Το πρόβλημα «φωνάζει», η λύση επίσης

Άσχετα αν ήταν σε ντέρμπι με τον Άρη, άσχετα αν ήρθε σε εκτός έδρας παιχνίδι, άσχετα με τον τρόπο που εξελίχθηκε το παιχνίδι, η ουσία είναι ότι η χθεσινή ήττα, ήταν η τέταρτη του ΠΑΟΚ στους πέντε τελευταίους αγώνες του, σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο «κατήφορος» ξεκίνησε ακριβώς ένα μήνα πριν. 2 Νοεμβρίου ήταν, από εκείνο το τελευταίο τρίλεπτο με το Μαρούσι, που πήγαν να έρθουν τα πάνω-κάτω. Εκεί, η νίκη δε χάθηκε. Ακολούθησε το -35 από την Πόρτο. Το -25 από το Λαύριο, το +23 επί της Ζολνόκι και το -30 από τον Ολυμπιακό, μέχρι να έρθει το χθεσινό -6 στο Παλέ από τον Άρη.

Όπως ήταν εντυπωσιακές εκείνες οι 8/11 νίκες από την αρχή της σεζόν μέχρι το παιχνίδι με το Μαρούσι, έτσι κι αυτό το 1-4 του τελευταίου μήνα, είναι προβληματικό. Έτσι όπως… τρίβαμε τα μάτια μας μέχρι τις αρχές Νοέμβρη, έτσι ψάχνουμε… κολλύριο το τελευταίο διάστημα, αν και για να είμαστε δίκαιοι, ο ΠΑΟΚ χθες στο πρώτο μέρος, είχε πολύ καλή εικόνα, τηρουμένων των αναλογιών. Με ένα ημίχρονο βέβαια, δεν κερδίζεις ντέρμπι στο Παλέ και αυτό φάνηκε και χθες, ενώ η καλύτερη εικόνα από τον αντίπαλο του σε αυτό το διάστημα, μεταφράστηκε σε ένα ισχνό +1 πριν μπει στα αποδυτήρια.

Η έλλειψη εμπειρίας και το χαμηλό ποιοτικό «ταβάνι» στο συγκεκριμένο ρόστερ, φαίνονται πολύ περισσότερο στα αρνητικά διαστήματα μέσα στο παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίες οι μεγάλες ήττες από Πόρτο και Λαύριο, δεν είναι τυχαίο ότι χθες, με το που τα σουτ, άρχισαν να πηγαίνουν στεφάνι αντί για διχτάκι, ο ΠΑΟΚ… μπουρδουκλώθηκε στην επίθεσή του. 4:23 πριν την ανάπαυλα, ο Χέντερσον βάζει ένα τρίποντο για το 34-41 και από εκείνο το σημείο και μέχρι το τελευταίο τετράλεπτο που πήγε να γίνει μια μεγάλη ανατροπή (κυρίως λόγω επιπολαιότητας του Άρη), η διαφορά στην ευστοχία έξω από τα 6.75, είναι τεράστια. Το δε επιμέρους σκορ, μέχρι το +18 του Άρη, ήταν… 53-28, με Τολιόπουλο και Μποχωρίδη νοκ-άουτ λόγω τραυματισμών!

Μέχρι εκείνο το +7, η ομάδα του Καντσελιέρι, έχει 50% με 5/10 τρίποντα. Τελείωσε το παιχνίδι, με 28% και 9/32. Στο κακό της διάστημα, είχε 4/22. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει, προφανώς και δε θα είναι η τελευταία, αφού είναι σχεδόν αδύνατο μια ομάδα του επιπέδου του ΠΑΟΚ, να σουτάρει μόνιμα με 40% τρίποντο, ανεξαρτήτως έδρας και αντιπάλου. Επίσης, υπάρχει και ο αντίπαλος, που προσαρμόζεται, «διαβάζει», χτυπάει στις δικές του αδυναμίες και από αδυναμίες, το συγκεκριμένο ρόστερ… παράπονο δεν έχει.

Ο Μπάρτλεϊ πλέον δε βρίσκει τους χώρους που θα ήθελε για να κινηθεί κάθετα προς το καλάθι, ο Κατσίβελης επιμένουμε ότι ήδη δίνει πολλά περισσότερα από αυτά που θα έπρεπε να απαιτούνται, ο Ρέινολντς ίσως είναι ο μοναδικός που «διαβάζει» κάποια πράγματα, αλλά είναι και νορμάλ μετά από χρονιές σε Ολλανδία και Κύπρο, να μην έχει σταθερότητα. Μένουμε σε αυτούς τους τρεις, γιατί αυτοί είναι που παίρνουν το μεγαλύτερο μερίδιο των αποφάσεων στην επίθεση και βλέπουμε να έχει έρθει, αυτό που φοβόμασταν στην αρχή της σεζόν.

Ότι δηλαδή, όσο προχωράμε μέσα σε αυτή, ένα τέτοιο σφιχτό ροτέισον, με το συγκεκριμένο ρόστερ, νομοτελειακά, θα ζοριζόταν πολύ να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις. Το πρόβλημα φαινόταν εδώ και καιρό, ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων και απόδοσης (είναι γνωστό ότι ο ΠΑΟΚ δεν έχει και τα γρηγορότερα αντανακλαστικά σε τέτοια θέματα), ωστόσο και η λύση, φαίνεται εδώ και καιρό.

Ρωτήσαμε και μετά το -30 από τον Ολυμπιακό και χθες στο Παλέ τον κόουτς για το ενδεχόμενο ενίσχυσης. Και στις δύο περιπτώσεις, η απάντησή του ήταν αρνητική, αλλά στα δικά μας τα μάτια, είναι πολύ ξεκάθαρο πλέον ότι η ομάδα χρειάζεται κάτι φρέσκο. Προσθήκη θέλετε; Αλλαγή θέλετε; Όπως θέλετε πείτε το, η ουσία είναι ίδια. Ο Καντσελιέρι έχει τη λογική της διατήρησης της χημείας και επειδή ο ίδιος ζει την ομάδα κάθε μέρα, για πολλές ώρες, αξιολογεί και τους χαρακτήρες, προσπαθώντας να πάρει από τον καθένα ό,τι περισσότερο μπορεί.

Το θέμα είναι ότι το ρεκόρ του ΠΑΟΚ πήγε στο 3-5, ακολουθούν δύο πολύ σημαντικά εντός έδρας παιχνίδια (με Προμηθέα, Κολοσσό) και ανάμεσα σε αυτά, έχει την Κάλεβ στο Ταλίν και την Οραντέα στο Παλατάκι. Το διάστημα της διακοπής, στο οποίο αρκετές ομάδες προχώρησαν σε αποφάσεις για τα ρόστερ τους, πέρασε ανεκμετάλλευτο, αλλά σε κάθε περίπτωση, ειδικά στην περιφέρεια, φαίνεται να είναι αναγκαία η προσθήκη ενός παίκτη, εφόσον βέβαια υπάρχει και το κονδύλι για κάτι τέτοιο.

Υ.Γ.: «Φάουλ» η on camera δήλωση του Καντσελιέρι αν και, μάλλον, ήθελε να χαρακτηρίσει «μεγάλη» την προσπάθεια των παικτών του για ανατροπή στο τέλος. Ο τρόπος που εκφράστηκε όμως, άλλο νόημα έβγαλε και φυσικά τεντώθηκε επικοινωνιακά από την άλλη πλευρά και όχι μόνο.

Υ.Γ. 2: Παίκτης στην περιφέρεια, πρέπει να έρθει… χθες. Και ψηλός χρειάζεται. Εκεί όμως, αν τεθεί θέμα, πιθανό να μιλάμε για αλλαγή.