Αν έχεις "Σαν Ντόμινικ", διάβαινε

Σε παιχνίδι που λήγει 1-4, με τη νικήτρια ομάδα να παίζει για συνολικά μια ώρα με παίκτη παραπάνω, ενώ νωρίτερα είχε πάρει το προβάδισμα, έχει ευκαιρίες για περισσότερα τέρματα, δύο δοκάρια, σβήνοντας άμεσα την όποια αμφισβήτηση προκάλεσε ο αντίπαλος μειώνοντας πρόσκαιρα στο γκολ, μπορεί ο καταλυτικότερος, ο πιο κομβικός ποδοσφαιριστής αυτής της ομάδας, του παιχνιδιού ολάκερου, να είναι ο τερματοφύλακάς και μάλιστα κάνοντας (τα περισσότερα, τα πιο σημαντικά από) ό,τι έκανε στο πρώτο τρίλεπτο της αναμέτρησης;

Φυσικά. Αυτό(ς) ακριβώς ήταν στο "Πανθεσσαλικό" ο Ντόμινικ Κοτάρσκι για τον ΠΑΟΚ στο παιχνίδι που εγκαινίασε την 5^η αγωνιστική της Stoiximan Super League.

Κακά τα ψέματα, τέτοια παιχνίδια είναι, λογίζονται – παρότι κανείς και ποτέ δεν πρόκειται να το φωνάξει – διαδικαστικά για το φαβορί. Χρήσιμα, λειτουργικά, βοηθητικά στην εξέλιξη και στην πρόοδο της σεζόν, γεμάτη με πολλά (και πολύ) πιο απαιτητικά, έστω στα χαρτιά.

Αμέσως μετά την παρθενική φετινή βαθμολογική απώλεια, την ισοπαλία στο πρώτο ντέρμπι και παραμονές της πρεμιέρας των υποχρεώσεων στη League Phase του Europa League, το αποψινό παιχνίδι είχε, μέρες τώρα, καιρό, ταυτοποιηθεί ως ακριβώς ένα τέτοιο.

Έχοντας οδηγό την περυσινή, απόλυτα επιτυχημένη και αποτελεσματική μανιέρα με την ενεργοποίηση των πάντων στο δυναμικό των "ασπρόμαυρων", με το ξεκίνημά της να γίνεται πάνω κάτω τέτοια εποχή, ουσιαστικά προαναγγέλλονταν η έναρξη και της φετινής ανάλογης διαδικασίας από το απόγευμα του Σαββάτου.

Για να υλοποιηθεί το πλάνο, αυτονόητη και επιβεβλημένη η αποφυγή των κακοτοπιών. (Για αρχή) προβλέπονταν το ντεμπούτο στην καρδιά της άμυνας του Κόλεϊ. Στην πρώτη επίθεση του Βόλου, μέχρι να βρει μέτρα στο γήπεδο, να δει που βρίσκεται, που είναι, που κινείται σε σχέση με τον παρτενέρ του, οι Θεσσαλοί άγγιξαν το γκολ.

Δύο φορές. Και στις δύο όμως, ο "Σαν Ντόμινικ" - κρύος, ξεκρύος – δεν επίτρεψε την στραβή (για τον σχεδιασμό του "δικέφαλου"), την κακοτοπιά από τη σέντρα. Και μάλιστα δεν έμεινε καν εκεί.

Το πέναλτι που καταλογίστηκε (πριν τη δεύτερη απόκρουσή του στο σουτ του Γκλάβτσιτς), το έβγαλε και αυτό. Σε λιγότερο από 180 δευτερόλεπτα, ξανά και ξανά, διατήρησε την ισορροπία, την "κανονικότητα" - όπως αυτή τουλάχιστον αναμένεται για να λειτουργήσει ό,τι σκαρφίζεται, ό,τι περιμένει ο προπονητής και το επιτελείο του "μεγάλου".

Αυτό ήταν. Χωρίς να θαμπώνουν, οι πρωταθλητές βρίσκοντας δύο φορές φάση από περυσινό play (προώθηση Μπάμπα, 1on1, κόψιμο στην περιοχή), έφτιαξαν ισάριθμες φάσεις, η μία τους απέφερε το πέναλτι με το οποίο πήραν κεφάλι στο σκορ, με το αριθμητικό πλεονέκτημα να ακολουθεί λίγο μετά το ημίωρο οπότε και πρακτικά… gameover.

Τα υπόλοιπα, ό,τι ακολούθησε, απλώς συνέβαλαν στην υλοποίηση του αρχικού πλάνου. Με όλα τα σχετικά ζητούμενα, εύκολα, τικαρισμένα. Μετά τον Κόλεϊ, ήρθε από τον πάγκο και πήρε την πρώτη του γεύση με τα ασπρόμαυρα ο έτερος των… προτελευταίων νιόφερτων (τελευταίος ο Λόβρεν), Μπακαγιόκο.

Έβγαλε ενενηντάλεπτο, το πρώτο του στο πρωτάθλημα, ο Καμαρά. Έπαιξε, για πρώτη φορά solo στην κορυφή της επίθεσης, από το ξεκίνημα, ο Τισουντάλι. Πιστώνεται την ασίστ στο 1-3, ήταν εκεί που… έπρεπε, ως φορ να είναι και στα προηγούμενα δύο γκολ. Πήρε ανάσες ο Μπάμπα – και όσοι άλλοι τις χρειάζονταν εν όψει Γαλατασαράι στην Κωνσταντινούπολη την Τετάρτη - και έδειξε τα μελλούμενα η χρησιμοποίηση του Ότο στη θέση του Γκανέζου, στο αριστερό άκρο.

Βρήκαν περίσσιο χρόνο – που δεν είχαν – Ντεσπόντοβ (όλο το ματς), Μουργκ (σκόραρε, είχε δοκάρι, "φάνηκε"). Ακόμη ακόμη και το πολυπόθητο τόσο καιρό από όλον τον οργανισμό και ακόμη περισσότερο από τον ίδιο, πρώτο γκολ του Τσάλοβ στην Ελλάδα ήρθε για να δέσει το γλυκό.

Με τον συγκεκριμένο, blooper, τρόπο, ναι, αλλά και αυτό – υπό μια θεώρηση – ενδεικτικό του πόσο πήγαν, στην πορεία της αναμέτρησης, τα πάντα για τον ΠΑΟΚ. Δεν χρειάστηκε σε καμία περίπτωση να φορτσάρει, πιθανώς να μην μπορεί ακόμη, αλλά αξιοποιώντας ό,τι του έδωσε το παιχνίδι, πήρε όλα όσα ζητούσε από δαύτο πριν τη σέντρα του, μένοντας στην κορυφή της κατάταξης και έτσι εκκινώντας ιδανικά την… εποχή Λουτσέσκου, την εποχή που ο προπονητής του πια καλείται να δομήσει ό,τι του προσφέρθηκε το καλοκαίρι.

Και όλα τούτα, ακόμη και με αυτόν τον από πέρυσι σχεδιασμό της σταδιακής διεύρυνσης και της αξιοποίησης όλου του διαθέσιμου ρόστερ, έγιναν και εξελίχτηκαν τελικά απόψε απρόσκοπτα εξαιτίας του μοναδικού που δεν έχει ούτε ταίρι, ούτε και αντικαταστάτη, ούτε και καν μπαίνει σε μια οποιαδήποτε τέτοια διαδικασία.

Του "Σαν Ντόμινικ".