Βιεϊρίνια: «Δεν κρατάω ούτε τους τίτλους ούτε τα λεφτά, θέλω να είμαι παράδειγμα για τα παιδιά»

Ο Βιεϊρίνια μίλησε στο SDNA για τη σχέση λατρείας με τα παιδιά, απάντησε στο αν θα τον βλέπαμε στο ρόλο του προπονητή στο μέλλον και στο τι συμβουλή θα έδινε στον μικρό Αντρέ.

Κοιτώντας κανείς τις ηλικίες των μικρών, οι περισσότεροι σίγουρα δεν τον πρόλαβαν. Κι όμως δεν έφευγαν από κοντά του, ζητώντας αυτόγραφα στα ποδοσφαιρικά παπούτσια, στις φανέλες, και όπου αλλού μπορεί να φανταστεί κανείς:

«Σχεδόν κανένα από αυτά τα παιδιά δεν με έχει προλάβει. Μιλάμε για ηλικίες 6-7 έως 15-16 χρονών. Οι μεγάλοι με έχουν προλάβει, αλλά τα μικρά με έχουν μάθει από τις στιγμές που περνάμε εδώ στην ακαδημία. Είμαι χαρούμενος, που για ακόμα μία χρονιά είμαι εδώ στις ακαδημίες και εύχομαι να κυλήσει η χρονιά, όπως οι προηγούμενες, ομαλά, χωρίς τραυματισμούς, με υγεία και να συνεχίσουμε την δουλειά μας».

Ούτε ξέρει στη ζωή του, πόσα αυτόγραφα έχει υπογράψει αλλά όπως λέει:

«Δεν μπορείς να τα μετρήσεις, αλλά το κάνω με χαρά. Πρώτα απ΄όλα φαίνεται ότι ίσως είσαι καλός σε αυτό που κάνεις, δηλαδή στο ποδόσφαιρο. Εμείς ως ποδοσφαιριστές, ως δημόσια πρόσωπα, θέλουμε να δίνουμε το παράδειγμα. Εγώ προσωπικά προσπαθώ, και θεωρώ ότι το έχω καταφέρει, να είμαι παράδειγμα σε αρκετά πράγματα. Αυτό είναι αυτό που κρατάω, όχι τους τίτλους και τα λεφτά. Αυτό έχω προσφέρει στο ποδόσφαιρο και αυτό φαίνεται από  την αγάπη του κόσμου κάθε ηλικίας και ομάδας, που ζητάει αυτόγραφα και φωτογραφίες».

Σε ερώτηση για το αν του δίνουν μία παραπάνω ενέργεια και κίνητρο αυτά τα παιδιά στην καθημερινότητα του:

«Καταρχάς μου δίνουν ένα χαμόγελο. Αυτά (σ.σ. τα παιδιά) είναι το μέλλον της κοινωνίας, του αθλητισμού, μπορεί να είναι το μέλλον του ΠΑΟΚ, μπορεί και άλλων ομάδων στην Ελλάδα. Η δουλειά μας εδώ είναι να ασχολούνται τα παιδιά με το ποδόσφαιρο, το οποίο αγαπάνε, να χαίρονται και να μαθαίνουν από μικρά να συνεργάζονται σε ένα ομαδικό άθλημα, όπως το ποδόσφαιρο».

Για το τι συμβουλή θα έδινε στον μικρό Αντρέ:

«Εμείς δεν είχαμε τέτοιες ευκαιρίες, να έχουμε από κοντά αθλητές κορυφαίου επιπέδου, να μας πουν κάποιες συμβουλές. Αυτό που έμαθα εγώ στην ηλικία τους, είναι να ακούω τους προπονητές μου, να μην ακούω κάποιους άλλους, γιατί άτομα που θα σε κρίνουν αρνητικά υπάρχουν παντού. Να απολαμβάνουν να παίζουν ποδόσφαιρο με τους φίλους τους, γιατί εμείς παλιά δεν είχαμε αυτή την δυνατότητα να έχουμε τέτοιες ακαδημίες, τέτοιες εγκαταστάσεις. Εμείς παίζαμε στον δρόμο. Να χαίρονται και να μαθαίνουν από τη νίκη και την ήττα, αλλά κυρίως να ακούν τους προπονητές, γιατί αυτοί ξέρουν κάτι παραπάνω και είναι εδώ να τους βοηθήσουν. Ίσως δεν γίνουν όλοι ποδοσφαιριστές, αλλά θα έχουν ένα μέλλον μπροστά τους, να μπορούν να είναι έτοιμοι για την κοινωνία, γιατί σήμερα δεν είναι τόσο απλά εκεί έξω όπως τα προηγούμενα χρόνια. Εμείς θέλουμε να περάσουμε αυτές τις αρχές, να βγουν τα παιδιά έξω αξιοπρεπείς, με σοβαρότητα, να σέβονται ο ένας τον άλλον».

Για το πόσο εύκολο είναι στην σημερινή εποχή (με την ανάπτυξη της τεχνολογίας) τα παιδιά να στραφούν στο ποδόσφαιρο:

«Είχαμε τον κόβιντ πριν 3-4 χρόνια, κάτι το οποίο επηρέασε ακόμα περισσότερο τα παιδιά, τα οποία στράφηκαν πάνω σε ένα κινητό. Εμείς θέλουμε τα παιδιά να αθληθούν, έχουμε την ανάγκη αυτά τα παιδιά να ασχολούνται με ένα άθλημα, το οποίο αγαπάνε, το οποίο θα σέβονται. Το ποδόσφαιρο είναι ένα ομαδικό άθλημα, οπότε θα πρέπει να σέβεσαι και τους αντιπάλους αλλά και τους συμπαίκτες σου. Αυτές τις αρχές προσπαθούμε να περάσουμε στα παιδιά».

Όσο για το αν υπάρχει στο μυαλό του η σκέψη να ασχοληθεί και τα επόμενα χρόνια με τα παιδιά και τις ακαδημίες:

«Έχω ιδιαίτερη σχέση με τα παιδιά. Τα αγαπάω. Θέλω να περνάω χρόνο μαζί τους, όποτε μπορώ έρχομαι. Να τους δώσω κάποιες συμβουλές, αλλά κυρίως να παίξω μαζί τους. Σε τέτοια ηλικία το σημαντικό είναι η διασκέδαση. Δεν θα πρέπει να παίρνουν τόσο σοβαρά το ποδόσφαιρο. Στην διάρκεια της χρονιάς, έχουμε τους προπονητές, οι οποίοι μπορούν να κρίνουν αν ένα παιδί έχει μέλλον ή όχι. Για μένα είναι μία διέξοδος στη καθημερινότητά μου, γιατί αυτά τα παιδιά με γεμίζουν χαρά και κίνητρο για να συνεχίσω την δουλειά μου».

Να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο: Θα τον βλέπαμε ως προπονητή στο μέλλον:

«Σε επίπεδο ακαδημιών μπορεί. Δεν νομίζω ότι θα μπορέσω να είμαι προπονητής πρώτης ομάδας. Έχω ακόμα χρόνο να το σκεφτώ αυτό, αν και δεν μου έχει περάσει από το μυαλό, γιατί ξέρω τι τραβάνε οι προπονητές έχω δουλέψει με πάρα πολλούς. Θεωρώ ότι είναι μία δύσκολη δουλειά, την οποία πρέπει να την έχεις μέσα σου. Μέχρι στιγμής δεν μου έχει περάσει από το μυαλό, αλλά δεν μπορώ να πω ποτέ σε τίποτα».

Πηγή: sdna.gr