Γιατί το λέει σ' εμάς ο Τούντορ ότι δεν έχει καθαρό σέντερ φορ;

Για να προσθέσει: "Δεν είναι δική μου δουλειά να σχολιάσω γιατί δεν έχουμε επιθετικό αυτήν τη στιγμή. Στόχος μας είναι να κερδίζουμε κάθε παιχνίδι, αλλά για να γίνει αυτό εξαρτάται από την ποιότητα που έχεις στο ρόστερ σου. Είναι ακόμη νωρίς ωστόσο να κάνουμε συγκρίσεις με την την ποιότητα των άλλων ομάδων".

Ναι, αλήθεια είναι ότι ο ΠΑΟΚ παίζει χωρίς καθαρόαιμο φορ όχι εδώ και ένα μήνα, αλλά από τη στιγμή που τραυματίστηκε ο Στέφανος Αθανασιάδης στην προετοιμασία και από τη στιγμή που ο Τούντορ αποφάσισε να "εξωπετάξει" τον Περέιρα, ο οποίος θα μπορούσε ίσως να παίξει καλύτερα από κάθε άλλον αυτόν τον ρόλο. Γιατί όμως το λέει σ' εμάς ο Τούντορ; Ας το πει στον Αρνεσεν. Το πρώτο – πρώτο πρόβλημα που παρουσιάστηκε φέτος στον ΠΑΟΚ ήταν ο τραυματισμός του Κλάους.

Με δεδομένο ότι ο Παπαδόπουλος είχε αποχωρήσει, η ομάδα είχε μείνει χωρίς φορ. Και επειδή οι γιατροί γνωμάτευσαν ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο μήνες για να επανέλθει ο Κλάους, ήταν για όλους αυτονόητη η ανάγκη να κινηθούν τάχιστα για την απόκτηση ενός φορ, δεδομένου μάλιστα και του "αποκεφαλισμού" του Περέιρα. Και όμως. Πήραν σχεδόν μια ενδεκάδα παίκτες, αλλά φορ δεν πήραν. Ούτε καν "ψευτοφόρ". Και τώρα, τέλη Αυγούστου, μετά και τη δεύτερη αγωνιστική του Πρωταθλήματος, γυρνάει και μας λέει ο Τούντορ ότι δεν έχει φορ. Ας φρόντιζε να έχει. Κι αν τον ενοχλεί που δεν έχει... τα παράπονα στον δήμαρχο. Δηλαδή, τον Αρνεσεν. Οχι σ' εμάς.

Από εκεί και πέρα, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Κροάτης επιμένει να δηλώνει ότι δεν είναι δουλειά του να μιλάει για τις μεταγραφές και ότι καθήκον του είναι μόνο να προπονεί την ομάδα. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει προπονητής που να μην έχει λόγο στις μεταγραφές. Δηλαδή, αν του φέρει ο Αρνεσεν δέκα... Χούσεν ή δέκα Μάρτενς ή δέκα Μαντούρο, θα είναι ευχαριστημένος; Θα προσπαθήσει να κάνει ομάδα με δέκα ανύπαρκτους και θα θεωρήσει υποχρέωσή του να δουλέψει με σκάρτο υλικό; Δεν νομίζω ότι υπάρχει ομάδα στον κόσμο με προπονητή που είναι "φυτό". Θα είναι κρίμα να αποτελέσει εξαίρεση στον ΠΑΟΚ ο Τούντορ, μόνο και μόνο επειδή νιώθει ευγνωμοσύνη για τον Αρνεσεν, επειδή του έδωσε την ευκαιρία να δουλέψει σε μια αξιόλογη ομάδα με πολύ κόσμο, με ισχυρό οικονομικά ιδιοκτήτη και με προοπτικές προσωπικής διάκρισης μέσω του Γιουρόπα Λιγκ...

Ας πάμε τώρα και στην ποιότητα για την οποία μίλησε ο Τούντορ. Φοβάμαι ότι ήδη έχει καταλάβει ότι οι παίκτες που αποκτήθηκαν δεν πληρούν τις προδιαγραφές μιας φιλόδοξης ομάδας που στοχεύει στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου, αλλά και σε μια καλή πορεία στην Ευρώπη. Ο Κροάτης βλέπει ό,τι βλέπουμε όλοι μας από τους νεοφερμένους παίκτες που, μέχρι στιγμής, χρησιμοποίησε. Ο συμπατριώτης του ο Λέοβατς πελαγοδρομεί, ο Σάμπο δεν υπάρχει, ο Ζάιρο δείχνει ότι έχει να δώσει αλλά δεν το δίνει, ενώ ο Ροντρίγκες φάνηκε πιο ποιοτικός απ' όλους, για να "χαθεί" στη ρεβάνς με την Μπρόντμπι και να μείνει στον πάγκο στο ματς των Ιωαννίνων. Κοντολογίς, η ομάδα δεν έχει κερδίσει τίποτε έως τώρα από τους παίκτες που αποκτήθηκαν καθυστερημένα, όσο για τον Ολσεν έχει ήδη προλάβει να σκορπίσει την απογοήτευση...

Ο μόνος παίκτης που κάνει ένεση ποιότητας στην ομάδα, σε σχέση με πέρσι, είναι ο Πέλκας. Η παραμονή του στην ομάδα και η υπογραφή νέου συμβολαίου είναι η πιο σωστή απόφαση (ίσως και η μόνη) που πήραν έως τώρα ο Αρνεσεν και ο Τούντορ. Από τους υπόλοιπους αυτοί που στάθηκαν καλά όσες φορές χρησιμοποιήθηκαν, είναι, εκτός του Κάτσε, τα ελληνάκια: Ο Κίτσιου, ο Κωνσταντινίδης και ο Μυστακίδης, μαζί με τον Μακ, ο οποίος, όμως, σε άλλα παιχνίδια "βγάζει" μάτια και σε άλλα είναι περίπου ανύπαρκτος.

Αυτή τη στιγμή, φαίνεται δύσκολο να αποκτήσει ο ΠΑΟΚ την ποιότητα που χρειάζεται για να "χτυπήσει" τίτλο στην Ελλάδα. Βέβαια, πρέπει να περιμένουμε και τους υπόλοιπους παίκτες που αποκτήθηκαν, πρέπει να δούμε και Χαρίση – Κοροβέση, όπως πρέπει να δώσουμε και άλλη πίστωση χρόνου στον Τούντορ για να "δουλέψει" την ομάδα, με δεδομένο ότι ο Αρνεσεν καθυστέρησε απελπιστικά να συμπληρώσει το ρόστερ. Ουσιαστικά, τώρα, με τη διακοπή του Πρωταθλήματος, θα γίνει μια νέα μίνι προετοιμασία. Ιδωμεν...

Tου Στέλιου Γρηγοριάδη