Pablo Garcia: "Ένας από εμάς"

Ήταν αργά το βράδυ της Πέμπτης 24/7/2008 όταν ανακοινώθηκε από τα ραδιόφωνα η είδηση της μεταγραφής του Pablo Garcia Perez Gabriel με συμβόλαιο δύο ετών στον ΠΑΟΚ.

Λίγες ημέρες πριν έμενε ελεύθερος από τη Ρεάλ Μαδρίτης και σίγουρα ούτε ο ίδιος ο Ζήσης Βρύζας, που πρωτοστάτησε για να γίνει αυτή η μεταγραφή, δεν μπορούσε να φανταστεί την τεράστια επιτυχία αυτής της κίνησης. Και ευτυχώς που τελικά το συμβόλαιο ανανεώθηκε και δεν ήτανε ΜΟΝΟ διετές!

Σίγουρα, βέβαια, η μέχρι τότε καριέρα του προμήνυε τα καλύτερα για την ομάδα μας. Ξεκίνησε από τις ακαδημίες της ομάδας που λατρεύει, την Montevideo Wanderers και κατάφερε να γίνει 66 φορές διεθνής με το εθνόσημο της τεράστιας ποδοσφαιρικά Ουρουγουάης. Πριν τον ΠΑΟΚ αγωνίστηκε σε μεγάλες ομάδες και έγινε παγκοσμίως γνωστός από το πέρασμά του σε Atletico Madrid B, Penarol,Milan, Venezia, Osasuna, Real Madrid, Celta Vigo και Real Murcia.

Αμυντικό half με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, δύναμη και «μαγικό» αριστερό πόδι έγινε από την πρώτη στιγμή ο αγαπημένος της εξέδρας. Ο δικός μας Pablo. Και πώς ήταν δυνατόν να μη συμβεί αυτό όταν συγκεντρώνει επί πλέον και κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που τον κάνουν να ταυτίζεται με το DNA του ΠΑΟΚτσή! Και δεν μιλάω βέβαια μόνο για τις ποδοσφαιρικές αρετές και τις αντοχές εφήβου που σαν ελάφι τρέχει και οργώνει όλο το γήπεδο παρότι από το Μάιο μπήκε στα 35. Μιλάω για την απίστευτη μαχητικότητά του με την οποία κάνει πράξη τη ρήση ότι «επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς» ! Μιλάω σαφώς και για τον ξεχωριστό χαρακτήρα και τις αντιδράσεις του κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ευέξαπτος και αγωνιστής δεν ανέχεται μύγα στο σπαθί του. Ναι, υπερβολικός πολλές φορές. Επαναστάτης! Ποδοσφαιρικός «τρομοκράτης» με όποιον ποικιλοτρόπως τον προκαλεί. Πολλές φορές ακόμα και εριστικός. Ο Che Guevara, o «Πατριώτης», ο William Wallace, ο «Λοχαγός Μαρκ» των παιδικών μας χρόνων, ο Τζερόνιμο ... ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΙΝΔΙΑΝΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ, ο μεγάλος αρχηγός μας αν και δεν θέλησε ποτέ να φορέσει το περιβραχιόνιο !

Το εύκολο θύμα των διατητών. Ίσως όχι άδικα πολλές φορές με την ψυχρή λογική. Κιτρινοκόκκινες πολλές. Συλλογή κάνει. Μια συλλογή που γίνεται μόνο και μόνο γιατί καταθέτει την ψυχή του σ' αυτό που αγαπάει εξίσου με το κυνήγι... στο ποδόσφαιρο (το μεγάλο χόμπυ του και η μπάλα «παλεύουν» σιωπηλά μέσα του, σε ένα αγώνα για το τι αγαπάει περισσότερο αλλά ακόμα δεν έχουμε τον νικητή). Γιατί ... «έτσι έμαθε από παιδί» ! Να παίζει με όλες του τις δυνάμεις και να προσφέρει οπουδήποτε αγωνίζεται. Μπορεί όντως να κατηγορείται πολλές φορές για απερισκεψίες της στιγμής που τον τυφλώνουν και αφήνουν την ομάδα με παίκτη λιγότερο, όμως πείτε μου, με το χέρι στην καρδιά, ποιον άλλο ποδοσφαιριστή «συγχωρούμε» τόσο εύκολα; (για να μην πω ότι και καμιά φορά λέμε και καλά έκανε ... ε, Diogo!) .

Ένα με μας. Όταν σκοράρει και τρέχει στην Θ4 χτυπώντας το Δικέφαλο στο στήθος με τη γροθιά του, ΝΑΙ γίνεται ένα με μας. Μας στέλνει στους επτά ουρανούς, μας απογειώνει. Είτε αυτό το καταφέρνει μόνος τους, είτε τον βοηθάει η δύναμη της ψυχής της μητέρας του, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Τα δίχτυα σκίζονται και ο κόσμος παραληρεί. Και πολλές φορές δεν χρειάζεται καν να σκοράρει. Αρκεί απλώς να πάει να εκτελέσει ... ένα κόρνερ !!!

'Ενα με μας. Αναλογιζόμενος τις δυσκολίες της εποχής μας, ειδικά αυτήν την κρίσιμη για τη χώρα περίοδο που τα λαμόγια οι πολικάντηδες έχουν καταφέρει να κάνουν την ελληνική οικονομία να ψυχοραγεί και να πνέει τα λοίσθια, ο Pablo δέχθηκε ασυζητητί γενναία μείωση των αποδοχών του. Τι να πεις γι' αυτό το παιδί !

Είμαι τυχερός που έχω δει και έχω ζήσει όλους τους τίτλους του ΠΑΟΚ Είμαστε όμως ΟΛΟΙ τυχεροί γιατί έχουμε στην ομάδας μας αυτή τη στιγμή και καμαρώνουμε ποδοσφαιριστές της κλάσης του Vieirinha με το αέρινο στυλ, το εκπληκτικό ξεπέταγμα και το ασύληπτο σουτ. Είμαστε τυχεροί που στην άμυνα δεσπόζει ο «Κόνδορας» από τη Χιλή, ο έταιρος Pablo, ο Conteras που με την απίστευτη ηρεμία και την αποτελεσματικότητά του εμπνέει σιγουριά και αυτοπεποίθηση σε όλη την ομάδα. Όμως πάνω απ' όλα είμαστε τυχεροί που έχουμε τον μεγάλο αρχηγό. Αρκεί ένα του νεύμα, μία ματιά για να παρασύρει στο ρυθμό του όλη την ομάδα. Να πάρει τα πάνω της και να ξεκινήσει η αντεπίθεση. Παράδειγμα προς μίμηση ειδικά για τους μικρότερους ποδοσφαιριστές που έχουν τη χαρά να τον έχουν συμπαίκτη και να μαθαίνουν βλέποντάς τον ακόμα και στις προπονήσεις.

Το συμβόλαιο του Pablo, λήγει το καλοκαίρι του 2012. Μακάρι να έχει τις δυνάμεις και τις αντοχές για ένα ακόμα χρόνο. Και αν πάλι όχι και αποφασίσει να σταματήσει το ποδόσφαιρο, εμείς τον ευχαριστούμε πολύ για όλα. Τι το καλύτερο να βρεθεί κάποια φόρμουλα και να μείνει με νέο ρόλο στην ομάδα; Φαντάζεστε τι ουρές θα υπάρχουν στη Νέα Μεσήβρια εάν αναλάβει κάποιο από τα τμήματα υποδομής των «αετόπουλων»; Εάν πάλι, όπως είναι φυσιολογικό, επιστρέψει εκεί που ανήκει, στην πατρίδα του, εμείς θα τον θυμόμαστε μια ζωή για όλα όσα προσέφερε στον ΠΑΟΚ μας. Είναι νωρίς θα μου πείτε, φυσικά, αλλά η ώρα αυτή, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, πλησιάζει.

«Τιμή και δόξα στον Pablo τον Garcia, ΠΑΟΚ θρησκεία, τρομοκρατία »

Caer esta permitido, levantarse es obligatorio

ΥΓ1. Στο παιχνίδι της Πέμπτης κόντρα στην Tottenham είχαμε την ευτυχία να απολαύσουμε τον Garcia να ηγείται της προσπάθειας της ομάδας μας. Και αυτός και όλα τα παιδιά μας έκαναν περήφανους και με λίγη τύχη θα μπορούσαμε να είμαστε σήμερα ακόμα πιο περήφανοι και να παραμιλάει η Ευρώπη.

ΥΓ2. Όποιος νομίζει ότι ενδεχομένως να με κατηγορήσει μιλώντας για πρωπολατρεία, κάνει λάθος. Απλώς θα πει την αλήθεια. ΔΕΝ κρύβομαι, το λέω ευθέως. Αναγνωρίζω σε αυτόν τον ποδοσφαιριστή ότι κάθε φορά που τον βλέπω να αγωνίζεται γεμίζει τη μέρα μου και την ψυχή μου με ΠΑΟΚ και αυτό το συναίσθημα είναι ανεκτίμητο! Και όταν κάποιος με κάνει υπερήφανο που είμαι ΠΑΟΚτσής, ε ναι και γω γίνομαι πρωσοπολάτρης.

ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚάρα μου,

Ζω ΜΟΝΟ για σένα ομαδάρα μου.