Καντσελιέρι: «Στον ΠΑΟΚ ηρέμησα, θα ήθελα να επιστρέψω…»

Για τη φετινή σεζόν στην Ελλάδα, αυτά που άλλαξε ως άνθρωπος και ως προπονητής, για την παρουσία του στη Λιμόζ και στη Στρασμπούρ, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις, άφησε… ορθάνοιχτη την πόρτα της επιστροφής του στη Γαλλία.

Αναλυτικά όσα είπε:

Πώς πάει η σεζόν σας στην Ελλάδα με τον ΠΑΟΚ;

«Πάει πολύ καλά! Είναι μια διαφορετική μπασκετική κουλτούρα από τη Γαλλία ή την Ιταλία. Είναι διασκεδαστικό να ανακαλύπτεις μέρα με τη μέρα αυτό το πάθος που έχουν οι Έλληνες για το μπάσκετ. Είναι μια βαθιά αγάπη, ένας σχεδόν οικογενειακός δεσμός. Ο ΠΑΟΚ είναι μια μεγάλη ομάδα στην Ελλάδα, λίγο σαν τη Λιμόζ… Ούτε ο ΠΑΟΚ είναι πολύ αγαπητός σε όλη τη χώρα, το ανακάλυψα όταν ήμουν εκεί. Επειδή είναι παθιασμένοι. Εδώ, είμαστε εμείς εναντίον όλων των άλλων. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να το νιώθω αυτό, σε ένα μέρος όπου προπονώ, και αυτό είναι που λειτούργησε τόσο καλά στη Λιμόζ. Μου αρέσει πολύ, είναι πιο κοντά στη νοοτροπία μου».

Γιατί επιλέξατε την Ελλάδα το περασμένο καλοκαίρι;

«Επειδή ήθελα να γράψω το όνομα του ΠΑΟΚ στο βιογραφικό μου. Πιστεύω ότι ο ΠΑΟΚ είναι μια ιστορική ομάδα στην Ευρώπη, όχι μόνο στην Ελλάδα. Είμαι πραγματικά χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ. Δέχτηκα οποιουσδήποτε οικονομικούς όρους, οποιοδήποτε μπάτζετ. Είπα στον εαυτό μου: «Κοίτα, θα πας εκεί και θα είσαι σε… πόλεμο κάθε μέρα, όπως συνήθως». Δεν το σκέφτηκα πάρα πολύ και βρήκα μια εξαιρετική ατμόσφαιρα».

Πώς είναι το ελληνικό πρωτάθλημα;

«Αν το συγκρίνεις με τη Γαλλία, η βασική διαφορά είναι ότι είναι σχεδόν αδύνατο να κερδίσεις τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Στη Betclic ELITE, θυμάμαι ότι κέρδισα τη Μονακό, την Παρί, τη Βιλερμπάν και τη Μπουρζ. Αν κάναμε ένα πολύ καλό παιχνίδι, είναι δυνατόν να κερδίσουμε οποιαδήποτε ομάδα του Top 4. Στην Ελλάδα, δε μπορώ να εξηγήσω γιατί, αλλά είναι αδύνατον. Επιπλέον, υπάρχουν μόνο δώδεκα ομάδες στην Ελλάδα, οπότε κάθε ματς μετράει διπλά: αν κερδίσεις, είσαι τρίτος, αλλά αν χάσεις, είσαι ενδέκατος. Το πρωτάθλημα είναι πραγματικά ένας εφιάλτης! Όλες οι ομάδες είναι ανταγωνιστικές και το επίπεδο είναι σχεδόν το ίδιο με αυτό της Γαλλίας. Υπάρχουν καλά μπάτζετ και πολλοί πρώην παίκτες της Betclic ELITE: Ο Μάρκους Κιν, ο Τζάρελ Έντι, ο Ρίον Μπράουν, ο Σιρίλ Λαντζεβάιν κ.α. Μίλησα πρόσφατα με τον Μάρκους Κινς και μου είπε ότι ακόμα ψάχνει τον σωστό τρόπο παιχνιδιού, επειδή είναι πραγματικά διαφορετικά και δύσκολα στην Ελλάδα».

Πόσο διαφορετικά είναι;

«Υπάρχει λιγότερη αθλητικότητα, ειδικά στους Έλληνες παίκτες. Αλλά οι προπονητές είναι πολύ καλοί και προετοιμάζουν πολύ καλά τα παιχνίδια. Μπορούν να αλλάξουν εντελώς τον τρόπο που παίζουν επίθεση και άμυνα από το ένα Σαββατοκύριακο στο άλλο».

Τα αποτελέσματά σας είναι αρκετά καλά: έχετε ήδη προκριθεί στα προημιτελικά του FIBA Europe Cup και είστε ένα από τα μεγάλα αουτσάιντερ στην Ελλάδα πίσω από τους δύο γίγαντες (σ.σ. συνέντευξη που έγινε πριν την ήττα του Σαββάτου από το Λαύριο, που έστειλε τον ΠΑΟΚ στην 5η θέση, με 9 ήττες σε 17 αγώνες):

«Ναι. Είναι λίγο σαν την πρώτη μου σεζόν στη Λιμόζ. Βλέπουν να έρχεται ένας άγνωστος προπονητής, λίγο τρελός, με καλά αποτελέσματα. Με αποκαλούν τρελό, στα ελληνικά! Υπάρχει ένα τραγούδι που τραγουδούν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ: «Είναι τρελός ο Ιταλός»! Το τραγουδούν με θετικό τρόπο. Για πρώτη φορά στους οπαδούς αρέσει ο τρόπος που κάνω τα πράγματα. Όταν άκουσα το όνομά μου έτσι… (σ.σ. κάνει παύση) Δεν είχε συμβεί ποτέ στην καριέρα μου (σ.σ. συγκινήθηκε). Εκτός από όταν υπήρχε μια σημαία με το πρόσωπό μου στο «Beaublanc», αυτό ήταν εξαιρετικό! Δε θα το ξεχάσω ποτέ αυτό. Η σημαία και το τραγούδι «Τρελός» είναι τα… διαμάντια της καριέρας μου».

«Πιο ήρεμος σε μέρος που θα έπρεπε να είμαι πιο… τρελός!»

Μετά από δύο πιο περίπλοκες σεζόν στη Γαλλία και ένα χρόνο στο Στρασβούργο, όπου ακούστηκαν και σφυρίγματα αποδοκιμασίας, είναι καλό αυτό για τον εγωισμό;

«Είσαι φτιαγμένος για να προπονείς κάποιες ομάδες και όχι κάποιες άλλες. Αυτό δεν είναι πρόβλημα. Νομίζω ότι οι δύο τελευταίες μου σεζόν στη Γαλλία, ακόμη και αν δεν ήταν τόσο καλές όσο οι πρώτες, ήταν πολύ θετικές. Τα αποτελέσματα μπορεί να μην ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες, αλλά οι προσδοκίες ήταν διαφορετικές από την πραγματικότητα. Μετά από αυτό, είναι πιο εύκολο να πούμε: «Πρέπει να μπούμε στα πλέι οφ». Εκτός από τη Λε Πορτέλ, που πάντα καταλήγει σε εξαιρετικά αποτελέσματα, κάθε ομάδα στη Γαλλία πρέπει να μπει στα πλέι οφ! Αλλά ναι, προσωπικά, βρήκα τις δύο τελευταίες σεζόν πολύ ενδιαφέρουσες. Ήμασταν κάθε φορά στους 16 καλύτερους του Champions League, χάσαμε πέρυσι τα προημιτελικά για τα μπαράζ, χάσαμε τον τελικό του Κυπέλλου Γαλλίας λόγω τριών λεπτών… Μετά την ήττα στο Bercy, το κίνητρο έπεσε, αλλά μέχρι τον Απρίλιο δεν ήταν τόσο κακό. Μερικές φορές δεν προλαβαίνεις τα πλέι οφ. Αλλά το πλήρωσα και τις δύο φορές. Μετά από αυτό, έπρεπε να σκεφτώ, να αλλάξω πράγματα για να γίνω καλύτερος προπονητής, αλλά δεν μετανιώνω για τίποτα. Νομίζω ότι ήμουν πολύ καλός και στις δύο περιπτώσεις, πραγματικά καλός».

Τι έχετε αλλάξει;

«Είναι παράξενο, αλλά σε ένα μέρος όπου θα έπρεπε να είμαι πιο τρελός, είμαι πιο ήρεμος (σ.σ. γελάει). Στη Γαλλία, μερικές φορές πρέπει να είσαι πιο μετρημένος. Όχι πολύ… ηφαίστειο. Προσπάθησα να είμαι ο εαυτός μου, σκέφτηκα ότι αυτό ήταν ένα πλεονέκτημα, ότι θα μπορούσε να βοηθήσει. Αλλά δεν ήταν έτσι. Είτε είμαι ηλίθιος είτε σκέφτομαι τα πράγματα καλά. Άρχισα να είμαι λίγο διαφορετικός».

Οι αλλαγές αφορούν μόνο την προσωπικότητα;

«Όχι, έχω αλλάξει εντελώς τον τρόπο που παίζω. Εντελώς. Είναι απίστευτο (σ.σ.γελάει)».

«Περισσότερες κατοχές, εμπιστοσύνη στους παίκτες μου»

Τι εννοείτε με αυτό;

«Αυτήν τη σεζόν, παίζω με πολύ περισσότερες κατοχές. Το παιχνίδι είναι πιο εύκολο, λιγότερο τακτικό, πολύ ελεύθερο στην επίθεση και λίγο πιο πειθαρχημένο στην άμυνα. Δεν θα πω ότι παίζουμε όπως η Παρί, γιατί δεν είμαι ο προπονητής της Παρί και δεν την αντέγραψα. Αλλά ακόμα κι έτσι, η τάση είναι να αυξήσουμε την ταχύτητα. Μερικές φορές στη Γαλλία, ειδικά στο Στρασβούργο, πίστευα ότι το παιχνίδι μου ήταν πραγματικά πολύ αργό. Δε μου αρέσει πια να κάνω στοχευμένες κατοχές για συγκεκριμένους παίκτες. Θέλω να παίζω διαφορετικά, διασκεδάζω περισσότερο. Είναι πιο δύσκολο να το ελέγξω, αλλά δε με νοιάζει. Αυτό που με βοήθησε επίσης είναι να εμπιστεύομαι περισσότερο τους παίκτες. Αν τους δίνεις ελευθερία, πρέπει να τους εμπιστεύεσαι. Από αυτή την άποψη, με βοηθάει να είμαι διαφορετικός».

«Αν είχα άλλη μία ευκαιρία στη Γαλλία…»

Λέτε ότι ήσασταν πολύ ευτυχισμένος στη Γαλλία, αλλά ότι από τότε έχετε αλλάξει τα πάντα. Αυτό είναι λίγο παράδοξο. Αυτές οι αλλαγές είναι το αποτέλεσμα λαθών που κάνατε ή είναι περισσότερο το αποτέλεσμα ενός προσωπικού ταξιδιού;

«Είναι μια διαδικασία. Προπονούσα στην Ιταλία όλη μου τη ζωή. Μετά ήμουν στη Λιμόζ, και η Λιμόζ δεν είναι Γαλλία. Η Λιμόζ είναι η Λιμόζ. Είναι μοναδική. Στο CSP, κάναμε κάτι που λειτούργησε εκείνη τη χρονιά. Έμαθα γαλλικά για να είμαι πιο δεμένος με την κουλτούρα, για να μπορώ να μιλάω με όλους, για να δείχνω σεβασμό στη χώρα και στους συλλόγους που μου έδωσαν μια πολύ μεγάλη ευκαιρία. Το λάθος ήταν ότι δε μπορούσα να προσαρμοστώ σε ορισμένες διαφορετικές καταστάσεις. Το λάθος είναι να νομίζω ότι ο τρόπος που κάνω τα πράγματα λειτουργεί σε κάθε κατάσταση. Δεν είναι έτσι. Είναι η ικανότητά σου να προσαρμόζεσαι που κάνει τη διαφορά στο τέλος. Αν είχα άλλη μια ευκαιρία… Νομίζω ότι θα είμαι εντάξει την επόμενη φορά! Τώρα καταλαβαίνω πώς λειτουργεί».

Θα θέλατε να επιστρέψετε στη Betclic ELITE;

«Βρήκα ότι η Γαλλία είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα χώρα. Ιδιαίτερα όσον αφορά το μπάσκετ και το σεβασμό προς τους εργαζόμενους και τους ανθρώπους. Έχω μια οκτάχρονη κόρη και ήταν υπέροχο να ζω με την οικογένειά μου στη Γαλλία. Η Λιμόζ και το Στρασβούργο δεν είναι το ίδιο μέρος γεωγραφικά. Θα ήθελα να δω και άλλα, είμαι έτοιμος για όλα!».

Λέτε ότι μερικές φορές ένας προπονητής δεν είναι κατάλληλος για μια θέση. Γιατί δεν τα καταφέρατε στο Στρασβούργο;

«Ειλικρινά δεν ξέρω. Στη ζωή, δεν… παντρεύεσαι αμέσως. Πρέπει να γνωριστείτε από πριν, να βγείτε έξω, να μιλήσετε και ούτω καθεξής. Με τη SIG, μιλήσαμε και προσπαθήσαμε για ένα χρόνο. Δε δούλεψε, τελεία και παύλα. Αν με καλέσουν ξανά για προπονητή, θα πάω. Δεν έχω τίποτα εναντίον του Στρασβούργου ή της Λιμόζ, ήμουν πολύ καλός εκεί. Στην SIG, δούλεψα με έναν Ιταλό. Ο Νίκολα Αλμπεράνι (σ.σ. GM) είναι κάποιος που λατρεύω για την επαγγελματική και ανθρώπινη πλευρά του. Ήταν όνειρο να δουλέψω μαζί του. Το Στρασβούργο ήταν μια εξαιρετική χρονιά για μένα».

Παρακολουθείτε ακόμα το γαλλικό πρωτάθλημα;

«Ναι, εξακολουθώ να παρακολουθώ τους αγώνες. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον πρωτάθλημα. Παρακολουθώ το Στρασβούργο και τη Λιμόζ επειδή έχω φίλους εκεί. Όταν ήμασταν στην Αττάλεια το 2023 για την πρόκριση στο BCL, ήρθε να δει τον τελικό μας ο Φαμπρίς Λεφρανσουά την επομένη της πρόκρισης, και ήταν χαρούμενοι με τη νίκη μας επί της Ομπραντόιρο. Ένιωσα κοντά σε αυτόν τον τύπο, έχουμε μια ωραία σχέση και μου αρέσει. Όταν οι άνθρωποι δε σε γνωρίζουν, δεν είναι εύκολο να τους βλέπεις να κάνουν τέτοια πράγματα. Πραγματικά το ευχαριστήθηκα και θα το θυμάμαι. Του εύχομαι τα καλύτερα στο Στρασβούργο».

Υπάρχουν άλλες ομάδες που σας ενδιαφέρουν;

«Έβλεπα τι είχε να προσφέρει ο Γκιγιόμ Βιζάντ στη Βισί και εξακολουθεί να κάνει εξαιρετική δουλειά στην MSB, χωρίς να παίζει με τον ίδιο τρόπο. Μπράβο. Παρακολουθώ τη δουλειά του Έρικ Ζιράρ, είναι ένας εξαιρετικός προπονητής που φέρνει εξαιρετικά αποτελέσματα στη Λε Πορτέλ. Παρακολουθώ επίσης τον Ελρίκ Ντελόρ. Αυτό που έχει κάνει από τότε που ήρθε στη Σαλόν είναι απίστευτο! Παρακολουθώ, παίρνω ιδέες, πρέπει να ενημερώνομαι. Ποτέ δεν ξέρεις (σ.σ.γελάει)».

Τι γίνεται με τον πρώην βοηθό σας Μίκο Λάρκας στη Λιμόζ;

«Λατρεύω τον Μίκο! Ελπίζω να μπορέσει να αλλάξει τα πράγματα! Ο Μίκο είναι ένας εξαιρετικά ικανός προπονητής. Με βοήθησε πολύ και μου έδωσε μια εντελώς διαφορετική οπτική γωνία. Είμαστε πραγματικά αντίθετοι, σκεφτόμαστε διαφορετικά, αλλά συμπληρώνουμε πολύ ο ένας τον άλλον. Με τον Τόμας Ντρουό, νομίζω ότι ήμασταν μια καλή τριάδα. Όταν αναφέρω όλα αυτά τα ονόματα, συνειδητοποιώ ότι έχω πολλούς φίλους στη Γαλλία».

Τα λέμε σύντομα στη Betclic ÉLITE:

«Ναι, θα το ήθελα πολύ (σ.σ. γελάει)».

Πηγή: paok24.com