Ρε τι ζούμε, ρε;

Μία πόλη, μία ομάδα, μια ιστορία. Λαυριάρα Λαυριάρα είσαι η καλύτερη στην Ελλάδα ομαδάρα (λέει ο ύμνος). Ρε τι ζούμε ρε;
Palok
Ρε τι ζούμε, ρε;

Ο Μουράτος ο καλύτερος point στην Α1 (χτες έδωσε 12 ασσιστ, ποιός Rubio;), το Λαύριο το καλύτερο basket στην ελλάδα (κατά τον hoopfellas). Ρε, τι ζούμε ρε; Το 1990, όταν ο ΠΑΟΚ αγωνιζόταν στον ημιτελικό απέναντι στον Σουγκαρ Ρει Ριτσαρτσον, το Λαύριο δεν είχε ακόμα ιδρυθεί! Ρε τι ζούμε, ρε;

Το Λαύριο έπαιξε το παιχνίδι του. Από το πρώτο sec. Δεκτόν. Το αν αυτό είναι κάποιο αξιοπρόσεκτο μπάσκετ, συζητήσιμο αλλά και ποιόν νοιάζει. Φυσικά άρση καπέλου στον Σερελή και σε αυτούς που έφτιαξαν μια ομάδα που δε νομίζω οτι στοιχίζει πάνω από 3 κατοστάρικα. Αλλά μην μας περνάνε και μακάκες ε;

Το πρώτο ημίχρονο ήταν ένα πάρα πολύ ανταγωνιστικό ματς όπου οι ομάδες είχαν ίδιες βολές αλλά το Λαύριο πήρε μια διαφορά 7 πόντων λόγω 2-3 σουτ απέξω στην εκπνοή.

Ξεκινάει το δεύτερο, πάει η διαφορά στους 13-14 και μετά ο ΠΑΟΚ αρχίζει και διαβάζει σωστά το ματς και το σκορ γίνεται 59-58 με 13 λεπτά να θέλει να τελειώσει.

Από εκεί και πέρα και μέχρι το 84-77, το Λαύριο έβαλε ΤΡΙΑ σουτ (ναι 3 σουτ εντός παιδιάς) και εκτέλεσε 23 βολές ενώ εμείς 3 (στο δεύτερο ημίχρονο συνολικά 28-9 και τελικά εκτέλεσαν 37 ενώ εντός εκτελούν 16.6). Το σκορ στο δεύτερο ήταν 40-40 αλλά η μία ομάδα εκτέλεσε 19 παραπάνω βολές. Ο Σώμος σας πονάει. Τί δεν καταλαβαίνεις;

Πάμε στα δικά μας. Η ομάδα έκανε το ξεκίνημα της ΑΕΚ. Ο Griffin με το μυαλό του το θολό και το δικό μας πιο λειψό. Επιμένουμε ότι ο Griffin είναι ΑΣΣΟΣ.

Παίκτης ο οποίος πάει ΜΟΝΟ ΔΕΞΙΑ. Ένας ξεκάθαρος (και streaky) σκόρερ ο οποίος πρέπει να παίζε ΠΑΝΤΑ με καθαρό άσσο δίπλα του. Τα λάθη στη στατιστική γράφουν 3 αλλά χτες χάλασε τουλάχιστον 10 επιθέσεις.

Anyways, συνεχίζουμε. Love καλός όπως με Ηρακλή (αν εξαιρέσεις αυτά τα 2-3 σουτάκια που επιμένει να παίρνει off the dribble στους δικούς του χρόνους αλλά Jordan και τα βάζει μόνο σε μονό απέναντι στους φίλους του), προφανώς κουράστηκε στο τέλος αφού έμεινε στο παρκέ πάνω από 32' (σκέψου να μην είχες Long-Παπαντωνίου-Καμπερίδη για αλλαγές αλλά τον Χατζηνικόλα που έβαλε χτες 12 πόντους στον Καντζούρη).

Turner, στον κόσμο του, έπαιξε 33' (κάποιος μας κάνει πλάκα) και έβαλε ένα παραπάνω σουτ από τον Καμπερίδη που έπαιξε 29 λεπτά λιγότερα. Ναι αλλά έπαιξε φοβερή άμυνα... Χοχοχο.

Μπιτς; Ο Μπιτς φίλε έπαιζε επαγγελματικό μπάσκετ; Είναι τρομερό το πώς διαβάζει (ή καλύτερα ΔΕΝ διαβάζει) τις άμυνες. Μιλάμε για ένα πρωτάθλημα που ο Σαχπαζίδης βάζει 13 πόντους. Μιλάμε για έναν τύπο ο οποίος αν ανοίξει το γήπεδο και μείνει ελεύθερος στην weak side μπορεί να βάλει 10/20 τρίποντα.

Βέβαια εδώ έρχεται και η συζήτηση για το πόσο κακή είναι η ομάδα επιθετικά σε μεγάλα χρονικά διαστήματα με την τριάδα griffin-love-turner στο παρκέ. Αποστάσεις δεν υπάρχουν, χώροι δεν υπάρχουν, κίνηση δεν υπάρχει, διάβασμα δεν υπάρχει, ισορροπία στην άμυνα δεν υπάρχει (χτες φάγαμε αιφνιδιασμό μετά από δικό μας ΕΥΣΤΟΧΟ τρίποντο).

Και τελειώνω με τον Κονατέ. Κόουτς "δεν αξίζει" αυτός ο παίκτης τα 24 λεπτά στο παρκέ. Καλά έκανες και του φώναξες. 17 πόντους (με 7/7 δίποντα) και 8 rebounds, + ό,τι άλλαζε στην άμυνα δεν έφαγε ούτε ένα close out, 5 λεπτά και πολλά είναι (σαν τον Παπαθεοδώρου που στον τελικό έβγαλε το φόβητρο στα τελευταία 5 λεπτά και κάνανε lay up στη ρακέτα μας ο Καλάθης περπατητός). Επίσης προς παίκτες μας: Μην του δίνετε πάσα μάγκες, "μας εκθέτει" (ειρωνικό φυσικά το σχόλιό μου).

All in all, με όλα αυτά, λίγο μακριά από την νίκη. Λίγο μακριά αλλά ζωντάνεψε η Εθνική σερβίας του '95. Δεν υπήρχαν και φίλαθλοι στο γήπεδο να φωνάζουν Λιέτουβα Λιέτουβα. All in all, 2 νίκες πάνω από τον υποβιβασμό με όλα τα εντός δύσκολα. Δύσκολα;

Διαβάστε ακόμη...