Όταν κάνεις αυτό που πρέπει!
SHARE:
Ακόμη και οι άνθρωποι της Κηφισιάς. Το παραδέχθηκαν άλλωστε και με πιο χαρακτηριστικό τρόπο το έκανε ο Μιχάλης ο Κακιούζης, που όπως και τα παιδιά της γενιάς του, μεγάλωσε με επιτυχίες σαν αυτή του ΠΑΟΚ της Τεργέστης.
Ο συνομήλικός του μάλιστα και συμπαίκτης του στην Εθνική ομάδα, Ευθύμης Ρεντζιάς, δεν μεγάλωσε απλώς με επιτυχίες σαν την κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς, αλλά τις έζησε κιόλας από μέσα. Στο ξεκίνημα της καριέρας του ήταν ο Ρεντζιάς, στην πρώτη του χρονιά στον ΠΑΟΚ για την ακρίβεια, αλλά είχε την τύχη να συμπεριληφθεί στην αποστολή της Τεργέστης, να έχει συμμετοχή σε όλη την πορεία της ομάδας και φυσικά να πάρει θέση στο παρκέ του PAOK Sports Arena το περασμένο Σάββατο, όταν ήρθε η ώρα να τιμηθεί εκείνη η ομάδα, πάνω στην 20ή επέτειο της κατάκτησης του Κυπέλλου Κόρατς. Ήταν μία πολύ όμορφη στιγμή, η συνάντηση των περισσότερων από τα μέλη της ομάδας του Κόρατς. Κι αν έλλειπαν ο Μπέρι, ο Σάβιτς και ο Τσέκος, ήταν εκεί ο Πρέλεβιτς, ο Γαλακτερός, ο Μπουντούρης, ο Μπαλογιάννης, ο Μαματζιόλας, ο Ρεντζιάς, ο Βαλαβανίδης, φυσικά ο Σούλης Μαρκόπουλος για να ενώνει το χθες με το σήμερα και ο γιος του Τζον Κόρφα, που έκλεψε την παράσταση, όταν εμφανίστηκε στο παρκέ φορώντας την φανέλα του πατέρα του από τον τελικό της Τεργέστης.
Ο ΠΑΟΚ θυμήθηκε το παρελθόν, το τίμησε και το έκανε με έναν όμορφο, όσο και απλό τρόπο. Τα περισσότερα και πιο σημαντικά πράγματα σε αυτή την ζωή άλλωστε, γίνονται με απλότητα. Όπως ακριβώς συνέβη με δύο ξεχωριστά γεγονότα στη διάρκεια αυτής της εβδομάδας. Η απλότητά τους και το αυτονόητο, που τόσο λείπει στις μέρες μας, κατέδειξαν την σημασία τους. Ο τρόπος με τον οποίο ο Παναθηναϊκός (ο κόσμος του και η διοίκηση) υποδέχθηκε και τίμησε τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς την περασμένη Πέμπτη στο ΟΑΚΑ, ήταν η επιτομή της στιγμής που ο κάθε εμπλεκόμενος με τον αθλητισμό (παίκτης, προπονητής, παράγοντας, φίλαθλος ή δημοσιογράφος) θέλει να ζήσει από κοντά. Εάν μάλιστα πρόκειται για την ομάδα του, τότε είναι και το ιδανικό. Μία εμπειρία ζωής.
Ήρθε κι αυτό που έγινε στην Ισπανία για να ολοκληρώσει την «τριλογία» των ημερών. Ο τρόπος με τον οποίο οι φίλαθλοι της Μπιλμπάο συμπαραστάθηκαν στην απεργία που ξεκινούν οι παίκτες της ομάδας τους, για να διεκδικήσουν τα χρήματα που τους οφείλονται κι ακόμη περισσότερο η ασπίδα που δημιούργησαν οι παίκτες της Ρεάλ για να συμπαρασταθούν ανθρώπινα στους συναδέρφους τους.
Δεν είναι βεβαίως αυτό ακριβώς που θα ήθελες να ζήσεις με την ομάδα σου, αλλά είναι μία στιγμή που εσύ στην Ελλάδα δεν θα την ζήσεις ποτέ. Την απεργία μπορεί, την αντιμετώπιση των φιλάθλων και την συμπεριφορά των αντιπάλων, ΠΟΤΕ! Και είναι τόσο απλό.
Παναγιώτης Χορόζογλου