Ο ρόλος του γυμναστή στο PAOK Academy

Κι αυτό είναι κάτι που το PAOK Academy γνωρίζει πολύ καλά.

Ο προπονητής φυσικής κατάστασης είναι ένα σημαντικότατο …γρανάζι της μηχανής. Οφείλει να παρέχει εκείνες τις ικανότητες, μέσω των οποίων θα αναπτυχθούν αθλητές άριστα καταρτισμένοι στον τομέα της φυσικής κατάστασης. Σαφώς σε συνεργασία με το υποστηρικτικό προσωπικό που συμμετέχει στην εκπαίδευση των ποδοσφαιριστών και διασφαλίζει ότι μεγιστοποιούν την γνώση και την ανάπτυξη τους (προπονητές ποδοσφαίρου, προπονητές τερματοφυλάκων, ψυχολόγοι, ιατρικό προσωπικό, διατροφολόγοι, video αναλυτές, φροντιστές, αθλητικοί επιστήμονες και εκπαιδευτικοί).

Ο λόγος ανήκει στους προπονητές φυσικής κατάστασης του PAOK Academy:

Ευάγγελος Αλεξόπουλος – Κ19

«Η καθημερινή βελτίωση των αδυναμιών που έχει ο κάθε ποδοσφαιριστής στα στοιχεία της φυσικής κατάστασης αποτελεί καθημερινό κομμάτι της προπονητικής διαδικασίας. Ο ρόλος του προπονητή φυσικής κατάστασης είναι να βελτιώνει τους παίκτες στα στοιχεία της φυσικής κατάστασης και να ελέγχει τις επιβαρύνσεις στην προπονητική διαδικασία. Επίσης, ο προγραμματισμός των στοιχείων της φυσικής κατάστασης σε συνδυασμό με τα τεχνικοτακτικά στοιχεία είναι ένα σημαντικό μέρος της δουλειάς ενός γυμναστή».

«Ο προπονητής φυσικής κατάστασης ελέγχει το φορτίο προπόνησης των ποδοσφαιριστών με live καταγραφή μέσω των συσκευών GPS, σε άμεση συνεργασία με τον προπονητή. Σε απλά ελληνικά, κάθε φορά ελέγχεται το πόσα μέτρα έτρεξε, πόσα sprint, πόσες επιταχύνσεις , πόσες επιβραδύνσεις, πόσο φορτίο έχει ο ποδοσφαιριστής».

«Φυσικά, σε καθημερινή βάση το τεχνικό επιτελείο προετοιμάζει το πλάνο της προπόνησης που θα εφαρμοστεί, ενώ παράλληλα γίνεται ο σχεδιασμός προγραμμάτων στο γυμναστήριο και στο γήπεδο σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο».

Mert Isbilir – Κ17

«Αισθάνομαι τυχερός που δουλεύω με τα παιδιά της Ακαδημίας του ΠΑΟΚ, διότι ανήκουν στο elite group αθλητών της Ελλάδας. Αυτό, βέβαια, μου δίνει και περισσότερες ευθύνες, καθώς η δουλειά μας πρέπει να είναι στο απαιτούμενο επίπεδο ώστε να αναδεικνύονται παίκτες ικανοί να ανταποκριθούν στο μοντέρνο ποδόσφαιρο».

«Στην εποχή μας, για να θεωρούμαστε επιτυχημένοι ως προπονητές φυσικής κατάστασης στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, οφείλουμε να διασφαλίζουμε ότι κάθε αθλητής πρέπει να έχει τεχνικές ικανότητες, τακτικές γνώσεις, καλή ψυχολογία, καλή φυσική κατάσταση και νοητική ικανότητα, ώστε η απόδοση και η αντοχή του να είναι η ενδεδειγμένη απέναντι σε κάθε δυσκολία που θα συναντήσει. Γι’ αυτό τον λόγο, η εκπαίδευση πρέπει να είναι συνεχής για να μπορούν οι νεαροί αθλητές να φτάσουν και να διατηρηθούν σε υψηλό επίπεδο».

«Εμείς οι γυμναστές πρώτα συνεργαζόμαστε με το προπονητικό team, κι έπειτα με το ιατρικό team, με τον εργοφυσιολόγο, τον ψυχολόγο και τον διατροφολόγο. Η σεζόν ξεκινάει με ιατρικές εξετάσεις των αθλητών. Προφανώς, πρωταρχικό μας μέλημα είναι να είναι υγιείς. Στην συνέχεια, εντός και εκτός γηπέδου κάνουμε κάποια τεστ με την βοήθεια του εργοφυσιολόγου για να δούμε σε ποιο ατομικό και ομαδικό επίπεδο βρίσκονται. Σε ατομικό επίπεδο εντοπίζουμε τις αδυναμίες και κάνουμε ατομικές προπονήσεις βελτίωσης. Αν κάποιος αθλητής είναι, για παράδειγμα, εκτός του μέσου όρου στις σωματικές μετρήσεις, τότε μας βοηθάει ο διατροφολόγος. Μετά από όλη αυτήν τη διαδικασία, προγραμματίζουμε τις προπονήσεις φυσικής κατάστασης στην προετοιμασία, στην αγωνιστική περίοδο και τέλος στη μεταβατική περίοδο».

Βασίλης Μπίλης – Κ16

«Ενας υπεύθυνος φυσικής κατάστασης, ειδικά στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο, οφείλει να ανταποκρίνεται σε πολλούς σύνθετους ρόλους, σ’ αυτόν του προπονητή, του εργοφυσιολόγου, του ψυχολόγου και του γυμναστή, φυσικά. Βέβαια, στο PAOK Academy έχουμε τη χαρά να απολαμβάνουμε σημαντικής επιστημονικής υποστήριξης από τον εργοφυσιολόγο, την ψυχολόγο, την διατροφολόγο μας. Και φυσικά, ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στις αναπτυξιακές ηλικίες είμαστε πρωτίστως εκπαιδευτές, καθότι απευθυνόμαστε σε παιδιά και έφηβους».

«Η δουλειά και ο στόχος του προπονητή φυσικής κατάστασης είναι να εκπαιδεύσει τους νεαρούς ποδοσφαιριστές πάνω στην ευλυγισία, την ευκινησία, τη μυϊκή συναρμογή και γενικότερα στην ποιοτική προπόνηση. Άλλωστε, ο αθλητικός στόχος είναι πάντα το να πάρεις το καλύτερο δυνατό από κάθε παιδί και να το εξελίξεις σε αθλητή πρώτης γραμμής. Ο «ηθικός» όμως, είναι το να καταφέρεις να «μπολιάσεις» ένα μίγμα ωραίου ανθρώπου, καλού μαθητή και πολύ καλού αθλητή».

Βασίλης Λευθερούδης – Κ15

«Κάτι περισσότερο από σημαντικός και πολυδιάστατος κρίνεται ο ρόλος του προπονητή φυσικής κατάστασης στην αναπτυξιακή ηλικία. Στην ηλικία δηλαδή που αυξάνονται γρήγορα ικανότητες απαραίτητες σε παιδιά που ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό. Πέρα από την φυσική κατάσταση, δηλαδή τη δύναμη, την αντοχή, την ταχύτητα, την ευλυγισία, οι οποίες αποτελούν τον ορισμό της, ο γυμναστής θα πρέπει να εκπαιδεύσει τα παιδιά, ώστε να διαχειρίζονται και να ελέγχουν όλες τις παραπάνω ικανότητες».

«Πέραν όμως το κομμάτι αυτό, ο ψυχολογικός παράγοντας είναι εξίσου σημαντικός. Η επιμονή και η συνέπεια για την συνεχή προσπάθεια και βελτίωση είναι χαρίσματα που ακολουθούν κάποιον σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του. Ο προπονητής φυσικής κατάστασης είναι αυτός που θα σταθεί δίπλα στα παιδιά, πάνω στην πίεση του αγώνα και της προπόνηση, είναι αυτός που θα τους καθοδηγήσει σωστά, ώστε να καταφέρουν να αντεπεξέλθουν στους στόχους τους».

Ανδρέας Μπαλαμπάνης – Κ12

«Κατά την παιδική ηλικία η προπόνηση της φυσικής κατάστασης πραγματοποιείται με τρόπο που είναι ευχάριστο κατά την εκτέλεση των ασκήσεων για τα παιδιά. Στις αναπτυξιακές ηλικίες 7-12 ετών η προπονητική μονάδα έχει στόχο την διδασκαλία του ποδοσφαίρου, αλλά και την διασκέδαση καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι μικροί ποδοσφαιριστές έρχονται πρωτίστως γιατί αγαπούν το παιχνίδι. Όσον αφορά στο περιεχόμενο της φυσικής κατάστασης, έμφαση δίνουμε στα μικρά αγωνιστικά παιχνίδια για να βελτιώνουμε αρχικά την αντοχή των αθλητών μας. Έπειτα σε ασκήσεις για την βελτίωση της ταχύτητας, εμπλουτίζοντας το ασκησιολόγιο, συνήθως με την χρήση μπάλας, σαφώς πιο ενδιαφέρον για τα παιδιά. Σκυταλοδρομίες και παιχνίδια συναγωνισμού οδηγούν τα παιδιά να αναπτύσσουν κομμάτια της φυσικής κατάστασης όπως ταχυδύναμη, αλτικότητα, ισορροπία».

«Συνήθως στα 7-8 έτη οι μικροί αθλητές είναι σε θέση να ελέγχουν το σώμα τους στον χώρο και να αντιδρούν σε ερεθίσματα, ώστε να αναπτύξουμε την αντίδραση στις ενέργειές τους. Η εκπαίδευση τέτοιου ασκησιολογίου είναι σημαντικό να γίνεται προοδευτικά. Το πρόγραμμα αυτό το τοποθετούμε στην αρχή της προπόνησης πετυχαίνοντας έτσι, παράλληλα με την προθέρμανση-ενεργοποίηση των αθλητών μας, κι έναν οδηγό για πρόληψη τραυματισμών στην μετέπειτα ηλικία μετά τα 13-14 έτη όπου συνήθως λόγω της σωματικής ανάπτυξης συναντάμε συνήθως τους πρώτους μυικούς πόνους».

«Αυτό που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ως προπονητές φυσικής κατάστασης, είναι πως τα στοιχεία της φυσικής κατάστασης στα παιδιά τα βελτιώνουμε μέσα από το παιχνίδι. Στις μικρές ηλικίες το ΠΑΙΧΝΙΔΙ πρέπει να έχει απαρέγκλιτα πρωταγωνιστικό ρόλο!».