Φταίει η...ψύχωση για το πρωτάθλημα

Ένα κακό βράδυ για τον οργανισμό του ΠΑΟΚ. Η εικόνα στο α΄ημίχρονο είναι άκρως απογοητευτική για μια ομάδα όπως είναι ο ΠΑΟΚ. Όταν είσαι και θες να λέγεσαι μεγάλη ομάδα, όπως είναι ο ΠΑΟΚ, πρέπει να είσαι μέσα σε όλους τους στόχους. Να παλεύεις μέχρι τέλους. Να αγωνίζεσαι. Άλλοθι πάντα θα υπάρχουν και πάντα μπορούν να βρεθούν, το θέμα είναι πόσο πείθεις με την εικόνα σου. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια άλλη διαφορετική υπόθεση, αρκεί πρώτα να δείξεις ένα αγωνιστικό πρόσωπο.

Το λιγότερο που θα μπορούσα να πω για το πρόσωπο του ΠΑΟΚ στο α΄ημίχρονο ήταν πως ήταν σοκαριστικό για όλους εμάς που τον παρακολουθούσαμε. Ανεξάρτητα από το αν η Τσέλσι θα έκανε ή όχι το καθήκον της, ήμουν αισιόδοξος πως ο Δικέφαλος θα έδειχνε μια καλή εικόνα, μια εικόνα αντάξια «τελικού» αλλά συνέβη το εντελώς αντίθετο.

Είδαμε μια ομάδα που δεν πατούσε καθόλου καλά, μια ομάδα να βαδίζει στα... χαμένα, μην έχοντας έναν ποδοσφαιριστή να σώσει τα προσχήματα. Όντας ποδοσφαιριστής και εγώ, δεν μπήκα ποτέ στην διαδικασία επιλογής παιχνιδιών. Και εκ των υστέρων δεν μπήκα ποτέ στην διαδικασία να πιστέψω ότι μπορεί κανείς να... επιλέγει παιχνίδια. Η εικόνα του ΠΑΟΚ ωστόσο στα παιχνίδια με την Βίντι και στο τελευταίο με την ΜΠΑΤΕ ενισχύει την άποψη εκείνων που αποδίδουν την πορεία στην... ψύχωση του πρωταθλήματος.

Αναμφισβήτητα το πρωτάθλημα είναι ο μεγάλος στόχος αλλά ποιος ποδοσφαιριστής θα έλεγε όχι σε μια ευρωπαϊκή διάκριση; Όταν είσαι στον ΠΑΟΚ δεν έχεις την πολυτέλεια να... αποκλείεις κανέναν στόχο. Σίγουρα ο ΠΑΟΚ τα έδωσε όλα στους προκριματικούς ομίλους του Champions League, πιάνοντας εκπληκτική απόδοση, σίγουρα υπάρχει κούραση και άλλοθι... αλλά η Ευρώπη είναι η βιτρίνα, το πρεστίζ του συλλόγου.

Καταλαβαίνω και κατανοώ την αντίδραση του κόσμου που αποδοκίμασε για πρώτη φορά τους παίκτες του Ραζβάν Λουτσέσκου. Με μια σημαντική υποσημείωση όμως. Ήταν αποδοκιμασίες λόγω εμφάνισης όχι σκορ. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ στάθηκε στην εικόνα και στην απόδοση της ομάδας στην Ευρώπη. Αυτός ο κόσμος ξέρει να αναγνωρίζει και να χειροκροτεί όταν αγωνίζεσαι και δίνεις το 100% των δυνατοτήτων σου. Και το έχει αποδείξει πολλάκις...

Άκουσα τον Λουτσέσκου να αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη της αποτυχίας στην Ευρώπη. Όχι, στο ποδόσφαιρο η ευθύνη ανήκει σε όλους. Είναι ένα ομαδικό άθλημα. Στους έντεκα ποδοσφαιριστές, στις αλλαγές και στον προπονητή. Η κακή βραδιά ανήκει σε όλους και σαν σύνολο πρέπει να τους προβληματίσει. Κρατάω τις «συγγνώμες» από τις δηλώσεις των ποδοσφαιριστών, δείγμα ωριμότητας και αντίληψης της πραγματικότητας.

Από χθες κιόλας, μετά το τελευταίο σφύριγμα, πρέπει άμεσα να ανασυνταχθούν όλοι. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να σηκώσει κεφάλι, να βρει την χαμένη ψυχική του ηρεμία και να εστιάσει στους δύο στόχους που του απομένουν. Και δεν θα έλεγα πως είναι υπερβολή το νταμπλ. Ακολουθεί ένα δύσκολο παιχνίδι σε μια σκληρή έδρα, αυτό απέναντι στον Λεβαδειακό. Και εκεί καλείται να κάνει το καθήκον του, να κερδίσει.

Θα κλείσω με την ανάρτηση του Γιώργου Σαββίδη. Φαντάζει στα αυτιά μου απόλυτα κατανοητή η λέξη «ντροπή», ούτε εκείνος ούτε κανείς μας περίμενε πως η Ευρώπη θα ήταν μια παρένθεση για τον ΠΑΟΚ. Μια παρένθεση κακή...