Ανάλυση του ΠΑΟΚ - Εργοτέλης...

Τι είναι άραγε αυτό που ξεχωρίζει τα πραγματικά καλά και ποιοτικά παιχνίδια, από τα εντυπωσιακά και «πιασάρικα»; Πότε μια ομάδα παίρνει συγχαρητήρια επειδή έτρεχε πάνω κάτω και έκανε αρκετές φάσεις, και πότε η ίδια απόδοση κρίνεται ως ανεπαρκής για τα στάνταρ της;

Ο ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια, μας έδωσε απλόχερα απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Η ωριμότητα και η αυτογνωσία στην απόδοση εντός αγωνιστικού χώρου, δεν είναι στοιχεία εύκολα να αποκτηθούν από μια ομάδα. Είναι όμως εύκολο να χαθούν.

Σήμερα στην Τούμπα, παρακολουθήσαμε ένα παιχνίδι του ΠΑΟΚ, όπου τα στοιχεία του παιχνιδιού που μας είχε συνηθίσει καιρό τώρα, εξέλιπαν. Και, το γεγονός πως όλοι (κάποιοι λίγο περισσότερο...) δυσανασχετήσαμε, παρά τη νίκη, μας δίνει την πραγματική απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα.

Οι συνήθεις αυτοματισμοί, έβγαιναν με περισσότερη δυσκολία στο χόρτο. Τα «ανεβάσματα» των πλάγιων μπακ, ειδικά από τα δεξιά, δεν έκαναν την εμφάνιση τους, ενώ μετά από πολύ καιρό, ο ΠΑΟΚ δεν είχε ηρεμία και «πυκνότητα» στο παιχνίδι του. Οι τρύπες στη μεσαία γραμμή ήταν εμφανείς, ενώ δόθηκε πολλές φορές στον αντίπαλο η ευκαιρία να βγάλει εύκολες επιθέσεις μετά από λανθασμένες επιλογές των αμυντικών μας.

Τα αρνητικά αυτά στοιχεία, αντισταθμίστηκαν δύσκολα, αλλά επιτυχώς. Η θέληση για τη νίκη, η δύναμη της έδρας και ορισμένες μονάδες του ΠΑΟΚ, χάρισαν τη νίκη, απέναντι σε έναν αντίπαλο σωστά οργανωμένο και έξυπνα τοποθετημένο.

Η απόφαση του προπονητή ήταν να βάλει δίπλα στον Τσιρίλο τον πάντα απρόβλεπτο Μπαλάφα, που «άλλοτε σε ανεβάζει στα ουράνια κι άλλοτε σε ρίχνει στα τάρταρα». Άτιμη κοινωνία. Η τριάδα στα χαφ ήταν αναμενόμενη, όπως και οι αδυναμίες της. Σχετικά καλή και έμπειρη ανάπτυξη, μειωμένη όμως ταχύτητα και κακή ανασταλτική λειτουργία στο σύνολο. Τα κενά ήταν πολλά και αυτό επηρέασε την δομή του αγώνα.

Η επιθετική γραμμή ήταν... αναγκαστική, λόγω έλλειψης επιλογών. Ο Μπόλονι δείχνει ικανός να ταιριάξει τον Σαλπιγγίδη στο αγωνιστικό πλάνο της ομάδας, χωρίς να του αλλάξει θέση.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον ΠΑΟΚ να μπαίνει δυνατά στον αγωνιστικό χώρο και, παρά τις πολλές προσθήκες στην ενδεκάδα του, να έχει φάσεις με σχετικά καλές προϋποθέσεις, από νωρίς. Μετά το δεκάλεπτο η ομάδα δεν συνέχισε στο ίδιο tempo, ενώ ο Εργοτέλης είχε κάνει εμφανείς τις προθέσεις του. Πυκνό στήσιμο αμυντικά, και γρήγοροι εξτρεμ που χτυπούσαν στις αντεπιθέσεις, αφού έβρισκαν αρκετούς χώρους από τον μέτρια διαβασμένο ΠΑΟΚ.

Το λάθος του Σωτήρη Μπαλάφα, που αγωνίζεται κατά συνθήκη ως στοπερ, έδωσε την ευκαιρία σε ένα παλικαράκι που το πέρασμα του από τη Θεσσαλονίκη, αποτέλεσε την γενεσιουργό αφορμή των μύριων διοικητικών προβλημάτων του ΠΑΟΚ, να σκοράρει κάνοντας μάλιστα εμφανή την αγνωμοσύνη των πνευματικά πτωχών.

Παρά την εμφάνιση της ασπρόμαυρης κατάρας στις κερκίδες, η ομάδα προσπάθησε να πιέσει, δίχως αποτέλεσμα, αφού ήταν ξεκάθαρο πως κάποιο λάθος είχε γίνει στην τακτική προετοιμασία για το παιχνίδι. Οι αρχικές δίοδοι είχαν κλείσει, οι ατομικές επιλογές ήταν μάλλον ατυχείς και κάπως έτσι, το ημίχρονο έκλεισε, και η βρόχα έπεφτε right through, που έλεγε και ο ποιητής. Βρόχα μπορεί εν προκειμένω να μην έπεφτε, αλλά τα μαύρα σύννεφα είχαν κάνει την εμφάνιση τους, προμηνύοντας την.

Η ομάδα όμως έκανε την επανεμφάνιση της για το δεύτερο μέρος, και μας θύμισε πως στο ποδόσφαιρο, οι παράμετροι που κρίνουν την αρνητική ή θετική εξέλιξη ενός παιχνιδιού, είναι δεκάδες.

Παρά τις ελλείψεις στο ρόστερ, τους τραυματισμούς και την (πιθανώς δικαιολογημένη) γκρίνια, αποδείχθηκε πως το πρόβλημα ήταν αλλού. Γιατί, δεν εξηγείται αλλιώς η αλλαγή στη διάθεση και την αποτελεσματικότητα των ασπρόμαυρων στο διάστημα 45'-75' σήμερα στην Τούμπα. Κάθε επίθεση μύριζε και φάση, ενώ οι πλήρως αποτυχημένες διαιτητικές αποφάσεις, μας στέρησαν την ευκαιρία να πανηγυρίσουμε νωρίτερα. Η μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση περνούσε επιτέλους από τα πόδια του Γκαρσία (ο οποίος, ακόμα και στην κακή του μέρα έδειξε γιατί θεωρείται απαραίτητος), ενώ ο Σαλπιγγίδης δικαιολόγησε έστω και όχι απόλυτα, τη διοικητική επιλογή να πάρει το περιβραχιόνιο για σήμερα. Πέρα από το γκολ, χάθηκαν αρκετές και σοβαρές ευκαιρίες να καθαρίσουμε το παιχνίδι μια και καλή. Λίγο η ατυχία, λίγο η αστοχία, μας στέρησαν από μια επιβλητική και γρήγορη ανατροπή, διατηρώντας ένα σχετικό άγχος.

Τα αρνητικά στοιχεία όμως, κυρίως στην αμυντική λειτουργία του ΠΑΟΚ, δεν περιορίστηκαν, με αποτέλεσμα να υπάρχουν συχνά κίνδυνοι από τους ταχύτατους εξτρεμ του Εργοτέλη. Η λανθασμένη έως ανύπαρκτη επικοινωνία των στοπερ του ΠΑΟΚ, καθώς και οι προβληματικές τους προωθήσεις, επέφεραν κενά στην αμυντική γραμμή.

Η έλλειψη ταχύτητας και έκρηξης, έκανε σε πολλές περιπτώσεις τις δυο ομάδες να δείχνουν ισάξιες, χωρίς να είναι. Ένα συχνό φαινόμενο άλλωστε για το επίπεδο του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Φαινόμενο που ο ΠΑΟΚ με την επιστημονική κυριολεκτικά προσέγγιση των τελευταίων ετών, είχε καταφέρει να κρατήσει έξω από τη ζωή του. Και, καθώς η ομάδα αποδομείται μερικώς, με στόχο την επανεκκίνηση, χάνει και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της.

Εντούτοις, η αντεπίθεση γύρω στο 79', έφερε το πέναλτι , και μαζί, τη νίκη. Έστω και με λίγο άγχος, το αποτέλεσμα ήρθε και «το πρώτο τεστ το περάσαμε» όπως δήλωσε και ο Ούγγρος με μεσογειακό ταμπεραμέντο, Λάζλο Μπόλονι.

Σε μέσες άκρες θα μπορούσαμε να πούμε πως η ομάδα δεν έπιασε τη βάση στο τεστ, αλλά αυτό είναι για πολλούς λόγους αποδεκτό. Αυτό που μένει να δούμε, είναι αν η ίδια θα ξαναρίξει τον πήχη των απαιτήσεων, ή θα ανταπεξέλθει στις δυσκολότερες εξετάσεις που έδωσε εδώ και πολύ καιρό.

Στα μισά της χρονιάς πλέον, ο Λάζλο Μπόλονι δεν έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό το πλάνο στον αγωνιστικό χώρο. Το 4-2-3-1 θα μπορούσαμε να πούμε πως έγινε 4-1-2-3, με τον Γκαρσία να μένει σε πιο οπισθοχωρημένη θέση, και τους Λαζαρ και Φωτάκη, ως επί το πλείστον, να προωθούνται. Μια καινοτομία αφορά τον ρόλο των εξτρεμ, που πλέον έχουν πιο ελεύθερο ρόλο, πατώντας εντός περιοχής, παρά επιχειρώντας σέντρες, κάτι που φέρνει περισσότερο κόσμο στα καρέ των αντιπάλων, και συνεπώς περισσότερα γκολ. Δεν έχει όμως ακόμη σταθεροποιηθεί η συμμετοχή των πλάγιων μπακ, κάτι που φέρνει σκαμπανεβάσματα. Η χρονιά όμως είναι μεταβατική, παρότι η ανεύθυνη και αυτοκαταστροφική επικοινωνιακή τακτική της ΠΑΕ δεν το έχει επισημάνει. Από τη στιγμή που τα κενά στο ρόστερ είναι δεδομένα, πρέπει να είμαστε βέβαιοι τόσο για πολλά σκαμπανεβάσματα, όσο και για ψυχρολουσίες.

Κριτική παικτών :

Γλύκος: Ο νεαρός πορτιέρο του ΠΑΟΚ έχει πλέον σταθεροποιηθεί στο αρχικό σχήμα, έστω και ως κίνηση τακτικής των ιθυνόντων, απέναντι στις εκβιαστικές και αντιεπαγγελματικές συμπεριφορές των πιο έμπειρων τερματοφυλάκων της ομάδας. Δεν μπόρεσε να σταματήσει το γκολ των αντιπάλων, χωρίς όμως να φέρει άμεση ευθύνη. Οριακά βρισκόταν εκτός περιοχής, κάτι που ια μπορούσε να του στοιχίσει. Είχε ορισμένες θετικές επεμβάσεις.

Έττο: Ο Βραζιλιάνος μπακ εξακολουθεί να προβληματίζει με τις διακυμάνσεις στην απόδοσή του. Δεν έκανε το σοβαρό λάθος, αλλά άργησε πολύ να φανεί στο παιχνίδι, χαραμίζοντας περισσότερο από ένα ημίχρονο. Αμυντικά δεν προσέφερε, καθώς ο ταχύς Κουτσιανικούλης δεν είχε περιορισμένο χώρο δράσης, προκαλώντας αναστάτωση στις αντεπιθέσεις. Και επιθετικά όμως άργησε να συμμετάσχει, με μόλις 1 αποτυχημένη σέντρα και 6 πάσες σε 94 λεπτά αγώνα.

Λίνο: Ο έτερος Νοτιαμερικανός μπακ μπήκε ορεξάτος στο παιχνίδι, με συνεχείς επελάσεις στα πρώτα λεπτά, δείχνοντας πως ήθελε να προσφέρει μια νότα ποιότητας. Δημιούργησε δυο πολύ επικίνδυνες καταστάσεις, άνευ όμως αποτελέσματος. Τα χτυπήματα του σε στημένες φάσεις κινήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα, όμως η συνεργασία του με τον Ρομπέρ, ήταν παραγωγική. 6 σέντρες, 13 πάσες και ένα εύστοχο πέναλτι –ελλείψει άλλου εκτελεστή- , είναι μια καλή παρουσία στο γήπεδο. Αντιμετώπισε όμως προβλήματα με τον δραστήριο Λεάλ.

Μπαλάφας: Μέτρια έως κακή παρουσία από τον Αρτινό. Πέρα από το καταστροφικό λάθος στο γκολ των αντιπάλων, δεν κατάφερε να προσφέρει στην αμυντική γραμμή, παρότι έδειξε διάθεση. Ως λύση ανάγκης όμως, δεν φέρει και ευθύνη για τα κενά της ομάδας. Είχε ένα καλό σουτ στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, θυμίζοντας για άλλη μια φορά πως επιθετικά μπορεί να βοηθήσει σε ανύποπτες στιγμές.

Τσιρίλο: Ο σέξι Μπρούνο είχε δυνατές μονομαχίες αλλά και άστοχες επιλογές στην προώθηση του παιχνιδιού. Το γεγονός πως αδυνατεί να αντικαταστήσει από πλευράς ποιότητας τον Κόνδορα, είναι γνωστό, και πρέπει σύντομα να βρεθεί λύση ώστε να μην οδηγούμαστε σε καμινάδες και λάθη.

Γκαρσία: Μέτριο παιχνίδι από τον ηγέτη του ΠΑΟΚ, καθώς το παιχνίδι πήρε μια μορφή "run 'n gun", το οποίο αδυνατεί να ακολουθήσει. Τα κενά στο κέντρο του γηπέδου δεν είναι δική του ευθύνη, αφού κράτησε τη θέση του για ακόμα μια φορά με σχετική άνεση. Είχε κάποιες έξυπνες μπαλιές, αλλά αντιμετώπισε προβλήματα με τον Ολισε, αφού έχασε αρκετές μονομαχίες. Παρ ολίγον να χριστεί σκόρερ σε άλλη μια αριστοτεχνική εκτέλεση κόρνερ , αμέσως μετά την ισοφάριση.

Λαζάρ: Ο Ρουμάνος μέσος του ΠΑΟΚ πιθανότατα είχε το μυαλό του στο παιχνίδι με την ΑΕΚ, καθώς χωρίς να είναι αρνητικός, δεν κατάφερε να προσφέρει στο παιχνίδι, έχοντας προβλήματα συνεννόησης με τους συμπαίκτες του, και αφήνοντας συχνά μια τρύπα στα χαφ. Προσπάθησε να χωθεί στην επίθεση, αλλά δεν το κατάφερε. Τα τελευταία παιχνίδια του είναι μάλλον νωχελικά, και είναι απαραίτητο να επανέλθει σε υψηλότερο επίπεδα.

Φωτάκης: Ο Καλαματιανός βρίσκεται μάλλον σε περίοδο ντεφορμαρίσματος, αφού για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι κατάφερε να μπερδέψει τους πάντες, σχετικά με το ρόλο του στο γήπεδο. Αμυντικά δεν ανέκοψε τις επιθέσεις των Κρητικών, ενώ επιθετικά συνεχώς κολλούσε σε ανούσιες κόντρες, που σπανίως τον έβγαζαν νικητή. Πήρε μια ανόητη κάρτα, ίσως λόγω υπερβολής του ρέφερι, κάτι που πάντως συμβαίνει συχνά με το μέσο του ΠΑΟΚ. Διαμαρτύρεται για μια φάση πέναλτι στο πρώτο μέρος, όπου όμως δεν είναι ξεκάθαρο αν έσπρωξε ή σπρώχτηκε.

Σαλπιγγίδης: Ο διεθνής στράικερ της ομάδας μας συνέχισε ένα σερί θετικών εμφανίσεων, όπου, χωρίς να μαγεύει, προσφέρει αθόρυβα τόσο ανασταλτικά όσο και επιθετικά. Πέτυχε ένα γκολ, πήρε ένα πέναλτι και συμμετείχε σε αρκετές φάσεις. Ήταν από τους λίγους που κράτησαν μια τακτική συμπεριφορά σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, και σιγά σιγά ξανακερδίζει την εμπιστοσύνη του κοινού. Θα είναι λάθος γι αυτόν, να ξανά χαλάσει τη σχέση του με τον κόσμο, επιλέγοντας μια δεύτερη φυγή από την ομάδα.

Ρομπέρ: Στα μισά της χρονιάς ο ΠΑΟΚ δείχνει να θυμάται πως έχει ακόμα μια επιλογή για το αριστερό άκρο της επίθεσης. Ο Μπερτράν, διαθέτοντας την απαιτούμενη αυτογνωσία, δεν προσπαθεί να πετύχει ακατόρθωτα πράγματα εντός των γραμμών. Ξεκίνησε πολύ δυνατά το παιχνίδι, και μαζί με το Λίνο αποτέλεσαν ουσιαστικά τη μόνη πηγή κινδύνων για τους αντιπάλους για αρκετή ώρα. Στη συνέχεια έπεσε, χωρίς όμως να αφήσει τη θέση του κενή. Δεχόμενος μια εξαιρετική κάθετη πάσα, δημιούργησε το πρώτο γκολ της ομάδας, κάνοντας κάτι που οι υπόλοιποι πλάγιοι της ομάδας δυσκολεύονται συχνά να πετύχουν. Μια απλή μπαλιά στα πόδια του σέντερ φορ. Θετική η παρουσία του Γάλλου, χωρίς όμως να πιστοποιεί ότι μπορούμε να στηριχτούμε πάνω του, κάτι που και ο ίδιος γνωρίζει.

Κλάους : Συνεχόμενες αρνητικές παρουσίες από το πουλέν της πλειοψηφίας του ασπρόμαυρου κόσμου. Παρότι είναι πρώτος σκόρερ της ομάδας, δείχνει αδυναμία να προσαρμοστεί στις ανάγκες μιας ομάδας που έχει μάθει να στηρίζεται σε δυνατούς φορ που παίζουν με πλάτη. Κάτι που συχνά εμφανίζεται και ως αδιαφορία εντός αγωνιστικού χώρου. Ο Στέφανος είχε λιγοστές ευκαιρίες να φανεί, και δεν το κατάφερε. Σέρβιρε πάντως μια ποιοτική κάθετη πάσα στον Ρομπέρ, που κατέληξε σε γκολ. Έκτοτε, ουδέν.

Αλλαγές:

Ο Γιάννου για ακόμα μια φορά πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από τον Μπόλονι, μπαίνοντας στη θέση του Λαζαρ. Δείχνει σημάδια καλής τεχνικής, αλλά δεν του έχει δοθεί η ευκαιρία να απειλήσει αντίπαλη εστία. Θα φανεί στην πορεία αν μπορεί να ανταπεξέλθει στο ρόλο του αντί-Ιβιτς.

Ο νεαρός Σταφυλίδης, παρά το μικρό χρονικό διάστημα που αγωνίστηκε, δοκίμασε ένα σουτ από μακρινή απόσταση, φανερώνοντας πως το δοκάρι πριν λίγες μέρες στην Τούμπα δεν ήταν τυχαίο. Έδειξε επίσης αυτοθυσία σε φάση άμυνας, με συνεχόμενες επιτυχημένες επεμβάσεις που δεν πέρασαν απαρατήρητες. Ο προπονητής δείχνει να τον εμπιστεύεται και σε άλλες θέσεις πέραν του αριστερού μπακ.