Η έπαρση του ΠΑΟΚ έφερε τον όλεθρο

ΠΑΕ και προπονητής από τις 19 Μαΐου στο «Κλεάνθης Βικελίδης» όπου κατέκτησαν το πιο μάγκικο το πιο άξιο πρωτάθλημα, με έναν απίστευτο τρόπο, έγιναν υπερόπτες και από το καλοκαίρι ως τώρα τα έκαναν όλα λάθος.

Από την κατανομή των διαρκείας και τις τιμές εισιτηρίων που άδειασαν την Τούμπα.

Από το μένω χωρίς Αθλητικό Διευθυντή, τι να τον κάνω εγώ, ξέρω καλύτερα. Από το μπορώ και χωρίς Γκαγκάτση.

Από τη μεταγραφή Μεϊτέ που δεν έγινε επειδή στράβωσε η διοίκηση. «Σιγά θα βρούμε καλύτερο» και ήρθε ο κανένας. Απο το στράβωμα προπονητή που δεν ήρθε ο Μεϊτέ και το έβγαζε στις επιλογές του.

Απο τη μεταγραφή Μεϊτέ που έγινε και μετά έπαιζε συνέχεια ενώ ο παίκτης είναι ανέτοιμος 9 μήνες.

Από ποδοσφαιριστές που δεν βγαίνουν ποτέ ακόμα και αν είναι ντεφορμέ. Από την αφύσικη επιμονή για ροτέισον τεσσάρων επιθετικών ανά αγώνα.

Από εκείνη τη δήλωση Λουτσέσκου: «Εμένα οι ομάδες μου από τον Νοέμβριο παίζουν μπάλα. Αν δεν θέλετε παίρνω τις βαλίτσες μου και φεύγω».

Από τότε που κατέβηκαν από το λεωφορείο, αδιαφορώντας για τις πιθανές συνέπειες.

Από του ποδοσφαιριστές που έμπαιναν στο γήπεδο και μάρκαραν με τα μάτια. Που έκαναν τακουνάκια ενώ η ομάδα έχανε.

Που έλεγαν κάθε φορά θα κερδίσουμε το επόμενο.

Από παίκτες που ήθελαν να παίζουν συνέχεια, βρέξει, χιονίσει.Που ήταν αδιάφοροι ενώ η ομάδα έχανε τον έναν στόχο μετά τον άλλον.

Απο όλους εμάς που γράφουμε δημόσια και λέγαμε: «Ο… Στρατηγός ξέρει, στο επόμενο ματς θα δούμε κάτι διαφορετικό. Μα το γυρίσαμε πέρσι, θα το πάρουμε και φέτος». Σε κάθε ματς και ένα δεν πειράζει. «Να ήρθε ο Μεϊτέ και ο Πέλκας όλα θα αλλάξουν». Πως; Με μαγικά;

Το καλοκαίρι 32 Αυγούστου οι μεταγραφές αμφιβόλου αξίας. Ρίσκα. Και εμείς στον κόσμο μας.

Φταίμε. Που δεν θέλαμε να αντικρίσουμε την αλήθεια. Που βλέπαμε τα χάλια των άλλων και όχι τα δικά μας.

Ο Αισχύλος ανέφερε «η αλαζονεία σε πλήρη άνθιση παράγει ένα καρπό που ο θερισμός του είναι γεμάτος κλάμα». Και τώρα κλαίμε στον ΠΑΟΚ.

Τώρα που ήρθε η απόλυτη απότομη προσγείωση, τώρα που χειρότερα δεν γίνεται, μακάρι να αλλάξει η ομάδα νοοτροπία.

Όλοι αγαπάνε αυτόν τον ΠΑΟΚ και τους πρωταγωνιστές του περσινού τίτλου. Δεν σβήνονται τα όσα έχουν πετύχει. Το θέμα είναι να μπουν ξανά όλοι στον σωστό δρόμο.

Με ταπεινότητα να γυρίσουμε στον ΠΑΟΚ που αγαπήσαμε. Και ας μην κερδίζει τίτλους. Περήφανος θέλει να νιώθει ο ΠΑΟΚτσής. Για αυτό και στήριζε την ομάδα και τις εποχές που αυτή, δεν κέρδιζε τίποτα.

Απο τα πλέι οφ πρέπει να ξεκινήσει η αλλαγή για τον ΠΑΟΚ. Όχι μόνο στο γήπεδο. Κυρίως στο μυαλό.