Τα πολλά λόγια…

Μπορεί η συμμετοχή της ομάδας μας στους αγώνες του Champions League να αποτελούσε στόχο και επιθυμία όλων μας, για πολλά χρόνια τώρα, αλλά άλλο το τί θες και άλλο το τί μπορείς.

Το κακό για εμάς είναι το πώς χάθηκε και αυτή η ευκαιρία. 

Το να χάνεις σε έναν αγώνα στο 90+6’ δεν χωνεύεται εύκολα. Όλο το 2^ο ημίχρονο κύλισε με διαφαινόμενη και αναμενόμενη την νίκη της ομάδας μας. Κι’ όσο κυλούσε ο χρόνος τόσο περισσότερο πιστεύαμε στο καλό αποτέλεσμα. 

Κάναμε όνειρα για το επόμενο παιχνίδι. 

Δεν θα σταθώ στο πώς δεχτήκαμε την ισοφάριση. Ούτε οι ίδιοι οι αντίπαλοι δεν το πίστευαν.

Τώρα όμως, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα κατάσταση.

Ένα παιχνίδι ακόμα και ξεκινάει μια νέα πορεία με τους αγώνες για το Europa League. 

Καθόλου άσχημα. Να μην ξεχνάμε πως το επίπεδο αυτών των αγώνων είναι τουλάχιστον ένα επίπεδο πιο πάνω από αυτά του Conference League. 

Έτσι τουλάχιστον λογίζονται. 

Όπως και τα λεφτά είναι περισσότερα σε σχέση με το Conference.

Άρα, συμπέρασμα, είμαστε καλύτερα από πέρυσι. Συνεπώς στόχος υπάρχει. Μην υποτιμούμε καθόλου το Europa.

Τώρα σε ό,τι αφορά τις μεταγραφές, αποκτήσεις και παραχωρήσεις, καλό είναι να είμαστε πιο ψύχραιμοι και ρεαλιστές. 

Ευελπιστώ για το καλύτερο γι’ αυτό και κάνω υπομονή και περιμένω.

Όμως καλό είναι να θυμίσουμε για μια ακόμη φορά ότι στο παιχνίδι αυτό των μεταγραφών ισχύουν κάποιοι κανόνες, με πιο σημαντικό αυτόν της προσφοράς και της ζήτησης.

Και αν σκεφτούμε πως το Ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι και το πιο ελκυστικό και περιζήτητο, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ. 

Επίσης οικονομικά δύσκολα μπορούμε να ανταγωνιστούμε άλλα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και όχι μόνο.

Συνεπώς καραδοκούμε και επιδιώκουμε τις ευκαιρίες.

Σε ό,τι αφορά τις παραχωρήσεις «ανάγκα και θεοί πείθονται». Μακάρι να μπορούσαμε αλλιώς.