Τα θέλω, τα μπορώ και η αργή κίνηση

Στην ουσία του πράγματος δεν υπάρχει καμία διαφορά στο «θέλω» του Τούντορ και στο «θέλω» του προκατόχου του ή, τέλος πάντων, όλων αυτών που δεν κατάφεραν να φτιάξουν ομάδα για να γίνει επαρκώς ανταγωνιστική.

ΤΑ «ΜΠΟΡΩ» ήταν πάντα το θέμα μας. Γιατί, αλλιώς μπορεί ο Γου Χου, αλλιώς ο Αγγελος, αλλιώς ο Κροάτης. Αν ξεκινούν από την ίδια αφετηρία, θα κάνουμε σύντομα μερικές συγκρίσεις. Γιατί μη μου πείτε ότι υπάρχουν διαφορές από τον περσινό ΠΑΟΚ. Ο Τούντορ μετρά απώλειες και η ενίσχυση ακόμη δεν έχει προκύψει. Ο ΠΑΟΚ έχει μερικές καλές προπονήσεις και δύο φιλικά μέχρι την ώρα που κάθε λάθος θα μετρά και δεν θα διορθώνεται χωρίς συνέπειες. Μέχρι δηλαδή, τον αγώνα του Ζάγκρεμπ, με τη Λοκομοτίβα, την Πέμπτη. Δεν θα μπορούσε να κάνει πολλά παραπάνω μέσα σε διάστημα δέκα ημερών σοβαρής προετοιμασίας κι αυτό δεν είναι δικαιολογία για να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο αποτέλεσμα. Ετσι ακριβώς έχει η κατάσταση.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να περιμένεις τίποτε σπουδαίο, εκτός από μια συνετή διαχείριση για να αποφευχθούν οι παγίδες. Αν δεν υπάρξουν εντυπωσιακές αλλαγές στην ομάδα, αν δεν προστεθούν ποδοσφαιριστές που θα δώσουν ποιοτικές λύσεις και θα αλλάξουν το αγωνιστικό προφίλ, με σκοπόνα διορθωθεί η λειτουργία της.

ΣΕ ΑΥΤΟ το κομμάτι, αυτή η ομολογουμένως… αργή κίνηση στα μεταγραφικά, αν δεν οφείλεται στις γνωστές εξελίξεις του «ναι» και «όχι» και του μνημονίου που είναι στον δρόμο, δεν έχει ξεκαθαρίσει τελικά, γιατί συμβαίνει.

ΛΕΝΕ ΟΤΙ θα ασχοληθούν σε βάθος χρόνου και θα γίνονται μεταγραφές για αρκετό καιρό ακόμη, χωρίς εντυπωσιακές εκκαθαρίσεις στο υπάρχον ρόστερ, αλλά, ποιος μπορεί να είναι σίγουρος για κάτι τέτοιο, αν δεν υπάρχουν επίσημοι αγώνες και αποτελέσματα που θα καθορίσουν και τα επόμενα βήματα;

ΙΣΩΣ ΝΑ προχωρήσουν στην επόμενή τους επιλογή, μετά τον Ολσεν, αφού πετύχουν καλύτερες συμφωνίες με ξένους ποδοσφαιριστές (να μην υπερεκτιμηθούν) κι αφού αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να ενισχύσουν την ομάδα, διότι οι υπάρχοντες ποδοσφαιριστές δεν έχουν μεγάλες δυνατότητες.

ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ περιμένουν να το διαπιστώσουν, χάνοντας τον καιρό τους και δεν ρωτούν...

ΑΝ ΔΕΝ φτάσουμε στο «δεν ήξερες, δεν ρώταγες», θα πρέπει να θεωρηθεί μεγάλη επιτυχία η αποφυγή κάποιου πατατράκ σε αυτά τα πρώτα παιχνίδια και με τη Λοκομοτίβα και με τον επόμενο αντίπαλο.

Tου Γιώργου Ζαχαριάδη