Επιτέλους, τα φιλικά αποκτούν νόημα...

Όπως άλλωστε σχεδόν όλοι μας, έτσι κι εγώ πλήττομαι από σύνδρομο στέρησης και μήνες όπως ο Ιούνιος φαντάζουν εξοργιστικοί, αφού σπάνια υπάρχει αγωνιστική δράση.

Μπορούμε να θυμηθούμε αρκετούς φιλικούς αγώνες. Σχεδόν πάντοτε με θετικό για τον ΠΑΟΚ αποτέλεσμα, με πολλές ελπίδες αλλά και συχνά με γκρίνια επειδή «δεν τραβάει η ομάδα» ή «είναι δεμένα ακόμα τα πόδια τους». Φιλικά με εγχώριους αντιπάλους, αλλά κυρίως απέναντι σε ξένες ομάδες.

Φιλικά σε δροσερά βουνά (αγαπημένη τοποθεσία του Ντούσαν Μπάγεβιτς), σε ηλιοκαμένους κάμπους (κατά τη θλιβερή, αυτοκτονική προετοιμασία του 2010 μετά την αποχώρηση Σάντος και την πρόσληψη του τουρίστα Μπερέτα από τον μετρ των προπονητικών αποτυχιών, Ζ. Βρύζα), μέχρι και τη μετατροπή της ανατολικής Ολλανδίας σε... στέκι του Δικεφάλου τα τελευταία χρόνια.

Κάθε προετοιμασία έχει το ενδιαφέρον της και βεβαίως, κάθε ματς τραβάει τα βλέμματα.

Είναι σπάνιες όμως οι φορές που οι φιλικοί αγώνες του ΠΑΟΚ έχουν τόσο νόημα και τόσο ενδιαφέρον, όσο αυτοί που ξεκινούν σήμερα.

Ο αριθμός των μεταγραφικών κινήσεων της ομάδας σίγουρα θα φέρει μεγάλες αλλαγές και νέα στοιχεία στον τρόπο παιχνιδιού της (όσο δηλαδή επιτρέπει ο «ισορροπιστής» Λουτσέσκου). Όμως το γεγονός πως ουσιαστικά δεν ξέρουμε το στυλ και το επίπεδο παιχνιδιού κανενός από τους νέους παίκτες, είναι αυτό που μαγνητίζει και αυξάνει το ενδιαφέρον μας.

Ναι, επιτέλους τα φιλικά παιχνίδια αποκτούν ένα νόημα. Ακόμα και μια πετυχημένη ενέργεια, μια τρίπλα, κάτι το ευφάνταστο, θα είναι αρκετά για να ξεδιψάσει για λίγο ο ΠΑΟΚτσής, που η αλήθεια είναι ότι είχε... μπουχτίσει με το κουρασμένο και κυρίως κορεσμένο προηγούμενο ρόστερ.

Ακόμα όμως και αν τα θετικά στοιχεία φανούν λιγότερα από τα αρνητικά, στο ζύγι αυτών των αγώνων, και πάλι θα έχουμε λόγους αισιοδοξίας, αφού οι μεταγραφές «τρέχουν» ακόμα και θα τρέχουν για αρκετό καιρό, μέχρι τα μέσα του Σεπτέμβρη. Στο κάτω κάτω, όλοι ξέρουμε ότι η ομάδα θα χρειαστεί αρκετό καιρό για να βρει πατήματα, ισορροπίες και ομοιογένεια.

Είναι όμως ο καιρός που η συνδρομητική τηλεόραση και οι καφετέριες τρίβουν τα χέρια τους με το «προϊόν» που λέγεται ΠΑΟΚ, το οποίο στήνει ουρές κόσμου μπροστά στο «χαζοκούτι», Ιούνη μήνα.

Και είναι ο καιρός που οι «καινούριοι» καταλαβαίνουν ότι ο ΠΑΟΚτσής, δεν αστειεύεται. Κάθε ενσταντανέ, κάθε ατομική κίνηση και επιλογή, αρκούν για να πυροδοτήσουν κουβέντες για αρκετό καιρό, ακόμα κι αν το αποτέλεσμα των αγώνων δεν σημαίνει τίποτα.

ΠΑΟΚΑΡΑ, παίξε τόπι!

Πηγή εικόνας: paokfc.gr