Ανάλυση του ΠΑΟΚ - γάβρος

Από το χθεσινό αγώνα έχουν βγει πολλά συμπεράσματα. Κυρίως εξωαγωνιστικά. Σε μια προσπάθεια όμως να κρατηθούμε στα του αγώνα, θα προχωρήσουμε σε μια σχετική ανάλυση του αγώνα, με μια ματιά μάλλον διαφορετική από αυτήν που επικράτησε.
Προπονητής της Κερκίδας
Ανάλυση του ΠΑΟΚ - γάβρος

Με τις γνωστές ατυχίες και τις λοιπές ατυχείς επιλογές, ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε, όχι τόσο εύκολα όσο κάποιοι διατυμπανίζουν, αλλά ούτε και τόσο δύσκολα.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον Ολυμπιακό να δείχνει από πολύ νωρίς μια τάση να βγαίνει στην κόντρα με αιχμή τους –εξαιρετικούς, μη κρυβόμαστε- και γρήγορους επιθετικούς που διαθέτει. Αυτό που δεν παρατηρήθηκε πολύ όμως, είναι η τάση του Βαλβέρδε να δώσει ΤΟΣΟ χώρο στον ΠΑΟΚ, με σκοπό να τον χτυπήσει ΜΟΝΟ στην αντεπίθεση.

Ο ΠΑΟΚ από τη μεριά του έδειξε από νωρίς μια τάση να μην κάνει πράξη την επιτυχημένη συνταγή τόσο του Λονδίνου όσο και του ΟΑΚΑ, κρατώντας πολύ τη μπάλα και προσπαθώντας να προωθηθεί μαζικά. Ως αποτέλεσμα είχε τους πολύ ανοιχτούς χώρους πίσω, καθώς και τις λιγοστές επιλογές στην πρώτη πάσα. Και τα δύο αυτά στοιχεία, απέφεραν τα δύο γκολ του αντιπάλου.

Καμία πίεση δεν άσκησε στον επιθετικό τομέα ο Ολυμπιακός. Καμία θύελλα δεν παρέσυρε τον ΠΑΟΚ και καμία πλάκα και χαβαλές δεν έγινε από τους αντιπάλους που κάθε άλλο παρά ισχυροί έδειξαν στην Τούμπα. Έπαιξαν όπως ακριβώς παίζει κάθε μικρή ομάδα. Και κέρδισαν δίκαια, καθότι αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Όταν παίζει έτσι η χ μικρομεσαία ομάδα και κάνει λάθη στην τελική πάσα, κάποια στιγμή σκοράρεις και λες ότι ξεκλείδωσες τη μαζική άμυνα των αντιπάλων.

Όταν παίζει έτσι ο οσφπ όμως, που έχει την απαιτούμενη ποιότητα επιθετικά, τότε βρίσκοντας αυτούς τους χώρους που ο ΠΑΟΚ έδωσε χτες, τότε δέχεσαι τα γκολ και γίνεσαι έρμαιο στις ημι-αναλφάβητες αναλύσεις που κάνουν οι δεκάδες άσχετοι φωστήρες της χώρας.

Ο ΠΑΟΚ θαρρώ πως έκανε δύο κρίσιμα λάθη, τα οποία σε συνδυασμό με τις ατυχίες του, άφησαν μια άμυνα μάλλον πειραματική, να κοντράρεται με δύσκολους αντιπάλους, και μάλιστα χωρίς καν να είναι οργανωμένη ή μαζική! Το στοιχείο αυτό, από το πρώτο κιόλας λεπτό, τίποτα θετικό δεν προμήνυε...

Πρώτο λάθος λοιπόν, η τάση της ομάδας μας να βγει μαζικά μπροστά, αφήνοντας ουσιαστικά μόνο τον Γκαρσία να τρέχει –μήπως και- προλάβει τις κόντρες ΤΕΣΣΑΡΩΝ μόλις παικτών του αντιπάλου.

Δεύτερο λάθος, η τοποθέτηση ενός άπειρου και με –σχεδόν- αντίθετο πόδι παίκτη, στο πιο κρίσιμο σημείο του αγωνιστικού χώρου. Θα δεχτώ ότι εδώ παίζει ρόλο το ρόστερ, οι ελλείψεις κλπ..

Συνεχίζοντας αυτή την ανάλυση των όσων είδαμε χθες, θα πρέπει να θυμηθούμε πως ο οσφπ ΟΥΔΕΠΟΤΕ υπερφόρτωσε καμία από τις πλευρές του. Ουδέποτε έφερε παίκτες μέσα στην περιοχή του ΠΑΟΚ. Ουδέποτε είχε οποιοδήποτε σύστημα επιθετικά, ώστε να πούμε ότι διέλυσε τον ΠΑΟΚ ή ότι τέλος πάντων έπαιξε ως πρωταθλητής. Όλα αυτά που βλέπουν τα ματάκια μας από χθες είναι πραγματικά απορίας άξιο πως δεν τα επεσήμανε κανείς άλλος.

Επιπλέον, κανένα «καταιγιστικό 20λεπτο» δεν υπήρξε στην Τούμπα.

Υπήρξε η κλασσική φοβική αντιμετώπιση του αγώνα από τον ΠΑΟΚ, που –ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΥΣΙ- δέχτηκε ένα αστείο γκολ από ένα εξίσου αστείο λάθος στη μέση του γηπέδου, σε ένα ακόμη πιο αστείο χρονικό σημείο, με αποτέλεσμα να του κόβονται τα πόδια.

Θα θυμίσω εδώ, πως πέρυσι ο οσφπ μας είχε κάνει κανονικά κουδούνι για ένα ημίχρονο, και όχι μόνο δεν χάσαμε αλλά περιέργως πως, ισοφαρίσαμε στο τέλος του ημιχρόνου. Και στο τέλος κερδίσαμε. Εκεί όμως ο Βαλβέρδε το έμαθε το μάθημα του και φέτος ήρθε με πολύ πιο προσεγμένη προσέγγιση. Με τελείως διαφορετικό στυλ παιχνιδιού. Και ορθώς έπραξε κατ εμέ. Κάτι που φάνηκε και από το σκορ.

Μετά λοιπόν και από το περίφημο αυτό 20λεπτο στην έναρξη του αγώνα, ο ΠΑΟΚ κυριάρχησε απολύτως στο υπόλοιπο του παιχνιδιού, κάνοντας μάλιστα αρκετές ευκαιρίες για να σκοράρει. Είναι κοινή πεποίθηση όλων πως, αν στο σουτ του Γκαρσία η μπάλα δεν έβρισκε με διεστραμμένο τρόπο την οξυγονοκόλληση των δοκών, το παιχνίδι θα άλλαζε άρδην.

Και, όχι, δεν το αναφέρουμε αυτό για να ευλογήσουμε τα γένια του ΠΑΟΚ. Αλλά γιατί αποδεικνύεται πως η εικόνα του παιχνιδιού ήταν τέτοια, ώστε κανένας θεατής δεν πίστευε πως οι δύο ομάδες με την εικόνα που έδειχναν, θα έμεναν σε αυτό το ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟ σκορ. Και όμως. Η θεά της μπάλας είναι αυστηρή και ολίγον τι ανώμαλη.

Με το πέρας της ώρας και την έλλειψη εναλλακτικών, τα πόδια βάρυναν και, έστω και ενδόμυχα, όλοι δέχθηκαν πως το ματς «δεν γυρνάει» από το 65΄κι έπειτα. Τα όσα συνέβησαν στο τελευταίο 20λεπτο δεν χρήζουν ανάλυσης, καθώς ήταν φανερό πως οι δύο ομάδες απλά περίμεναν να τελειώσει ο αγώνας.

Ως προς την επιμέρους λειτουργία της ομάδας, θα πρέπει να τονίσουμε την πορεία κάποιων μονάδων στο το χθεσινό παιχνίδι.

Μπορεί ο ίδιος να το δέχθηκε, αλλά δεν νομίζω πως ο Πάμπλο Γκαρσία ήταν ο χειρότερος του ΠΑΟΚ. Έκανε τραγικό λάθος στο πρώτο γκολ, αλλά έκτοτε λίγες ήταν η κακές στιγμές του. 5 /10

Αντιθέτως, σε ένα από τα χειρότερα ματς τις καριέρας του νομίζω πως εμφανίστηκε ο Λίνο, κάνοντας δεκάδες λάθη και πουλώντας τη μπάλα ουκ ολίγες φορές, χαρίζοντας στην κυριολεξία αντεπιθέσεις και χώρους στον αντίπαλο. 0/10

Στο άλλο άκρο, οφείλουμε να κατατάξουμε τον Κοστιν Λαζαρ, ο οποίος, όσο άντεχε, πήρε την ομάδα από το χέρι κόβοντας και ράβοντας μήπως και πετύχει την ανατροπή. Όταν κλάταρε, έχασε τον έλεγχο και δέχθηκε μια ηλίθια κάρτα που θα μας στοιχίσει στα επόμενα παιχνίδια. Αυτό όμως δεν αναιρεί το άριστο πρώτο ημίχρονο. 7/10 λόγω κάρτας.

Με μεγάλη επίσης προσφορά χθες ο Σωτήρης Μπαλάφας, σχεδόν αλάνθαστος καθ' όλη τη διάρκεια της παρουσίας του, ειδικά στο β μέρος. Σχεδόν, όμως... Αφού στο δεύτερο γκολ είναι μάλλον εκτός θέσης, αφήνοντας ένα επαρκή διάδρομο στον ικανό Βέλγο επιθετικό των αντιπάλων. Έχοντας όμως καθαρίσει περί τις 15 αντεπιθέσεις των αντιπάλων σε όλο το ματς, δικαίως παίρνει 7/10

Ευθύνη στο γκολ νομίζω πως φέρει ο Νταριο Κρεσιτς, δικαιολογούμενος όμως από την κρυάδα που δέχτηκε καλούμενος να βοηθήσει την τελευταία στιγμή. Παρ ολ αυτά, το σουτ του Αμπντούν δεν ήταν και άπιαστο. Για την ακρίβεια δεν ήταν καν σουτ. 6/10

Δεν αποδέχομαι τα όσα ακούγονται για τον Σταφυλίδη. Σε ένα δύσκολο και με άσχημη εξέλιξη αγώνα, δεν κρύφτηκε, πήρε πολλές προσπάθειες πάνω του, δείχνοντας τσαγανό, φαντασία και ποιότητα. Μοίρασε παιχνίδι, έβγαλε σέντρες ποιοτικές (σε αντίθεση με τους υπόλοιπους 3 συμπαίκτες του στις πλευρές) και παρά τα λάθη που υπέπεσε, με κυριότερο τη λάθος τοποθέτηση στο δεύτερο γκολ, το σίγουρο είναι πως δήλωσε παρών, αφήνοντας σε μερικούς από εμάς, υποσχέσεις για το μέλλον του. 6/10

Αρκετά θετικός και ο Ιβιτς, που πάλεψε μόνος του ουσιαστικά στην επίθεση, χάνοντας και μεγάλη ευκαιρία να μειώσει στο β μέρος. 6/10

Για τους υπόλοιπους δεν αξίζει να αναφερθεί κάτι, καθώς με το σκορ διαμορφωμένο από νωρίς, οι μετριότητες φάνηκαν ξεκάθαρα και ήταν σταθερές σε όλο το ματς. Σαλπι, Γεωργιάδης, Φωτάκης, δεν προσέφεραν απολύτως τίποτα στο παιχνίδι. Επιεικώς 4/10.

Εν κατακλείδι, θεωρώ πως σπουδαίο ρόλο στη λανθασμένη προσέγγιση του αγώνα, έπαιξε η σχετικά λιγοστή εμπειρία που διαθέτει ο Λάζλο Μπόλονι από την ελληνική πραγματικότητα. Παρότι νομίζω πως και στο μέλλον με ανάλογο τρόπο θα επιλέγει να παίζει, αρνούμενος να ενστερνιστεί τις εγχώριες εμμονές.

Εν τούτοις, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως, στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, η κριτική απέναντι στις αμυντικογενείς πρακτικές του τεχνικού τημ του ΠΑΟΚ, έδινε και έπαιρνε. Προσωπικά πιστεύω πως η κοσμοθεωρία του Λάζλο Μπόλονι είναι αυτή που φέρει καρπούς σε μεγάλο χρονικό ορίζοντα, χωρίς να τον καθιστά έναν... Καρπουζά των Καρπαθίων. Περί ορέξεως...

Διαβάστε ακόμη...