Τι λέμε, πότε το λέμε!

Με τη δυνατότητα που μας δίνει η τεχνολογία, μπορούμε πολύ εύκολα να πούμε ότι θέλουμε και όποτε θέλουμε. Είναι γεγονός ότι γεμίσαμε εκτός από μολύβια και πένες και με πολλά μικρόφωνα αλλά τελευταία και με πολλά πληκτρολόγια.

Καιρός να αξιοποιήσουμε τους γνωρίζοντες και τους ειδικούς. Χωρίς καμία διάθεση αποκλεισμού, αλλά λίγο μέτρο δε θα έκανε κακό.

Ακόμη όμως μεγαλύτερη αξία έχει το ότι λέμε να λέγεται στον σωστό χρόνο και έγκαιρα. Αλλά και να βασίζεται σε γενικά παραδεκτές αρχές και όχι να αυθαιρετούμε κατά πως μας βολεύει.

Ο χώρος του αθλητισμού και ιδιαίτερα του ποδοσφαίρου συγκεντρώνει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είναι γνωστό πως υπάρχει μια γενική αρχή που λέει ότι το σωστό είναι να ξεκινούμε από το γενικό και να καταλήγουμε στο ειδικό – στο επιμέρους.

Στις αθλητικές εφημερίδες βρίσκεις απόψεις και απόψεις. Απομονώνουμε αυτές που αποτελούν επιθυμίες του γράφοντος. Δικαίωμά του να το βλέπει όμως αυτός θέλει. Όμως, και όλοι οι άλλοι έχουν και αυτοί την επιλογή της διαφωνίας τους. Άλλοτε δικαιολογημένα και άλλοτε αδικαιολόγητα.

Και επειδή μιλάμε για αθλητισμό και ιδιαίτερα για ποδόσφαιρο, καλό είναι να επικεντρωθούμε σε αυτό.

Πόσες φορές δεν γίναμε οι περισσότεροι «προφήτες μετά Χριστόν». Λίγη περισσότερη εμπιστοσύνη σε αυτούς που έτσι και αλλιώς αγαπάμε. Κάποια δεδομένα σίγουρα δεν τα ξέρουμε. Δεν τα γνωρίζουμε. Είναι δυνατόν αυτοί που όλη την εβδομάδα ζούνε στιγμή στιγμή το κάθε τι, και τον καθένα, να κάνουν τα λάθη που τους καταλογίζουμε;

Η διαφορετική τους ματιά, είναι θέμα συζήτησης. Ζήτημα προσανατολισμού και ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας.

Δεν προτίθεμαι να το παίξω ούτε παράγοντας ούτε προπονητής. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να αναδείξω το τι λέμε, αλλά και σε ποια στιγμή το λέμε. Σήμερα και σε όλη αυτή τη περίοδο των play offs, αλλά και της τελικής φάσης του κυπέλλου, καλό είναι να στηρίξουμε την ομάδα μας, παρά τις όποιες επιφυλάξεις μας και φόβους.

Θεωρώ ότι και το τεχνικό επιτελείο αλλά και οι ποδοσφαιριστές, νοιάζονται το ίδιο, ίσως και περισσότερο, με όλους εμάς και θέλουν το καλύτερο για την ομάδα αλλά και για τους ίδιους.

Υ.Γ. Διάβασα την συνέντευξη του Ρέμπε, και άκουσα και τον Βιεϊρίνια στη δική του συνέντευξη. Και οι δύο, τόνισαν ξεκάθαρα – πέρα από όλα τα άλλα – πως δεν βλέπουν όλοι όσοι ασχολούνται με την ομάδα, από την ίδια οπτική γωνία όλα τα θέματα. Και είναι γνωστό ότι, «όπου λαλούν πολλοί κοκόροι... αργεί να ξημερώσει». Ας το προσέξουν λοιπόν όλοι αυτοί που αποφασίζουν για την ομάδα μας.