Όνειρα για "πραξικόπημα"

Πίσω από τον επικοινωνιακό ορυμαγδό για την ΕΠΟ και την ΚΕΔ κρύβονται ορέξεις για «πραξικόπημα» και προσωρινή διοικούσα επιτροπή υπό την αιγίδα της ΟΥΕΦΑ.

Είναι ορατό και στον πλέον αδαή, πως η επιστροφή του Ολυμπιακού στην κορυφή του πρωταθλήματος έχει γίνει κάτι σαν ψύχωση. Πλέον, και έξω από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, οι μάχες είναι πολυμέτωπες και πολύ πιο θορυβώδεις. Σε τέτοιο βαθμό που δίνεται η εντύπωση ότι το μόνο που επιδιώκεται είναι η θεσμική αποσταθεροποίηση του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Το «ξήλωμα» της διοίκησης της Ε.Π.Ο. και του Βαγγέλη Γραμμένου (και η ταυτόχρονη θέσπιση προσωρινής διοικούσας επιτροπής από την ΟΥΕΦΑ, κάτι που τόνισε με πρόσφατες δηλώσεις του ο Αχιλλέας Μπέος), το ξερίζωμα του Βίκτορ Μέλο Περέιρα από την θέση του αρχι-διαιτητή της ΚΕΔ και επιστροφή σε μία ιδιαίτερη... κανονικότητα, που ίσχυε τα προηγούμενα χρόνια.

Πρώτος πυλώνας της διαφαινόμενης προσπάθειας για αποδόμηση ήταν η αμφισβήτηση για την χρησιμότητα VAR, πριν καν αυτό έρθει στην Ελλάδα. Από την πρώτη κιόλας αγωνιστική, το μοναδικό παρατράγουδο στην χρήση της νέας τεχνολογίας παρουσιάστηκε μόνο στο «Καραϊσκάκης», όπου οι υπεύθυνοι του γηπέδου καθυστέρησαν με γραφειοκρατικές δικαιολογίες (έλλειψη πιστοποιητικών / διαπιστεύσεων) την τοποθέτηση του εξοπλισμού, με αποτέλεσμα να μην τοποθετηθούν έγκαιρα όλες οι κάμερες (όπως για παράδειγμα αυτή που δίνει τα super slow ριπλέι), κάτι που έπαιξε τελικά τον ρόλο του.

Το καθαρό πέναλτι στον Μπαράλες στην πρεμιέρα με τον Αστέρα Τρίπολης που ενδεχομένως να έκανε το 1-1, δέκα λεπτά πριν το τέλος δεν δόθηκε ποτέ, αφού ο διαιτητής Κουμπαράκης έβλεπε μόνο μακρινά πλάνα στο VAR, έχοντας στα αυτιά του το bullying του Κώστα Καραπαπά, ο οποίος σε απόσταση αναπνοής του έλεγε: «Έλεος Κουμπαράκη, έλεος! Φύγε, είναι και οφσάιντ!».

Έκτοτε, το VAR είναι στο στόχαστρο του Ολυμπιακού μετά από κάθε παιχνίδι, στα διαγγέλματα του Σάββα Θεοδωρίδη και του Κώστα Καραπαπά, σε μία προσπάθεια να πλήξουν την αξιοπιστία, την εγκυρότητα και την χρησιμότητα της νέας τεχνολογίας, αλλά και να πλήξουν το κύρος αυτών που το έφεραν, κάνοντας τον κόσμο να πιστεύει ότι οι ερυθρόλευκοι δεν το θέλουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η καθιερωμένη... κασέτα με τα ουρλιαχτά εις βάρος του Βίτορ Μέλο Περέιρα και του Βαγγέλη Γραμμένου, δίχως κάποιο σοβαρό επιχείρημα, δίχως ποδοσφαιρική λογική και χειροπιαστές αποδείξεις παίζει στην διαπασών μετά από κάθε αγωνιστική, ένα σαφές μήνυμα πως το ποδόσφαιρο περνάει σε δεύτερη μοίρα.

Εύκολα θα συμπέραινε κάποιος πως με τις επόμενες εκλογές της ΕΠΟ να είναι προγραμματισμένες για τον (μακρινό) Οκτώβριο του 2020 ο σκοπός μοιάζει να είναι άλλος. Η αποδόμηση, η αποσταθεροποίηση και πιθανώς ένα «πραξικόπημα» που θα οδηγήσει σε μία προσωρινή διοικούσα επιτροπή από την ΟΥΕΦΑ. Ο ψαγμένος σε αυτά τα θέματα Αχιλλέας Μπέος δεν μπορεί να το εκστόμισε τυχαία πριν από λίγες ημέρες...

ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ

Η ταύτιση με τον Αυγενάκη

Ένα πρόσωπο που βρίσκεται στο απυρόβλητο από τον ερυθρόλευκο οργανισμό είναι ο Λευτέρης Αυγενάκης, κάτι μάλλον παράδοξο, αφού οι προκάτοχοι του (Κοντονής, Βασιλειάδης), δέχονταν καθημερινά και ασταμάτητα βέλη από το λιμάνι.

Το γεγονός αυτό κάνει ακόμα περισσότερους να πιστεύουν ότι πρόκειται για πρόσωπο ευρείας αποδοχής στα υψηλότερα διοικητικά κλιμάκια της ΠΑΕ Ολυμπιακός, ενώ εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η ατζέντα και πολλές από τις δημόσιες θέσεις του (όπως οι στοχευμένες αναφορές σε ζητήματα δανεικών μετά το ματς του ΠΑΟΚ με τον Βόλο, η επιλεκτική αναφορά σε συγκεκριμένα περιστατικά βίας, όπως αυτό στην ακαδημία του Ολυμπιακού στην Θεσσαλονίκη και η... αμνησία στον ξυλοδαρμό Τζήλου ή τα επεισόδια στον αγώνα νέων Ολυμπιακού - Μπάγερν) ταυτίζονται με αυτά των Πειραιωτών και δίνουν την εντύπωση ότι δεν τηρούνται ίσες αποστάσεις από την πολιτεία προς όλες τις ομάδες. Προς το παρόν, ο Αυγενάκης δεν έχει καταφέρει να διαψεύσει με πράξεις, όσους υποστηρίζουν πως «γέρνει» προς μία πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Η πίεση και το bullying στους διαιτητές συνεχίζεται...

Το αφήγημα για τον μόνιμα αδικημένο Ολυμπιακό

Στο πρόσφατο σεμινάριο για το VAR που διοργάνωσε η FIFA στην Αθήνα, ο Ισπανός εκπαιδευτής Κάρλος Χεσούς Γκόμεθ, που ήταν κεντρικός ομιλητής, ξεκαθάρισε πως η μόνη ξεκάθαρη φάση αλλοίωσης υπέρ κάποιας ομάδας ήταν ο μη καταλογισμός πέναλτι υπέρ του Αστέρα Τρίπολης στην πρεμιέρα. Εντούτοις, μετά από κάθε αγωνιστική (αλλά και μετά τους ορισμούς για κάθε αγωνιστική), ο Ολυμπιακός διατηρεί πάντα ψηλά τους τόνους.

Ακόμα και σε παιχνίδια που οι ερυθρόλευκοι ευνοήθηκαν εμφανώς (στα εντός έδρας παιχνίδια με ΟΦΗ και Αστέρα Τρίπολης, όπου οι αντίπαλοι δεν πήραν εμφανή πέναλτι) εξέφρασαν σε υψηλούς τόνους παράπονα για την διαιτησία του Κουμπαράκη και του Παπαδόπουλου(!), κάτι που γίνεται με ακόμα πιο έντονο τρόπο σε κάθε γκέλα (Παναθηναϊκός, Ξάνθη), έστω κι αν δεν υπάρχει η παραμικρή φάση, που να τους δικαιώνει.

Ειδικά, η στοχοποίηση του διαιτητή VAR, Ζαχαριάδη, πριν (για τη δημιουργία κλίματος και πίεσης προς αυτόν...) και μετά το πρόσφατο ματς στην Ξάνθη, χωρίς να υπάρχει ίχνος φάσης, που να υπήρξε λάθος, μαρτυρά την αποποίηση ευθυνών σε κάθε ατυχές αποτέλεσμα και την ακόμα μεγαλύτερη πίεση στους διαιτητές ώστε να νιώθουν ακόμα μεγαλύτερη ανασφάλεια στο μέλλον, σε ματς που στραβώνουν για τους «ερυθρόλευκους».

Η ίδια επικοινωνιακή καταιγίδα επικρατεί και στα παιχνίδια του ΠΑΟΚ με πομπώδεις δηλώσεις στελεχών του και δημοσιεύματα (όπως μετά το πρόσφατα ματς με τον Παναθηναϊκό) περί υποτιθέμενης εύνοιας του Δικεφάλου, ώστε να δημιουργηθεί στην κοινή γνώμη η πεποίθηση ότι ο Ολυμπιακός κυνηγιέται από την διαιτησία. Τα 28 δευτερόλεπτα (δικαιολογημένης) καθυστέρησης στο πρόσφατο ματς με τον Παναθηναϊκό παρουσιάστηκαν ως «σκάνδαλο» και το καθαρό πέναλτι στον Κρέσπο ως «αμφισβητούμενο» ή ακόμη και «μαϊμού», δείγμα πως αλήθεια είναι το τελευταίο, που ενδιαφέρει.

Ο στόχος είναι αφενός να νιώθουν πίεση οι διαιτητές, προφανώς για να κάνουν και δεύτερες σκέψεις, κάθε φορά που πρέπει να πάρουν σημαντικές αποφάσεις, είτε στον αγωνιστικό χώρο, είτε στο VAR, και αφετέρου να δημιουργείται «φασαρία» και κλίμα αποσταθεροποίησης.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Η εκκωφαντική σιωπή του ΠΣΑT

Ένα περιστατικό που προκάλεσε την λαϊκή θυμηδία ήταν η φραστική επίθεση με πεζοδρομιακές εκφράσεις του Κώστα Καραπαπά εις βάρος δημοσιογράφου από την Ξάνθη, στην αίθουσα τύπου του γηπέδου στα Πηγάδια.

Αίσθηση προκαλεί η «θορυβώδης σιωπή» του ΠΣΑΤ στην απρόκλητη και αήθη φραστική επίθεση που δέχθηκε δημοσιογράφος στον χώρο εργασίας του από θεσμικό παράγοντα συλλόγου (είναι αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός) και πρώην δημοσιογράφο.

Θυμίζουμε ότι σε ανάλογα περιστατικά που αφορούσαν άλλες ομάδες υπήρχε πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία, αλλά και πειθαρχικές κυρώσεις, κάτι που κάνει ακόμα πιο εντυπωσιακή την συγκεκριμένη... σιγή ασυρμάτου.

Πανίσχυρος επικοινωνιακός στρατός

Το μπάσιμο του Βαγγέλη Μαρινάκη στα επικοινωνιακά δρώμενα της χώρας παίρνει την μορφή χιονοστιβάδας, μπορεί να συγκριθεί σε εύρος μόνο με την περίοδο του Γιώργου Κοσκωτά, αφού μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, ο Έλληνας εφοπλιστής μεταμορφώθηκε στον ισχυρότερο μιντιακό παίκτη.

Το θέμα, όμως, δεν είναι εκεί, αλλά στα ολοένα και αυξανόμενα Μέσα «ερυθρόλευκης» απόχρωσης (όχι μόνο τα παραδοσιακά όπως οι εφημερίδες ΦΩΣ, Πρωταθλητής, η ιστοσελίδα to10.gr, αλλά και νέα που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια), αλλά και την μεγάλη επιρροή σε θεωρητικά «ουδέτερα» Μέσα, που προβάλουν σχεδόν μεροληπτικά συνεχώς τις θέσεις του Ολυμπιακού σε όλα τα ζητήματα. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι κριτική για οτιδήποτε «ερυθρόλευκο», δύσκολα θα βρει κανείς, σε αντίθεση με οτιδήποτε «ασπρόμαυρο».

Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα δίδεται η εντύπωση ότι έχει δημιουργηθεί ένας πανίσχυρος επικοινωνιακός στρατός, που καλύπτει όλο το φάσμα και ο οποίος προωθεί τις θέσεις του Ολυμπιακού.

Τα «διαγγέλματα» του Σάββα Θεοδωρίδη (και ενίοτε του Κώστα Καραπαπά) μπροστά σε άλαλα μικρόφωνα, της NOVA, αλλά και της ΕΡΤ, μετά από κάθε παιχνίδι του Ολυμπιακού είναι πάντα στοχευμένα, πάντα με ρητορική απαξίωσης και υψηλών τόνων. Η ευκολία με την οποία έχουν πρόσβαση στον ακριβό τηλεοπτικό χρόνο, αλλά και ο χρόνος που τους αφιερώνεται, εν αντιθέσει με άλλες ομάδες που θίγονται στα μεταξύ τους παιχνίδια, μα παραμένουν χωρίς ήχο είναι ένα αντικείμενο που προκαλεί εντύπωση.

Ακόμα και η δημόσια ΕΡΤ, που θα έπρεπε να είναι αμερόληπτη και να κρατά ίσες αποστάσεις, προέβη σε μία πρωτοτυπία που κράτησε μόλις μία αγωνιστική. Στο πρόσφατο παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον ΟΦΗ «εξαφάνισε» από τα στιγμιότυπα του αγώνα την φάση που οι Κρητικοί διαμαρτύρονται για καθαρό πέναλτι, που δεν τους δόθηκε και την έδειξε πολύ αργότερα, μετά τα μεσάνυχτα, μαζί με όλες τις αμφισβητούμενες φάσεις. Ένα μέτρο, που κράτησε μόνο μία Κυριακή συμπτωματικά σε παιχνίδι που ευνοήθηκαν οι ερυθρόλευκοι, κάνοντας τον κόσμο να πιστεύει πως υπάρχει κάτι περίεργο από πίσω.

Στην Ξάνθη, η ΕΡΤ έδωσε μικρόφωνο στους ανθρώπους του Ολυμπιακού να θίξουν ομάδες και υπολήψεις, χωρίς καν ερώτηση, αλλά ΔΕΝ έδωσε το δικαίωμα στους θιγόμενους να απαντήσουν!