Ώρα αποφάσεων

Στο διάστημα αυτό, έγιναν πολλά. Και στο διοικητικό κομμάτι και στο αγωνιστικό.

Μέσα σε όλα αυτά, εύκολα αναγνωρίζει κανείς και τα πολλά καλά, αλλά και τα αρκετά λάθη. Μην πούμε το πασίγνωστο πως «σπάει πιάτα, όποιος πλένει πιάτα». Από τα λάθη του μαθαίνει κανείς.

Το τελευταίο διάστημα, και εξαιτίας της πανδημίας, σημειώθηκαν πολλές απουσίες. Οι ψίθυροι έγιναν κραυγές και η ανησυχία όλο και μεγάλωνε. Συνέβαλε σε αυτό και το οικονομικό «fair play». Μετρημένες κινήσεις, λίγες για το μέγεθος της ομάδας, μετά μάλιστα από 3-4 απόλυτα επιτυχημένα χρόνια.

Όμως, κατά πως φαίνεται από τις τελευταίες κινήσεις (αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, πρόσληψη Τ.Δ. από το «πάνω ράφι») μπήκαμε σε νέα φάση. Δεν μένει παρά η ενίσχυση την περίοδο του Γενάρη, για να πάει η ομάδα όσο γίνεται ψηλότερα. Και με την εμπειρία των προηγούμενων χρόνων, να μη ξαναγίνουν τουλάχιστον τα ίδια λάθη.

Και να μη ξεχνάμε ότι εκκρεμεί και το μέγιστο ζήτημα της «Νέας Τούμπας».

Ψίθυροι-παραπληροφόρηση-περίεργες ανακοινώσεις-παράξενες φωνές από επώνυμους και μη, συνθέτουν μια εικόνα θολή.

Και αν συγκρίνουμε όλα αυτά με την ολοκλήρωση του γηπέδου της ΑΕΚ και την έγκριση εκείνου του Παναθηναϊκού, η απορία μας μεγαλώνει. Υπουργοί και βουλευτές συναγωνίζονται σε ασάφειες και περίεργες τοποθετήσεις του τύπου «ναι μεν, αλλά», ενσπείροντας αμφιβολίες.

Αντί να μακαρίζουν την τύχη τους που βρέθηκε ένας ονειροπόλος και φιλότιμος παράγοντας για μια τέτοια επένδυση, και να διευκολύνουν την προσπάθεια, διαβάζουμε διάφορες ανακοινώσεις από διορισμένα συμβούλια και μένουμε έκπληκτοι. Ελπίζω ότι από εδώ και πέρα δε θα ξαναδιαβάσουμε τόσες ασυναρτησίες.

Τέτοιες ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται κάθε μέρα. Και είναι καιρός η Βόρεια Ελλάδα να πάψει να είναι το παραπαίδι κάθε κυβέρνησης.

ΏΡΑ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ λοιπόν, για όλους.