Η θεία Σουμέλα...

Ποτέ δεν της έχω χαλάσει χατίρι. Και πώς θα μπορούσα, άλλωστε, αφού της έχω μεγάλη αδυναμία ! Δεν μπορούσα όμως, με τίποτα, να φανταστώ ότι αυτή τη φορά δεν θα μου έβγαινε σε καλό η βόλτα στο χωριό.

-Νε παι, ντε φτας; Πού κεκά εχάθες, ανηψέ; Έλα απόψ' το βραδόπον να τερώσαι, ντο αροθύμεσά σε, να τρώμε και να ελέπουμε ουλ μαζί τον ΠΑΟΚ.

(-Έλα, τι κάνεις; Πού χάθηκες ανηψιέ; Έλα απόψε το βράδυ να σε δω που σε πεθύμησα, να φάμε και να δούμε όλοι μαζί τον ΠΑΟΚ)

Ποντία και «μ' έναν ομάτ' » η θεία Σουμέλα. Μεγάλη ψυχή και καρδιά που χωράει όλον τον κόσμο. Μόνη της, ουσιαστικά, κουμαντάρει εδώ και 30 χρόνια την καλύτερη ψαροταβέρνα του χωριού, το «Σουβλιστό Γουρούνι». Είπαμε ... Ποντιακή είναι η ταβέρνα ! Πάντως, μην ανησυχείτε καθόλου. Όπως είδατε, θα σας μεταφράζω για να καταλαβαίνετε και σεις.

Γιατί όχι, σκέφτηκα και αποδέχθηκα την τηλεφωνική πρόσκληση. Άσε που κάνει και κρύο και δεν είναι για γήπεδο σήμερα ! Εξ άλλου κάνουμε μία καταπληκτική παρέα με τα ξαδέλφια και τους φίλους εκεί στο χωριό. ΠΑΟΚ και Άγιος ο Θεός ! Και το χορό τον σέρνει η ίδια θεία. Φανατική και τρελή με τον ΠΑΟΚ. Επίτιμος πρόεδρος του τοπικού συνδέσμου ! Ποιος νομίζετε με έκανε και μένα ΠΑΟΚ από μικρό παιδί;

Όπως είναι απόλυτα φυσιολογικό, δεν υπάρχουν «αλλόθρησκοι» στο Νέο Αχλαδοχώρι, που πήρε το όνομά του από τις υπέροχες ... πορτοκαλιές που καλλιεργούν οι κάτοικοι στα περιβόλια τους. Ε, ναι! Και το όνομα του χωριού είναι Ποντιακό! Ωραία θα περάσουμε, είπα και ξεκίνησα το απογευματάκι.

Μία ώρα πριν το παιχνίδι είχα φτάσει στην ταβέρνα. Η αλήθεια είναι δεν είχα φάει καλά το μεσημέρι, ξέροντας ότι θα ντερλίκωνα το βράδυ και είχα μία πείνα σαν λύκος !

-Έρτες πούλι μ'; Να λελέβω τα μουντζούρεα σις.

(-Ήρθες παιδί μου; Να χαρώ το πρόσωπό σου)

Χαρακτηριστική έκφραση ποντίων γυναικών που καθώς εκδηλώνουν την αγάπη τους, σε φιλάνε και - με κάτι χέρια σαν τανάλιες - σε χαϊδεύουν στο πρόσωπο θαρρείς και πλάθουν τσουρέκια και συ μετά για να επανέλθεις στα ίσα σου, χρειάζεσαι ... πλαστικό χειρούργο!

-Γεια σου, θεία! Βάλε γρήγορα κάτι να φάω γιατί δε σε βλέπω από την πείνα.

(Τα δικά μου τα καταλαβαίνετε, ε; Ωραία, λοιπόν !)

-Γιωρίκα, αγλήορα φέρον το ψαρονέφρι στον αξά σ', νηστικός έρτεν ο παιδάς!

(Γιώργο, φέρε γρήγορα το ψαρονέφρι στον ξάδελφό σου, νηστικό ήρθε το παιδί !)

Ε, τόσα χρόνια δεν είχε πάει το μυαλό μου! Σίγουρα, η σπεσιαλιτέ του μαγαζιού, το περιβόητο «ψαρονέφρι της Σουμέλας» ήταν η αιτία που η ταμπέλα έξω έγραφε «ψαροταβέρνα». Μου λύθηκε μία απορία που είχα από μικρός, αφού ήξερα ότι ποτέ δεν έσκασε μύτη ούτε λέπι στο μαγαζί της Σουμέλας! Εκτός από κάτι γαύρους, βέβαια, και αυτό αποκλειστικά και μόνο όταν παίζουμε με τον Ολυμπιακό! Είτε σαγανάκι, είτε τηγανητός ... σκέτη απόλαυση! «Χαψία» που τα λέει και στα Ποντιακά. Όπως ήταν αναμενόμενο με την Tottenham το Νοέμβριο, το μαγαζί μοσχοβόλαγε πετεινάρι κρασάτο!

- Γιάβρι μ', άσον και τόπον για το γλυκόν. Εποίκα και χανούμ μπουρέκ το μεσομέρ!

(Γιαβρί μου, άσε και χώρο για το γλυκό. Έκανα και χανούμ μπουρέκ το μεσημέρι!)

Λες και δεν το ' ξερα! Αφού με την ΑΕΚ παίζαμε! Α ρε θεία! Μέσα σ΄ όλα είσαι! Να φανταστείτε, όταν παίζουμε με τον Άρη, έχει σαλιγκάρια γιαχνί. Το μόνο ασπόνδυλο που τρώγεται έχει μπει και αυτό στο μενού του μαγαζιού ! «Κοχλίδεα», που τα λέει, με καυτερή σάλτσα. Άλλο να σας το λέω και άλλο να δοκιμάσετε μόνοι σας ! Εναλλακτικά, όταν δεν βρίσκει σαλιγκάρια, κάνει κοτόσουπα «φιδέ». Η κότα που τρώει τα σκουλήκια κι εμείς που τρώμε την κότα, οπότε λόγω της μεταβατικής ιδιότητας ... καταλαβαίνετε, έτσι;

«Και νέες μειώσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ και του ΟΤΕ από τον επόμενο μήνα, προανήγγειλε ο υπουργός των Οικονομικών. Σε συνδυασμό με τον διπλασιασμό των μισθών που έγινε τον προηγούμενο μήνα, αναμένεται η αγορά να κινηθεί σε ακόμα πιο ανοδικούς ρυθμούς το 1ο τρίμηνο του 2012», έλεγε η Όλγα Πουδεντρέμεικαθόλου (πολύ περίεργο επίθετο έχει αυτή!).

Μέχρι να αρχίσει το παιχνίδι έπαιζε ταινία στο DVD ... επιστημονικής φαντασίας, όπως βλέπετε! Κοιτάξτε, μισό λεπτό, σας παρακαλώ πολύ. Εγώ "πληρώνομαι" με τις λέξεις από το site και αναγκαστικά θα πρέπει να βάλω και μερικές «σάλτσες» για να βγάλω και το κάτι τις παραπάνω. Πόσα μουσικοχορευτικά παραγεμίσματα έχετε δει στις Ελληνικές ταινίες; Εγώ σας πείραξα τώρα;

Τέλος πάντων, συνεχίζω. Για να μην τα πολυλογώ, το παιχνίδι ξεκίνησε. Ούτε στην Τούμπα να είμασταν! Μπλούζες, κασκώλ, λάβαρα, σημαίες, ντουντούκες ... πραγματική γιορτή! Δεν μπορώ με τίποτα να σας μεταφέρω το κλίμα της αισιοδοξίας που επικρατούσε χθες στο χωριό.

Πλησίαζε το 35' όταν κερδίσαμε το πέναλτι. Τι το ήθελα και είπα την γνώμη μου ότι μου φάνηκε λίγο αυστηρό; Αμέσως προσγειώθηκε πάνω στο σβέρκο μου το βαρύ χέρι της θείας! Αυτή ήταν η δεύτερη απόπειρα κατά της σωματικής μου ακεραιότητας, μετά τον αρχικό μας εναγκαλισμό!

-Τέρεν καλά, σέφτελε, άλλον μίαν και πε με αν κι έτονε καθαρόν πέναλτυ! Ντιπ ζαντός είσαι, νε παι ! Εσκότωσαν τεμέτερον τον Ρουμάνο και συ λες σεφτελούκια!

(-Δες καλά, χαζέ, άλλη μία φορά και πες μου αν δεν ήτανε καθαρό πέναλτυ! Ντιπ τρελός είσαι ! Σκότωσαν το δικό μας το Ρουμάνο και συ λες χαζομάρες!)

-Αμ ο άλλον, ο διαιτητής; Γιατί άργησε να συρίζ το πέναλτυ, ο αφορεσμένον; Ου για ν' ανάθεμά τονε και να γαμία ατον ο σκύλον!

(-Αμ ο άλλος, ο διαιτητής; Γιατί άργησε να σφυρίξει το πέναλτυ, ο αφορισμένος; ... )

Δεν άκουσα ακριβώς την τελευταία πρόταση και έτσι αδυνατώ να σας την μεταφέρω. Αφήστε που εάν την άκουγα καλύτερα θα κινδυνεύαμε άμεσα με πρόστιμο από το Εθνικό Ραδιο-τηλεοπτικο-ηλεκτρονικό Συμβούλιο. Είναι καινούριο το συμβούλιο αυτό, που μας πιάνει τώρα και όλους εμάς που είμαστε στο InterNet. Καταλαβαίνετε ...

-Γκοοολ !!! Να λελέβω το μελαχρινό τεμόν τ' αγούρ! Τ' έμορφα τ' αντζίαν τ'!

(-Να χαρώ εγώ το μελαχρινό το δικό μας το αγόρι. Τα όμορφα τα πόδια του! )

Όχι μόνο τον Lino αλλά και τον Etto τους βλέπει σαν μελαχρινούς.Έτσι βλέπει όλους τους έγχρωμους ποδοσφαιριστές που κατά καιρούς παίζουν στον ΠΑΟΚ. Μη σας πω, όμως, πως έβλεπε χθες τον Belek! Όπως ακριβώς έβλεπε ο Suarez στη Liverpool τον Evra και έφαγε 8 αγωνιστικές και ακόμα χειρότερα !

Αχ, να ξέρατε μόνο τι θυμήθηκε στο ημίχρονο του αγώνα και κόντεψε να μου ξεριζώσει το δεξί μου το αυτί!

-Ρε ανηψέ, που κεκά εν τ' αυτόγραφα ντο είπασε να φερς ασ' εμέτερους τους λεβέντες, τον Σαλπιγγίδην και τον Σταφυλλίδην; Ρε οκνέα, και ασόν Παρίδην κ' είπασε να φερς; Θέλω να φτάγω τα κορνίζας, να στολίζω το μαγαζίν. Άντε ποδεδίζω σε, άρνι μ, μην οκνείς και φέρον ατα.

(-Ρε ανηψέ, που είναι τ' αυτόγραφα που σου είπα να φέρεις από τους δικού μας – τους Πόντιους εννοεί – τον Σαλπιγγίδη και το Σταφυλλίφη; Ρε τεμπέλη, και απ΄τον Παρίδη δε σου είπα να φέρεις; Θέλω να τα κάνω κορνίζες, να στολίσω το μαγαζί. Άντε, σε παρακαλώ παιδί μου, μην βαριέσαι και φέρτα μου)

Αμάν ... το είχα ξεχάσει τελείως ! Ευτυχώς που του Γεωργιάδη το έχει ήδη ! Καλά με τον Παρίδη έχει κόλλημα από το 1975. Η αλήθεια είναι ότι ψιλοβαριέμαι ...που να τρέχω τώρα στην Καβάλα! Για τα άλλα, πάντως, είμαι αδικαιολόγητος, αφού ξέρω πόσο πολύ τα θέλει! Καλά να πάθω!

Γύρω στο 55' ήρθε το τελειωτικό χτύπημα. Στο 2-0, καθώς με αγκάλιασε και πανηγύριζε προσγείωσε, κατά λάθος, τα κοντά 80 κιλά της στα δάχτυλα του αριστερού μου ποδιού! Α ρε Κλάους, να ήξερες τι μ' έκανες με το γκολ που τους κάρφωσες! Αυτό ήτανε! Ο απόλυτος πόνος! Τα είδα όλα εμπριμέ! Η τέταρτη φορά ήταν και η χειρότερη! Δάγκωσα τα δόντια μου και κατάπια τον πόνο μου. Υπομονή, είπα μέσα μου! Πού θα πάει, δεν θα τελειώσει; Πλάκα–πλάκα, έτσι και βάλουμε κι άλλο γκολ θα με τρέχουνε στην ορθοπεδική του Παπαγεωργίου νυχτιάτικα, σκέφτηκα!

Δόξα σοι ο Θεός, τελείωσε το παιχνίδι και σηκώθηκα να φύγω! Όλα καλά. Σχεδόν καλά, δηλαδή. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε και εγώ επέζησα! Μην τα θέλω κι όλα δικά μου! Θα μου πείτε τι είναι οι πόνοι μπροστά στη νίκη του ΠΑΟΚ; Σωστό! Τι σωστό ρε σεις που πήγα για μια βόλτα και κόντεψα να καταλήξω σε σανατόριο;

-Καλό ταξίδι, πούλι μ' και να μην ενεσπάλς ντο είπα σε. Και πρόσεξον καλά, τον τελικόν αδακά θα τερούμ' ατόν.

(-Καλό ταξίδι, παιδί μου και μην ξεχάσεις τι σου είπα – τα αυτόγραφα εννοεί. Και πρόσεξε καλά, τον τελικό εδώ θα τον δούμε)

Ναι, σίγουρα, μονολόγησα!

Εάν δω μαζί της τον τελικό ... εμένα να με αφοδεύσετε !

ΥΓ1. Αμπαλατσακά, αμπαλατσακά ... αμπαλατσακέ ... ΠΑΟΚ ολέο, ΠΑΟΚ ολέο ... μακάρι να 'ξερα τι πίνω και τι λέω! Και τι γράφω, επίσης! Όταν η ομάδα νικάει πετάμε από τη χαρά μας. Και μ' όλα αυτά που γίνονται τον τελευταίο καιρό και δείχνουν, επί τέλους, να τελειώνουν, είπα να αλλάξω λίγο κλίμα και να γράψω καμιά λαλακίτσα να γελάσουμε λιγάκι. Ζητάω, επομένως, την επιείκεια σας! Δεν θα το ξανακάνω! Υπόσχομαι.

ΥΓ2. Αφιερωμένο σε όλα τα ΠΑΟΚια και ειδικά στους Πόντιους ΠΑΟΚτσήδες που, είναι αλήθεια, ότι ο γραπτός Ποντιακός λόγος, και δη ο δημώδης, σπανίζει στις μέρες μας, για να μην πω ότι εκλείπει. Ειδικά το αφιερώνω στον αδελφό μου τον σέφτελο με τον οποίο έχουμε περιγράψει μεταξύ μας, άπειρες φορές παιχνίδια στα ... ποντιακά! «Σκούται ο Σαλπιγγίδης, κρούει την μπάλαν με το κιφάλ νατ, καρφών ατην απές και τσερίζ τα δύχτεα τη κοσάρας» (Σηκώνεται ο Σαλπιγγίδης, πιάνει την κεφαλιά, την καρφώνει μέσα και σκίζει τα δίχτυα της κότας = πετεινάρι = Tottenham! Το χάσαμε τελείως με τον ΠΑΟΚ, ε αδελφέ; Μου την πίστ' εμούν! )

ΥΓ3. Έτσι και ενεσπάλς άλλον μίαν τ' αυτόγραφα, θα τσακώνω τα ποδάρεα σ'! (Αυτή ήταν η θεία μου. Μην τυχόν και αντιληφθώ ότι μετά τα ταχύρρυθμα Ποντιακής που σας έκανα χρειάζεστε ακόμα μετάφραση ... Μην τυχόν!)

ΥΓ4. Μπορεί θεία Σουμέλα να μην έχω, εάν όμως είχα, πολύ θα τη γούσταρα κάπως έτσι!

ΥΓ5. Μήπως θα ήτανε καλύτερα, για την ιστορία μας, εάν το χωριό λεγότανε Άνω Κατωχώρι; Θα ήτανε πιο Ποντιακό, άραγε;

ΥΓ6. Τι πολλά υστερόγραφα που έγραψα! ... Ο μπαγάσας!

Π.Α.Ο.Κ., Π.Α.Ο.Κ., Π.Α.Ο.Κ.άρα μου,

ζω ΜΟΝΟ για σένα ομαδάρα μου !