Αφιέρωμα στον Σύνδεσμο Φίλων ΠΑΟΚ Νεάπολης "Μπέλλος"

Διαβάστε αναλυτικά το εξαιρετικό κείμενο που ακολουθεί:

"Φέτος συμπληρώνεται μισός αιώνας, από την ίδρυση του αρχαιότερου εν ζωή συνδέσμου του οπαδικού μας κινήματος, αυτόν της Νεαπόλεως. Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα μίνι αφιέρωμα, με κάποιες στιγμές από την 50χρονη ιστορία του, καθώς είναι δύσκολο να χωρέσει σε ένα περιοδικό, η συνεισφορά και η ιστορία του στον οπαδικό χώρο του ΠΑΟΚ μας.

Ο Σύνδεσμος Φίλων ΠΑΟΚ Νεάπολης ιδρύθηκε το 1963. Η ιδέα ξεκίνησε από το κουρείο του Θ. Δημητρίου, από αγνούς φιλάθλους, που είχαν ενθουσιασμό και πάθος που ξεπερνούσε τα όρια. Σκοπός του συνδέσμου ήταν να προστατεύονται τα συμφέροντα του ΠΑΟΚ και να βοηθιέται το έργο της διοίκησης. Την πρώτη κιόλας χρονιά, είχαν γραφτεί 2000 μέλη. Οι Νεαπολίτες έγιναν γνωστοί σε όλη την Ελλάδα καθώς ακολουθούσαν πάντα 40 με 50 άτομα, κουβαλώντας σε όλα τα γήπεδα τέτοιο ενθουσιασμό, ώστε ο ΠΑΟΚ έμοιαζε να παίζει διαρκώς στην Τούμπα. Το 1966, και ενώ η υπόθεση Κούδα ήταν στο φόρτε της, δώδεκα συνδεσμίτες της Νεάπολης κατέβηκαν στον Πειραιά για την περίφημη "απαγωγή του Κούδα".

Το 1967 το καθεστώς της Χούντας διέλυσε το σύνδεσμο, με αφορμή πολιτικούς λόγους. Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974, ο σύνδεσμος επανιδρύθηκε και συνέχισε την λειτουργία του μέχρι τις αρχές του '80. Για ένα χρονικό διάστημα ο σύνδεσμος θα κλείσει. Παρόλα αυτά οι Νεαπολίτες θα συνεχίσουν να δίνουν δυναμικά το παρόν, τόσο στη Τούμπα, όσο και στα εκτός έδρας παιχνίδια.

Ο σύνδεσμος θα ανασυνταχτεί και θα ξαναστεγαστεί. Η χρονιά του πρώτου μας πρωταθλήματος, θα αποδειχτεί καταλυτική για την μετέπειτα πορεία του συνδέσμου. Εκείνη την χρονιά, θα κάνει την εμφάνιση της η νέα γενιά της Νεάπολης, μια γενιά που θα αλλάξει τα δρώμενα στα οπαδικά του ΠΑΟΚ. Η αστείρευτη αγάπη για τον ΠΑΟΚ και ο φανατισμός αυτών των πιτσιρικάδων, θα εκτοξεύσει τον σύνδεσμο με αποτέλεσμα το 1986, η Νεάπολη να εγκατασταθεί πάνω από την είσοδο της 4β (θέση που κατέχει μέχρι σήμερα), και να αναλάβει την οργάνωση της, αντικαθιστώντας τον σύνδεσμο των Αμπελοκήπων. Ο σύνδεσμος, εκείνη την περίοδο θα δημιουργήσει το ιστορικό πανό, ''Για εμάς υπάρχει ένας θεός, ένα πιστεύω, ΠΑΟΚ'', ενώ το 1988 θα φτιάξει ένα τεράστιο ασπρόμαυρο κερκιδόπανο. Ταυτόχρονα με την οργάνωση της κερκίδας, η Νεάπολη, θα αναπτυχτεί και στα εξωγηπεδικά θέματα.

Γνωστές είναι οι βόλτες στο κέντρο της πόλης, προς αναζήτηση αλλόθρησκων πριν τα ντέρμπι με τις ομάδες της Αθήνας, ενώ στις εκδρομές, κυρίως στην Αθήνα, οι Νεαπολίτες θα είναι πάντα στη πρώτη γραμμή των συγκρούσεων. Το 1988, λόγο της γνώστης κόντρας των συνδέσμων μας, με τον τότε πρόεδρο μας, Χάρη Σαββίδη, ο σύνδεσμος θα μετακομίσει στην θύρα 7, όπου θα παραμείνει μέχρι το τέλος της σεζόν. Αυτή η σχέση με το πέταλο της 7 και 8, θα γίνει πιο στενή, ειδικά όταν άρχισαν να έρχονται οι οπαδοί του ΠΟΚ, στο γήπεδο μας. Οι Νεαπολίτες είχαν τον κύριο λόγο στην μύηση των αθηναίων, στο τι εστί Τούμπα και Βορράς. Παράλληλα με την έντονη ενασχόληση με το ποδόσφαιρο, ο σύνδεσμος θα στηρίξει δυναμικά και το μπάσκετ, ακλουθώντας το παντού. Το 1990, η Νεάπολη θα γίνει ο πρώτος σύνδεσμος μας που θα διοργανώσει εκδρομή-εξπρές (χωρίς διανυκτέρευση) για την...Ισπανία, και συγκεκριμένα για το ματς με την Σεβίλλη.

Αυτός ο έντονος φανατισμός και η δράση τους, θα προσελκύσει αρκετό ''καλό'' κόσμο από την ανατολική Θεσσαλονίκη, όπου θα γίνει μέρος του συνδέσμου. Αυτό το ''πάντρεμα'', θα δημιουργήσει την ονομασία αυτής της παρέας, ως ''VORRIORS''. Ονομασία που θα γίνει και πανό, με την πρώτη του εμφάνιση στο τελικό της Γενεύης. Το ''VORRIORS'' θα εμφανιστεί για λίγα παιχνίδια, κυρίως στο Πάλε, και σε κάποια της Τούμπας, καθώς από εκείνη την παρέα, κάποιοι θα αποχωρήσουν για να δημιουργήσουν τους ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ, καθώς χρειαζόταν ένας δυνατός σύνδεσμος στα ανατολικά.

Το τεράστιο κερκιδόπανο, που είχε φτιαχτεί το '88, θα χρησιμοποιηθεί ώστε να δημιουργηθεί το ''θρυλικό'' πανό της Νεάπολης, το οποίο θα κρεμαστεί στα κάγκελα όλων των ελληνικών, αλλά και των ευρωπαϊκών γηπέδων. Το ''θρυλικό'', δε χάθηκε ποτέ σε μάχη με οπαδούς άλλων ομάδων (όπως έγινε κάποτε στο Γ. Μόσχος το '91), αλλά κατασχέθηκε βίαια από την αστυνομία του Πειραιά, η οποία το παρέδωσε στους γαύρους στις 20/3/1994, στο παιχνίδι του ΣΕΦ, όπου ο σύνδεσμος θα έχει δυναμική παρουσία με 14 πούλμαν.

Αυτό ήταν το δεύτερο σοκ που υπέστη ο σύνδεσμος εκείνη την χρόνια, καθώς παραμονή πρωτοχρονιάς, είχε χαθεί ο ΚΑΜΕΛ. Ο Μάριος, δεν ήταν μόνο μέλος του συνδέσμου, αλλά και εκείνης της γενιάς που εκτόξευσε τον σύνδεσμο. Ήταν ένας από τους πιο μαχητικούς οπαδούς μας, και από τους πιο αναγνωρίσιμους από τους αλλόθρησκους οπαδούς. Εδώ να κάνουμε μια παύση στο αφιέρωμα, και να αναφερθούμε στην ψυχή του συνδέσμου, τον Γιώργο Μπέλλο.

Ο Μπέλλος, από πολύ μικρός στρατεύτηκε στην ιδέα που λέγεται ΠΑΟΚ. Ακολουθούσε παντού τον ΠΑΟΚ, ώσπου κάποια μέρα ασχολήθηκε ενεργά με τον σύνδεσμο. Η ηγετική του φυσιογνωμία, αλλά και ο ανοιχτός του χαρακτήρας, τον έκαναν αγαπητό σε όλους, και έτσι το 1992, σε ηλικία 25 ετών, εκλέχτηκε πρόεδρος στο σύνδεσμο, τον οποίο ανέβασε στα ύψη. Ο Μπέλλος, αποτέλεσε πραγματικό στυλοβάτη για την ομάδα και τον κόσμο μας. Εκδρομές παντού και πάντα, διάδοση της ΠΑΟΚτσήδικης ιδέας, αγάπη και αλληλεγγύη μεταξύ ΠΑΟΚτσήδων και μεταξύ των συνδέσμων, είναι λίγα από τα πολλά που έκανε αυτός ο άνθρωπος. Μεγάλη προσωπικότητα, όχι μόνο για την Νεάπολη, αλλά και για όλο το οπαδικό κίνημα του ΠΑΟΚ.

Το ''θρυλικό'', αντικαταστείται με ένα πρωτότυπο νέο πανό, όπου περιλαμβάνει πράσινες δάφνες, αλλά και έναν διαφορετικό δικέφαλο αετό. Έναν αετό πιο άγριο και πιο αντιπροσωπευτικό για τον λαό μας. Δεν είναι τυχαίο, ότι μέχρι και σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία των συνδέσμων μας χρησιμοποιεί αυτόν τον αετό στα πανό, στις σημαίες και στα προϊόντα τους. Την περίοδο 1994/95, ο λαός μας επιστρέφει στην Τούμπα, μετά την ανακωχή με τον Βουλινό. Ο λαός επιστρέφει δυναμικά και δείχνει πανίσχυρα ενωμένος. Αυτό το γεγονός, θα δημιουργήσει την έκδοση του ΠΑΟΚΤΣΗ. Η Νεάπολη θα είναι από τους κύριους συντελεστές της λειτουργείς του. Την ιδία χρόνια, οι συμπολίτες, είχαν βγάλει γλώσσα και προκαλούσαν. Οι Νεαπολίτες, σε ένα σχεδόν αποκλειστικά δικό τους σκηνικό, στον αγώνα βόλεϊ στο Παλέ, υποχρεώνουν τα σκουλήκια, σε μια από τις πιο μεγάλες τους, ήττες. Δεν είναι τυχαίο ότι εκείνη την περίοδο, η Νεάπολη, θεωρούνταν από όλους τους αλλόθρησκους, ως ο πιο σκληρός σύνδεσμος στην Ελλάδα.

Το καλοκαίρι του '98, ο σύνδεσμος δέχεται το μεγαλύτερο πλήγμα της ιστορίας του. Ο Γιώργος Μπέλλος, φεύγει πρόωρα από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 32 ετών. Η απώλεια για το οπαδικο μας κίνημα μεγάλη, αλλά για τον σύνδεσμο ακόμα μεγαλύτερη. Ο σύνδεσμος βυθίζεται στο πένθος, πολλοί αποχωρούν, καθώς δεν μπορούν να το πιστέψουν ότι χάθηκε ο αδελφός τους. Υπήρξε πρόβλημα διαδοχής, και ο σύνδεσμος κινδύνευε. Τελικά αναλαμβάνει ο Λευτέρης, ο ΥΠΑΡΧΩ.

Ο Λευτέρης, μέλος και αυτός της γενιάς του '80, μεγαλωμένος και αυτός δίπλα στο Μπέλλο, με τις ίδιες ιδέες και αξίες, αλλά με ποιο ευρωπαϊκή οπαδική κουλτούρα, αναλαμβάνει σε μια περίοδο, όπου το συνδεσμιακό κίνημα του ΠΑΟΚ, βρίσκεται σε κάμψη, εξαιτίας της αποχώρησης από τα οπαδικά, αρκετών παλιών οπαδών μας. Ο Λευτέρης, διατηρεί τα χαρακτηριστικά της Νεάπολης. Εκδρομές παντού και πάντα. Στα πέτρινα χρόνια της δεκαετίας του 2000, η Νεάπολη πάντα βγάζει λεωφορείο, ακόμα και στο final 4 του χάντμπολ στη Κέρκυρα. Σε πολλές εκδρομές, ήταν το μοναδικό που ακολουθούσε την ομάδα. Το 2002, η Νεάπολη θα προτείνει την ένωση των συνδέσμων της Δυτικής Θεσσαλονίκης, με σκοπό την καλύτερη λειτουργία και οργάνωση τους. Έτσι γεννιούνται οι ''Δυτικές Συνοικίες''. Ο σύνδεσμος, θα βοηθήσει αρκετούς συνδέσμους της επαρχίας σε λειτουργικά και οργανωτικά θέματα, ενώ πολλοί νεαροί οπαδοί μας που ήρθαν από άλλες πόλεις, θα γαλουχηθούν οπαδικά, εκείνο τον καιρό, στη Νεάπολη.

Δεν είναι τυχαίο ότι κάποιοι από αυτούς, σήμερα είναι επικεφαλείς συνδέσμων. Στα χρόνια του Μπατατούδη και του Γούμενου, η Νεάπολη θα συμμετέχει δυναμικά και ενεργά, σε όσες κινητοποιήσεις, καταλήψεις, πορείες έγιναν. Το χειμώνα του 2005, η Νεάπολη θα πρωτοστατήσει στην έκδοση του περιοδικού, ''Δυτικές Συνοικίες'', ενώ το καλοκαίρι, θα διοργανώσει συναυλία για να μαζευτούν χρήματα ώστε να παραμείνει στην ομάδα μας ο Σαλπιγγίδης, κάτι που τελικά εξελίχτηκε σε μια μεγάλη προδοσία. Την ιδία εποχή αρχίζει να κάνει την εμφάνιση της στο σύνδεσμο η νέα γενιά. Με τον ερχομό του Ζαγοράκη, ο σύνδεσμος ανεβαίνει δυναμικά, με έντονη συμμέτοχη στις εκδρομές και στην οργάνωση του πετάλου, ενώ στην εξωγηπεδική δράση του οπαδικού μας κινήματος, κατέχει πρωτεύον ρόλο. Την ίδια περίοδο αποχωρεί ο Λευτέρης, αναλαμβάνοντας η νέα γενιά δυναμικά και επιτυχημένα μέχρι και σήμερα.

ΥΓ: Από τον σύνδεσμο πέρασαν εκατοντάδες μελή, αλλά κάποιοι πλέον δεν βρίσκονται εν ζωή. Σαν ελάχιστο φόρο τιμής, θα αναφέρουμε τα ονόματα τους αν και είμαστε σίγουροι ότι ακόμα ζουν ανάμεσα μας......

Πελέ-Πελεκάνος-Μάκης ''Τσίφης''-Πρέκας-Δρόσος......

ΥΓ2:Το κείμενο είναι αφιερωμένο στο Θανάση, που βρίσκεται άδικα προφυλακιστέος"

(Το παρόν αφιέρωμα γράφτηκε και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PAOK FANATICS FACTORY N#1)