"Γλείψε όσο θες, αλλά μην πιάνεις στο στόμα σου τον ΠΑΟΚ"

Λιμάνι-γκέτο δηλαδή αφού η μαγκιά των αυτοχθόνων δεν είναι ικανή να διασχίσει ούτε καν τα Μακρά Τείχη και να φτάσει μέχρι την Αθήνα...

Μικρόκοσμος πραγματικός, που όλοι ζούνε το δικό τους παραμύθι και νομίζουν ότι το τρώνε και οι άλλοι...

Με δύο χρονάκια λοιπόν ζωής μέσα στο γκέτο άρχισες να διδάσκεις και ιστορία...

Άκου λοιπόν φίλε ποδοσφαιριστή, λίγο από σπόντα και περισσότερο από τσόντα (ο Καρίμ τα λέει όχι εγώ) πώς έχει ακριβώς η ιστορία...

Ξέρεις πόσα χρόνια έχουν περάσει από το 1992 που για τελευταία φορά μπόρεσε η ομάδα σου να μας νικήσει σε τελικό;

Σε έμαθαν να μετράς οι καλόγριες του γαλλικού νηπιαγωγείου ή χρειάζεσαι βοήθεια; 29 ολόκληρα χρόνια.

Περισσότερα ακόμα και από τα 23 της παράδοσης που ήθελε την ομάδα σου να φεύγει με το κεφάλι σκυμμένο από την Τούμπα (και από τις Σέρρες άμα λάχει) έχοντας, για να είμαστε δίκαιοι,πολύ πιο ικανούς και πολύ πιο αρσενικούς ποδοσφαιριστές από εσένα.

Μην υπερεκτιμάς λοιπόν τις ικανότητες σου, όπως τότε που δεν έφτανες να δεις έξω από την Lamborghini και την διέλυσες και άσε να μιλήσει κανένας άλλος για ιστορίες και ψίχουλα...

Γιατί η ιστορία έχει επίσης αποδείξει ότι, όχι ψίχουλο δεν αφήνετε όταν μπορείτε αλλά ούτε του αγγέλου σας νερό δε δίνετε...

Δεν είμαστε χτεσινοί στα γήπεδα και ξέρουμε ότι γλύφεις γιατί ονειρεύεσαι τη θέση του Καρεμπέ που μάλλον "χηρεύει", αλλά το έργο σου θα είναι δύσκολο, αν μείνει ο Μαρτίνς για τον οποίο φέτος ήσουν τέταρτη ή πέμπτη επιλογή για τη θέση που αγωνίζεσαι , λεπτομέρεια όμως που δε στάθηκε ικανή να σε εμποδίσει να κάνεις τον κλόουν στη φιέστα...

Κάνε λοιπόν τη δουλίτσα σου, συνέχισε να γλύφεις αλλά τον ΠΑΟΚ μην τον ξαναπιάσεις στο βρωμερό στόμα σου, γιατί η αλλαζονεία τιμωρείται σε αυτή τη ζωή...