. Το ήθελα πολύ και μου βγήκε στον τελικό. Εκείνη τη στιγμή μπορεί να έχεις φτιάξει ένα σχέδιο να πανηγυρίσεις, αλλά το ξεχνάς. Μόλις είδα τη μπάλα μέσα, πέρασαν πολλά από το μυαλό μου. Οι δυσκολίες της σεζόν, η οικογένειά μου, ο κόσμος του ΠΑΟΚ, η αδικία, που ζήσαμε. Τρελάθηκα... Γι' αυτό έσπασα την πινακίδα. Συγνώμη από την COSMOTE, δεν έχω τίποτα μαζί της!»

-Φάνηκε πως το ήθελες πολύ το γκολ φέτος, έδινες την εντύπωση ότι το έψαχνες. Ήρθε στο κατάλληλο ματς, έτσι;

«Ναι! Ήταν το 30ο γκολ μου με ΠΑΟΚ. Στρογγυλό νούμερο και όμορφο!»

-Τα τελευταία χρόνια, πότε χάρηκες περισσότερο;

«Ίσως στο Euro του 2016. Μόνο μ' αυτό μπορώ να συγκρίνω τη χαρά, που είχα το Σάββατο».

-Ήταν ένα ελληνικό παιχνίδι με ξένους διαιτητές. Πως σου φάνηκε;

«Δεν είναι ωραίο για τους Έλληνες διαιτητές, να βλέπουν τελικό με ξένους διαιτητές, το καταλαβαίνω... Τώρα κανείς δεν μπορεί να πει κάτι για τους διαιτητές. Με τους ξένους διαιτητές ήταν τα πράγματα πιο ήρεμα. Μπορούσες να έχεις ξεκάθαρα στο μυαλό, ότι αν γίνει ένα λάθος, θα γίνει επειδή κι αυτός είναι άνθρωπος. Υπήρχε πολλή συζήτηση τον τελευταίο καιρό, μετά τα όσα έγιναν».

-Αν σου πει ένας διαιτητής, τι έχουν οι ξένοι που δεν έχουμε εμείς, τι θα πεις;

«Δεν θέλω να τους κατηγορούμε συνέχεια... Θα πρέπει να μάθουν οι δικοί μας διαιτητές, αν θέλουν να είναι διαιτητές Ευρώπης, να αφήνουν το παιχνίδι να παιχτεί, όπως έγινε στον τελικό. Να μην σταματάει συνέχεια ο ρυθμός. Και για τους ποδοσφαιριστές δεν είναι εύκολο να τρέχουμε συνέχεια, αλλά προτιμώ να υπάρχει ρυθμός στο παιχνίδι και να μη σταματάει συνέχεια. Όταν παίζεται ποδόσφαιρο, κερδίζουμε».

-Μετά το παιχνίδι φαινόσουν χαρούμενος, αλλά και θυμωμένος!

«Ήταν πράγματα, που με έπνιγαν, ήθελα να τα πω. Συγνώμη αν κάποιους δεν τους άρεσε, αλλά έτσι είμαι. Δεν λέω ψέματα, λέω αυτό που νιώθω και πιστεύω. Τα κρατούσα πολύ καιρό, ήθελα να τα πω στη σωστή στιγμή».

-Μεταξύ σας οι ποδοσφαιριστές δεν αρπάζεστε δημόσια. Εσύ γιατί το έκανες; Δε φοβάσαι μήπως τσαλακώσεις το προφίλ σου;

«Δεν φοβάμαι, αν έχω να πω την αλήθεια, έτσι όπως τη βλέπω εγώ. Είναι σεβασμός να λες θα κερδίσω 20-0; Έλα να κερδίσεις! Πάρε τώρα το 2-0 και παίξε playstation».

-Ο Σιμόες είναι συμπατριώτης σου και είδαμε στον τελικό ότι ήρθε να σου μιλήσει...

«Ο Σιμόες ήρθε και μου ζήτησε συγνώμη, γι' αυτό, που έκανε. Θα έπρεπε να το σκεφτεί πριν. Ήθελα να δω αν το κατάλαβε. Αν ναι, τον συγχωρώ».

- Τι μπορεί να κάνει έναν Πορτογάλο, που πριν 10 χρόνια μπορεί να μην ήξερε, που πέφτει η Θεσσαλονίκη να βγάλει τόσο συναίσθημα, ως αρχηγός του ΠΑΟΚ;

«Από την πρώτη στιγμή, ήταν ένας έρωτας μ' αυτή την ομάδα. Με τους φιλάθλους, με τον σύλλογο ολόκληρο. Είναι κάτι, που στην Πορτογαλία δεν είχα ζήσει ποτέ! Ακόμη και για την ομάδα, που αγαπώ, την Γκιμαράες. Από την πρώτη στιγμή εδώ, ένιωσα κάτι. Ένιωσα ότι είμαι κάποιος, ότι έχει σημασία η παρουσία μου. Έτσι άρχισε αυτός ο έρωτας με τον ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ είναι η ομάδα μου».

-Για τον κόσμο είσαι ο ηγέτης του ΠΑΟΚ, ο αρχηγός. Τον νιώθεις αυτόν τον ρόλο;

«Ξέρω ότι ο κόσμος μ' αγαπάει, με έχει εμπιστοσύνη, εγώ προτιμώ να είμαστε όλοι ηγέτες, ο καθένας με τον τρόπο του, γιατί το σημαντικό είναι η ομάδα και όλοι πρέπει να νιώθουμε σημαντικοί γι' αυτήν. Όπως και να έχει, είναι μεγάλη τιμή για μένα, να μου δίνουν να φοράω το περιβραχιόνιο του αρχηγού».

-Ο Ιβάν Σαββίδης έδειξε ότι ήταν πολύ κοντά αυτές τις μέρες.Τι σας είπε πριν φύγετε για το γήπεδο;

«Αυτό, που μας λέει πάντα. Να παίξουμε όπως ξέρουμε, να τα δώσουμε όλα, να σεβόμαστε την φανέλα, που φοράμε. Μας είπε ότι ξέρει τι ποιότητα έχουμε, ότι κανείς δεν μπορεί να μας κερδίσει. Ήθελε να παίξουμε σαν ΠΑΟΚ, να δείξουμε ποιος είναι ο ΠΑΟΚ».

-Μετά τον τελικό παρακάλεσες τον Σαββίδη να κρατήσει τον κορμό της ομάδας. Τι έχεις στο μυαλό σου;

«Για να χτίσεις μια ομάδα, πρέπει να έχεις τον κορμό, κι εμείς τον έχουμε, αφού παλέψαμε πολύ σκληρά. Μπορεί να υπάρχουν προτάσεις για κάποιους παίκτες, μπορεί ο προπονητής να χρειαστεί και κάτι άλλο. Εμείς έχουμε πια τη βάση για να χτίσουμε μεγαλύτερα πράγματα».

-Θα του ζητούσες να αγοράσει κι έναν σούπερ αριστερό μπακ;

«Για να παίξω εγώ μπροστά, ε; Αυτό είναι θέμα του προπονητή! Εγώ είμαι ένας από το ράστερ. Και ο προπονητής και όλοι ξέρουν ποια είναι η αγαπημένη μου θέση. Αλλά εγώ είμαι εδώ για τον ΠΑΟΚ. Αν χρειαστεί, θα παίξω και πάλι πίσω».

-Πόσα χρόνια θα παίξεις ακόμα;

«Δεν έχω ιδέα! Από τη στιγμή που νιώθω ότι μπορώ να κάνω αυτό, που πρέπει, θα είμαι εδώ. Αν νιώσω ότι το κορμί δεν ακολουθεί, θα πρέπει να σταματήσω».

-Πως σε έψησε ο Λουτσέσκου να παίξεις αριστερό μπακ;

«Δεν χρειάστηκε να με πιέσει. Έπρεπε κάποιος να παίξει, έπαιξα. Στην καριέρα μου πάντα έβαζα την ομάδα πάνω από τον εαυτό μου, και ίσως γι' αυτό έκανα την καριέρα, που έκανα».

-Λουτσέσκου... Έλεγαν πολλοί, πως μπορεί να κάνει για μια μεγάλη ομάδα ένας προπονητής, που δουλεύει σε μικρές ομάδες;

«Αν είσαι καλός προπονητής, είσαι καλός προπονητής για όλες τις ομάδες. Ή είσαι καλός ή δεν είσαι. Ο Λουτσέσκου είναι. Το να είσαι πετυχημένος σε μια μεσαία ομάδα, είναι πιο δύσκολο.

Εκεί δεν έχεις το μπάτζετ μιας μεγάλης ομάδας. Αυτό, που έκανε ο Λουτσέσκου φέτος στον ΠΑΟΚ ήταν πολύ δύσκολο. Ήρθε σε μία δύσκολη περίοδο, σε μια φτιαγμένη ομάδα, που δεν ήταν δική του, με παίκτες, που δεν επέλεξε αυτός και έκανε τη δουλειά, που έκανε. Έδειξε, λοιπόν, τι προπονητής είναι».

-Τι άλλαξε από τον ΠΑΟΚ, που έχασε με 1-0 από την ΑΕΚ στο πρωτάθλημα στο ΟΑΚΑ, και φτάσαμε στον ΠΑΟΚ του τελικού, που ήταν εντυπωσιακός;

«Ο πρόεδρος, ο κόσμος, έδωσαν όλοι χρόνο. Ήταν αυτό που χρειαζόμασταν. Υπήρξε υπομονή. Ήμασταν μια καινούρια ομάδα, με καινούριο προπονητή. Μας έδωσαν χρόνο και μίλησε η ποιότητα και η δουλειά μας. Ήταν θέμα χρόνου».

-Έχεις παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Τι λείπει αγωνιστικά από τον ΠΑΟΚ για να είναι ανταγωνιστικός σ' αυτό το επίπεδο;

«Τα παιχνίδια και η εμπειρία του Τσάμπιονς Λιγκ. Το ονειρευόμαστε. Ποιότητα έχουμε, καλούς παίκτες έχουμε, υπάρχει η εμπειρία της Ευρώπης, του Γιουρόπα Λιγκ, αλλά το Τσάμπιονς Λιγκ είναι άλλο πράγμα, είναι παιχνίδια, που περιμένεις όλη τη χρονιά. Ο Ολυμπιακός έπαιζε τόσα χρόνια συνεχόμενα. Αν μπορούσε αυτός, γιατί να μην μπορούμε εμείς; Με τον ΠΑΟΚ έχουμε αντιμετωπίσει τον Άγιαξ ή την Φενέρμπαχτσε. Δεν είμαστε χειρότεροι απ' αυτούς».

-Σε ακριβώς ένα μήνα θα επιστρέφετε από τις διακοπές. Με τι στόχο θα μπείτε στην καινούρια σεζόν;

«Εγώ θέλω να έρθω με τα ίδια κιλά (γέλια)! Ο στόχος είναι το πρωτάθλημα, ξεκάθαρα. Πριν ξεκινήσει, βέβαια, ο στόχος είναι να μπούμε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. 0α είναι πολύ δύσκολα, αλλά θα προσπαθήσουμε να είμαστε κι εμείς εκεί».

-Όπως είναι σήμερα οι ομάδες, θα είχε άδικο κανείς να πει ότι ο ΠΑΟΚ θα είναι το πρώτο φαβορί για το πρωτάθλημα;

«Ο Σάντος θα έλεγε, δεν είμαστε φαβορί, αλλά ένα από τα φαβορί. Πρώτο φαβορί; Γιατί όχι... Το δείξαμε φέτος, η δουλειά μας και η ποιότητα, που έχουμε, μίλησε. Είναι ξεκάθαρο, του χρόνου ο στόχος είναι να πάρουμε το πρωτάθλημα».

-Νιώθετε ότι είστε η καλύτερη ομάδα;

«Το έχουμε δείξει. Φέτος δεν υπήρχε καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ».

H EΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΠΑΟΚ

Ο Βιεΐρίνια έφυγε τον Ιανουάριο του 2012 και επιστρέφοντας βρήκε έναν τελείως διαφορετικό ΠΑΟΚ...

«Το έχω πει πολλές φορές ότι και τότε, εγώ δεν ήθελα να φύγω. Δυστυχώς, έπρεπε. Κι ευτυχώς, είμαι πάλι εδώ, κι ευχαριστώ την οικογένεια Σαββίδη, που με έφερε πίσω. Τις αλλαγές τις βλέπει ο καθένας. Οικονομικά είναι διαφορετικά, η οργάνωση έχει φτάσει σε ένα επίπεδο, που πρέπει να έχει μια ομάδα, που θέλει να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Υπάρχει ένα πρότζεκτ για μια ομάδα που θα παλεύει για τίτλους και για Τσάμπιονς Λιγκ. Είμαι πολύ χαρούμενος...».

-Σκέφτηκες καμιά φορά μέσα στη σεζόν ότι μπορεί να έκανες λάθος, που γύρισες τώρα στην Ελλάδα;

«Όχι. Μπορεί εκεί να ήταν διαφορετικό το επίπεδο, αλλά ήθελα να ζήσω τη χαρά, που έζησα παλιά στον ΠΑΟΚ, την ατμόσφαιρα στο γήπεδο, την τρέλα... Μπορούσα να μείνω άλλα 2-3 χρόνια στη Γερμανία, αλλά η καρδιά μίλησε πιο δυνατά από το μυαλό».