Η δύσκολη εξίσωση με τον άξονα των χαφ και την άμυνα

Ο Φερέιρα το βλέπει και καλείται να βρει την λύση. Πέρυσι ο ΠΑΟΚ έπαιζε με τρεις χαφ στον άξονα της μεσαίας γραμμής, που έτρεχαν διαρκώς και συνεργάζονταν άψογα (Κάνιας, Σάκχοφ, Μαουρίσιο, Ολιβέιρα, γίνονταν διάφοροι συνδυασμοί στα παιχνίδια των τριών εκ των τεσσάρων).

Και αριθμητικά ήταν περισσότεροι από τους δύο κεντρικούς χαφ του 4-4-2 και μεγαλύτερη ομοιογένεια είχαν, αφού έπαιζαν οι περισσότεροι αρκετά χρόνια μαζί και μεγαλύτερη ποιότητα διέθεταν αναμφίβολα.

Προστάτευσαν έτσι περισσότερο τα μετόπισθεν που φέτος εκτίθενται γιατί ο Εσίσι είναι καινούργιος στην ομάδα και χρειάζεται χρόνο προσαρμογής, γιατί παίζει για πρώτη φορά φέτος μαζί με τον Ελ Καντουρί ή με τον Ντόουγκλας ή με τον Μίσιτς, Υπάρχει υστέρηση, δηλαδή, σε αριθμό παικτών, που μαρκάρουν, "δεσίματος" μεταξύ τους και τίθεται στην παρούσα φάση και ένα θέμα ποιοτικής στάθμης.

Πώς θα λύσει αυτή την δύσκολη εξίσωση ο Φερέιρα επιμένοντας στο ίδιο σύστημα και έχοντας άλλα εργαλεία σε σχέση με πέρυσι είναι κάτι που το "ψάχνει" ακόμα.