Σαν σήμερα "έφυγε" ο Βυζάντιος Φανούριος (1962)

Γεννημένος στην Πόλη, κατοικούσε με την οικογένειά του στην περιοχή "Μέγα Ρεύμα", ήρθε όμως το 1921 στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη.

Ο πατέρας του ήταν γνωστός φαρμακοποιός στην Κωνσταντινούπολη, πρόξενος και είχε μάλιστα τιμηθεί για κάποια φάρμακα τα οποία είχε ο ίδιος επινοήσει!

Ο Βυζάντιος είχε άλλα τρία αδέρφια, δύο αδερφές και έναν αδερφό, ενώ ο ίδιος γνώριζε επτά (7) ξένες γλώσσες, κάτι ιδιαίτερα σπάνιο για εκείνη την εποχή.

Το διαβατήριό του...

Τον Ιούνιο του 1925 υπήρξε εκ των ιδρυτών του αθλητικού τμήματος της Ένωσης Κωνσταντινουπολιτών, η οποία ως τότε δεν είχε τέτοιο κομμάτι.

Υπήρξε μέλος τριμελούς επιτροπής, μαζί με τον Νίκο Πετρόπουλο (κρατήστε το όνομα) και τον Αριστείδη Μίσιο, οι οποίοι ξεκίνησαν τη δημιουργία του αθλητικού τμήματος της Ένωσης, από το οποίο με δική του -κυρίως- πρόταση, ιδρύθηκε λίγους μήνες αργότερα ο ΠΑΟΚ!

Λίγες μέρες μετά τη δημιουργία της Ένωσης Κωνσταντινουπολιτών, αρκετοί παίκτες που αγωνιζόταν στις άλλες ομάδες της Θεσσαλονίκης πήραν άμεσα το μήνυμα και εντάχθηκαν στις τάξεις της, αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τους προηγούμενους συλλόγους τους...

Μεταξύ αυτών ο Βεντουρέλης, Αρμάς, Πάγκαλος, Σκέμπρης (από Άρη), Γεωργιάδης, Μπατζόγλου, Σωτηρίου, Στανίτσας, Στρόπιος (από Ηρακλή), την ώρα που το Πέρα Κλουμπ έστειλε σαν ενίσχυση τον Παντερμαλή.

Ο Βυζάντιος σε νεαρή σχετικά ηλικία ...

Στη Λέσχη του Συλλόγου όμως, υπήρχε έντονος αναβρασμός, καθώς υπήρχαν δύο ξεκάθαρες τάσεις!

Σύμφωνα με τη μία, οι παίκτες που ήρθαν από τις άλλες ομάδες θα έπρεπε να επιστρέψουν στις ομάδες τους και να μην ιδρυθεί νέο σωματείο ώστε να μην υπάρξει ένταση στις σχέσεις των προσφύγων με τους ντόπιους (αυτό το υποστήριζε ο Νίκος Πετρόπουλος), ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη τάση, θα έπρεπε να δημιουργηθεί ατόφιος αθλητικός φορέας από Κωνσταντινουπολίτες!

Υπέρμαχος αυτής της άποψης ήταν ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο της εποχής, ο Φανούριος Βυζάντιος, ο οποίος στην ομιλία του στις 27/12/1925 μεταξύ των άλλων είχε πει:

"Κύριοι θέλουμε να έχουμε τον Σύλλογο των Κωνσταντινουπολιτών. Θέλουμε να κρατήσουμε το όνομα της πατρίδας που μας λέει τόσα πολλά και που δε θέλω να απαριθμήσω για να μη συγκινήσω τους συνελθόντας...

Θα ήθελα όμως να ακουστεί η φωνή μου από εδώ ως τους γηγενείς, τους Ηρακλειδείς και Αρειανούς και να τους ρωτήσω: Θέλετε να υπάρχει σύλλογος που να φέρει το όνομα της Κωνστανινουπόλεως ή θέλετε να σβήσουμε αυτό το όνομα για να μην ακούγεται;"

Έτσι ιδρύθηκε και επίσημα η Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπολιτών, αλλά πολύ σύντομα μέσα στους κόλπους της δημιουργήθηκαν δύο παρατάξεις!

Επικεφαλής στη μία ήταν ο Βυζάντιος και ο Καλπακτσόγλου και υποστήριζαν με πάθος πως ο σύλλογος θα πρέπει να διευρυνθεί, να εντάξει Θεσσαλονικείς παίκτες και να δημιουργηθεί μια ομάδα με στόχους, όραμα και φιλοδοξίες που θα παίζει με σύστημα και πάσες!

Η άλλη παράταξη ήθελε να παραμείνουν όπως είναι, μια ομάδα δηλαδή καθαρά προσφυγική! Οι δύο παρατάξεις για λόγους αγωνιστικούς και κοινωνικούς ήρθαν σε ρήξη! Το αποτέλεσμα της ρήξης: Η γέννηση του ΠΑΟΚ...

Κάρτα ελευθέρας εισόδου στα γήπεδα, λόγω του ότι διατέλεσε πρόεδρος της ΕΠΣ Μακεδονίας

Λίγες εβδομάδες μετά τη δημιουργία της Τούμπας, ο Βυζάντιος αποχαιρετούσε με κείμενό του (γραμμένο στην καθαρεύουσα) το παλιό γήπεδο ...

Ποία βήματα, ποία συναίσθησις με ωδήγησαν κάποτε στο παλαιόν γήπεδο του ΠΑΟΚ! Οποία θλιβερά σύμπτωσις! Όλα πέρασαν από τον νουν μου. Όλες οι δόξες, οι θρίαμβοι, τα μεγαλεία!

Όλες οι συγκινήσεις, αι αγωνίαι και πίκρες. Συνήντησα την κατηραμένην σκαπάνην να καταστρέφη το δημιούργημά μας, εκείνο που δημιουργήσαμε με τόσους κόπους, οικονομικάς θυσίας, με τον ιδρώτα και αίμα μας, υπό έναν καυστικόν ήλιος και παγερές ημέρες!

Μια χαράδρα έγινεν γήπεδο, το κτίσαμε με τα χέρια μας. Απεδείξαμεν ότι όταν οι ΠΑΟΚτσήδες επιμένουν, τα πάντα κατορθώνουν. Πανέτοιμον το γήπεδον του ΠΑΟΚ εις το κέντρον της πόλης! Το ίνδαλμα και η δόξα του ΠΑΟΚ. Πόσους φιλάθλους δεν εθρηνήσαμεν, παθόντες από συγκίνησιν ή χαράν!

Ήμεθα υπερήφανοι διότι διωγμένοι από την γενέτειραν των, Κωνσταντινουπολίται και λοιποί πρόσφυγες, συνετέλεσαν ως πανθομολογείται εις την πρόοδον και εξύψωσιν του ελληνικού αθλητισμού και ποδοσφαίρου.

Οποίαν συγκίνησιν και θλίψιν θα αισθάνονται αυτήν τη στιγμήν αι ψυχαί των αείμνηστων προέδρων του ΠΑΟΚ: Μελετίου, Τσαντά, Λεβαντή και Καλπακτσόγλου, οι αλησμόνητοι αθληταί και ποδοσφαιρισταί, οι φανατικοί φίλαθλοί του.

Ποίος δεν ενθυμείται τα αξέχαστα τότε εγκαίνια του γηπέδου μας! Πόσα εκατυμμύρια φιλάθλων δεν παρήλθαν από εκεί! Πλήρες βιβλίο θα απαιτείτο δια να συγγράψη κανείς την ιστορία του παλαιού γηπέδου του ΠΑΟΚ!

Ποίος ΠΑΟΚτσής που θα περνά δεν θα ατενίζη με δάκρυα στα μάτια το εγκαταλελειμμένον τέκνον του, το ίνδαλμά του;

Πνιγμένος από συγκίνησιν, σε αποχαιρετώ, δοξασμένο, πολυαγαπημένο γήπεδον, εκ μέρους των χιλιάδων φιλάθλων σου, με το επιφώνημα:

"Λάβετε τα δάκρυά μου ΠΑΟΚτσήδες και ραντίσατε το γήπεδον του ΠΑΟΚ, συγχωρήσατε δ' εμού τα χείλη, αν εφ' ΄ύμνου παράπονον είπα"

Και ο Βασιλιάς απέθανεν, ζήτω ο Βασιλιάς...

Ο Βυζάντιος υπήρξε ο δεύτερος πρόεδρος του Συλλόγου, καθώς ήταν αυτός που διαδέχτηκε τον Τριαντάφυλλο Τριανταφυλλίδη προς το τέλος του 1926...

Πολλές φωτογραφίες του Βυζάντιου δεν έχουν διασωθεί, καθώς ο ίδιος δεν ήταν και τόσο ... φίλος με τους φωτογράφους της εποχής! Στην παραπάνω εικόνα διακρίνεται η σύζυγός του Αικατερίνη Βυζαντίου ...

Στην αρχική εικόνα διακρίνονται στα αριστερά ο Φανούριος Βυζάντιος (τότε Πρόεδρος της ΕΠΣΜ) και ο Γενικός Διοικητής Μακεδονίας, Στυλιανός Γονατάς στην τελετή απονομής κυπέλλων στις πρωταθλήτριες ομάδες της περιόδου 1929-1930...

Δείτε στη συνέχεια διάφορα έγγραφα του Βυζάντιου, τα οποία ήρθαν στα χέρια μας από την εγγονή του, την οποία και ευχαριστούμε ιδιαίτερα που επέλεξε να τα μοιραστεί μαζί μας ...