Θέμα ψυχολογίας

Αναφέρομαι σε εμένα τον ίδιο και φυσικά σε όλους εκείνους τους φίλους της ομάδας που τους διακατέχει λίγο ή πολύ η ίδια ψυχολογία σε ότι αφορά την συνέχεια των Play-off και όχι μόνο.

Συνήθως πριν από κάθε παιχνίδι της ομάδας μας, θέτω το ίδιο ερώτημα προς τον εαυτό μου.

«Τί κάνουμε σήμερα;»

Άλλοτε σαν απάντηση νιώθω μια ευεξία και μια θετική αύρα. Περιμένω άρα να τα πάμε καλά και να πάρουμε την νίκη.

Άλλοτε πάλι με ζώνουν τα φίδια και με πλημυρίζουν μαύρες σκέψεις.

Φυσικά δεν δικαιώνομαι πάντα. Είτε έτσι είτε αλλιώς.

Για το χθεσινό παιχνίδι τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω τι ήταν αυτό που ένιωθα. Καλό ή κακό; Μια ευθεία γραμμή, τελείως άχρωμη, μια ουδέτερη συναισθηματικά κατάσταση.

Απόλυτη αδυναμία στο να προβλέψω τα μελλούμενα.

Λίγο πριν ξεκινήσει ο αγώνας, βλέποντας τα ονόματα και τις φωτογραφίες των παικτών, ένιωσα σαν να σκάλιζα παλιές φωτογραφίες φίλων και συμμαθητών. Συνέπεια της διακοπής των αγωνιστικών υποχρεώσεων της ομάδας.

Με την έναρξη του παιχνιδιού, άρχισα να με ζώνουν τα φίδια. Ύστερα ήρθε και το πέναλτι έτσι όπως ήρθε και έδεσε το γλυκό.

Μετά το 2^ο γκολ της ΑΕΚ με την λήξη του πρώτου μέρους σηκώθηκα για να προλάβω μια δουλειά στον χρόνο της ανάπαυλας.

Το ότι ακυρώθηκε το γκολ το έμαθα με την έναρξη του δευτέρου μέρους.

Αυτό με αναθάρρησε κάπως.

Πριν καλά καλά προλάβω να σκεφτώ αισιόδοξα ήρθε και το 2^ο γκολ της ΑΕΚ, κανονικό αυτή τη φορά. Δεν είναι που θα χάναμε το παιχνίδι. Άδειασε και όλη η συνέχεια των Play-off. Μαύρη μαυρίλα. Ένα τεράστιο ψυχολογικό κενό.

Και τότε έγινε το θαύμα.

Άρχισε η ομάδα να δηλώνει παρούσα.

Μπήκε το 1^ο γκολ, ας είναι καλά το παλληκάρι μας.

Όσο έκανα τα όποια όνειρα, να σου και η ισοφάριση. Τώρα πλέον ανάσανα κάπως.

Έστω και έτσι με μια ισοπαλία μεταθέταμε τις όποιες ελπίδες μας για την συνέχεια.

Υπάρχει ακόμα ζωή, σκέφτηκα.

Άσε που δικαιώθηκα στην αδυναμία μου για την όποια πρόβλεψη.

Πριν όμως μπορέσω να ανασυντάξω τις σκέψεις μου, ήρθε και το 3^ο! Επιτέλους κερδίσαμε και ένα ντέρμπι!

Μήπως όμως δεν είναι παρά το πρώτο;

Για μένα υπάρχει συνέχεια. Όχι δεν είναι υπεροψία. Είναι καθαρά ποδοσφαιρική λογική.

Ο χρόνος θα δείξει.

Τώρα πλέον τα δεδομένα είναι άλλα. Οι διαφορές μίκρυναν. Η ψυχολογία είναι άλλη πλέον. Πολύ θετική για μας, πολύ αρνητική για Παναθηναϊκό και ΑΕΚ.

Η αντίδραση της ομάδας μας στο τελευταίο μισάωρο δείχνει αποθέματα δυνάμεων.

Η συγκεκριμένη νίκη άνοιξε ένα παράθυρο αισιοδοξίας και σιγουριάς. Έβαλε πολύ ήλιο και πολύς καθαρός πέρασε στα σωθικά όλων μας. Ομάδας και φιλάθλων.

Στο ποδόσφαιρο το 2-0 δεν γίνεται 2-3 έτσι για γούστο.