…Στο άγνωστο…

Σήμερα, ούτε βάρκα ούτε ελπίδα, παρά μόνο εμβόλια και δείκτες θετικότητας της πανδημίας.

Πως μπορεί κανείς να εκτιμήσει, και πολύ περισσότερο να προβλέψει το αποτέλεσμα ενός αγώνα, όταν η μια ομάδα θα έχει πέντε απουσίες, η άλλη έξι κλπ, λόγω κρουσμάτων; Κι αν οι απουσίες αφορούν βασικούς, τι γίνεται;

Η ύπαρξη «ομάδων Β» κάπως βοηθάει. Όχι όμως όλους. Βλέποντας κανείς το σύνολο των ομάδων της Σούπερ Λιγκ, εύκολα μπορεί να φανταστεί πως το πρωτάθλημα θα το κατακτήσει μια από τις τέσσερις - πέντε μεγάλες (?). Μπορεί να ξεχώρισε μέχρι στιγμής ο Ολυμπιακός, όμως το αποτέλεσμα του τελευταίου αγώνα επιτρέπει στον καθένα να κάνει και δεύτερες σκέψεις.

Ο ΠΑΟΚ έχει τα φόντα κι ας πελαγοδρόμησε αρκετές φορές μέχρι τώρα. Η ΑΕΚ, φαίνεται πως συντονίζεται, με αρκετές δυσκολίες, προς το καλύτερο.

Ο δε ΠΑΟ μάλλον βρίσκει τα πατήματά του, που συνάδουν με την ιστορία και το όνομά του.

Όσο για τον άλλο σύλλογο της πόλης μας, μάλλον πληρώνει την απρονοησία και μεγαλοϊδεατισμό του νεόπλουτου. Το μέγεθος του συλλόγου το μετρούν μόνοι τους.

Σε ο,τι αφορά τον ΠΑΟΚ, η κίνηση και η επιλογή του Μπότο, μάλλον δεν ήταν τυχαία. Είναι μια επιλογή για το αύριο. Όλοι μας ελπίζουμε στην ενίσχυση της ομάδας, με καίριες και χρήσιμες επιλογές. Τα εχέγγυα υπάρχουν. Ελπίζω πως και οι ευκαιρίες δεν θα λείψουν απ' την ποδοσφαιρική αγορά. Ίδωμεν.

Με την ευκαιρία, να καταθέσω και μια τελείως προσωπική, αλλά και βάσιμα αισιόδοξη άποψη: Έχουμε να δώσουμε τρία παιχνίδια με τον Ολυμπιακό. Ένα για το πρωτάθλημα, τα άλλα δυο για τα πλέι οφ. Μπορούμε να τα κερδίσουμε; Η απάντηση είναι ναι. Αν και οι άλλοι πετύχουν από μια ισοπαλία, τα πάντα αλλάζουν.

Εμείς, θα τα πάρουμε όλα; Μπορούμε. ΚΥΡΙΑΚΗ – ΚΟΝΤΗ ΓΙΟΡΤΗ. Φτάνει να γίνει το παιχνίδι.

Και μην ξεχνάμε και το κύπελλο, όπως και την Ευρώπη. Εύχομαι και πιστεύω στα καλύτερα. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.