29 αρχηγοί ομάδων συνιστούν και λένε: Φερνάντο Σάντος!

Άποψη για το ποιος είναι κορυφή στο είδος του διαπιστώνουμε να εκφράζει ο καθένας στη Χώρα αυτή. Όλοι, κατά καιρούς, έχουμε ακούσει εκφράσεις του τύπου «αυτός είναι πολύ καλός γιατρός», «ο τάδε είναι κορυφή δικηγόρος», «εκείνος ο λογιστής είναι πολύ γάτα». Όμως, όλα αυτά ισχύουν, πάντα, μέχρι «αποδείξεως τουναντίον».

Πολλές φορές, δηλαδή, ασπαζόμαστε τέτοιες απόψεις και πάνω στο άγχος μας για την καλύτερη διεκπεραίωση της υπόθεσης ή του προβλήματός μας απευθυνόμαστε σε αυτούς τους πετυχημένους, κατά την κοινωνία, επαγγελματίες για να διαπιστώσουμε, στο τέλος, ότι επρόκειτο, απλώς, για μία πολυδιαφημισμένη «φούσκα», που κατάφερε να λανσαριστεί κοινωνικά με αριστοτεχνικό τρόπο δημιουργώντας ένα επαγγελματικό προφίλ πολύ δυσανάλογο των πραγματικών δυνατοτήτων.

Δεν πρέπει να παρασυρόμαστε από το τι κυκλοφορεί στην πιάτσα ή από το τι λέει ο καθένας. Πώς είναι δυνατόν να έχει σοβαρή και τεκμηριωμένη άποψη για το ποιος είναι καλός γιατρός ένας άσχετος με το χώρο αυτό; Δηλαδή ένας έμπορος, εργάτης, δάσκαλος, ή δικηγόρος μπορεί να εκφράσει αξιόπιστη άποψη για το πώς πραγματοποιεί τις εγχειρίσεις του ένας καρδιολόγος;

Τον καρδιολόγο θα τον κρίνουν αξιόπιστα μόνο οι άλλοι καρδιολόγοι, δηλ ο άμεσος επαγγελματικός του περίγυρος, το λεγόμενο «συνάφι» του. Ακόμα και οι ανταγωνιστές συνάδελφοί του θα του βγάλουν το καπέλο στην περίπτωση που πρόκειται για κορυφή του είδους ή έστω για πολύ καλό επιστήμονα. Αντίθετα, εάν πρόκειται για πολύ κακό επαγγελματία θα τον «θάψουν» αναλόγως, εκείνοι, έστω και εάν έχει διαφημιστεί, προς τα έξω, ως πετυχημένος...

Όλοι εμείς οι άσχετοι της καρδιολογίας μόνο μπαρούφες μπορούμε να πούμε για να κάνουμε τους «ξερόλες» σε χωράφια που δεν μας παίρνει.... Αλλά ακόμα και εάν εκφραστούμε για κάποιον που, πράγματι, δικαιούται τον τίτλο του κορυφαίου θα το κάνουμε με καθαρό «παπαγαλισμό» και όχι με επιστημονικά κριτήρια και, επομένως, και πάλι θα είμαστε «για τα μπάζα».

Βραβεύτηκε για τρίτη φορά στη χώρα μας ο Φερνάντο Σάντος, ως ο κορυφαίος προπονητής μιας ακόμα ποδοσφαιρικής σεζόν. Έχει κάνει συνολικά 3 χρόνια στην ΑΕΚ και 2 στον Π.Α.Ο.Κ. Και βραβεύτηκε, όχι από την ένωση γεωργικών συνεταιρισμών Κρήτης ούτε από τον εμπορικό σύλλογο Θεσσαλονίκης, αλλά τον επέλεξαν, ως κορυφαίο του είδους του, οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές - αρχηγοί όλων των ομάδων του πρωταθλήματος. Δηλαδή τον επέλεξαν, για μία ακόμη φορά, οι ειδικοί του χώρου του. Κάτι σαν τον καθηγητή των μαθηματικών που τον αγαπάνε όλοι οι μαθητές του και τον αναδεικνύουν ως τον κορυφαίο καθηγητή του σχολείου, ενώ είναι μαλωμένος με τον λυκειάρχη που τον σνομπάρει διαρκώς....

Εάν το αφήναμε το πράγμα στους δημοσιογράφους θα επέλεγαν ως κορυφαίο προπονητή ...τον μάγο Βαλβέρδε ή τον «Ευρωπαίο» Χεν Τεν Κάτε ή τον δοκιμασμένο Ντούσαν. Οι περισσότεροι φίλαθλοι θα κάνανε το ίδιο γιατί οι παραπάνω προπονητές έχουν λανσαριστεί με αριστοτεχνικό τρόπο στην ποδοσφαιρική μας αγορά και, έτσι, τα μάτια όλων στράφηκαν σε κείνους που, τελικά, αποδείχτηκαν, λίγο έως πολύ, «φούσκες» ή «φουσκίτσες».

Πήρε το Πρωτάθλημα ο Ερνέστο, έ και τι έγινε, είναι δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο, έτσι όπως έχει στηθεί το ποδοσφαιρικό σκηνικό στην Ελλάδα; Με την ανόρθωση τι έκανε; Που είναι φέτος ο Ερνέστο; Ο Τεν Κάτε «κατάφερε» πέρσι με τέτοιο μπάτζετ να βγάλει την ομάδα του τρίτη... Για την ΑΕΚ του Ντούσαν άστα καλύτερα , αλλά και όταν ήταν στον Π.Α.Ο.Κ. πάνω από την 4η θέση δεν μπόρεσε να μας πάει. Θυμηθείτε τι αβάντα είχε αυτός ο άνθρωπος, και από τον κόσμο, και από τον τοπικό τύπο και συγκρίνετε με το τι γίνεται σήμερα στο Σάντος που με μια ενδεκάδα μας έβγαλε πέρσι δεύτερους...

Καλά, καλά εντάξει, μη φωνάζετε, ξέρω, δεν έχει κερδίσει ακόμα ντέρμπι... και η πληγωμένη μας υπερηφάνεια επιβάλει να τα κερδίζουμε και τα ντέρμπι και μετά ας τερματίζουμε τεταρτοπέμτοι, 40 βαθμούς από την κορυφή...

Δεν γίνεται, όμως, με «τρεις και εξήντα» να έχεις «και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο». Σοβαροί να είμαστε.

Ποιος σώφρον άνθρωπος, λοιπόν, μπορεί να αγνοήσει την επιμονή των ποδοσφαιριστών να αναδεικνύουν συνεχώς, ως κορυφαίο, τον ίδιο και τον ίδιο άνθρωπο; Ποιον; Έναν, κατά τους ΜΜΕδες κριτικούς μας «άτιτλο», δειλό και χωρίς φαντασία προπονητή!

Ποιος μπορεί να ξέρει καλύτερα από τους ποδοσφαιριστές, μήπως ο κατευθυνόμενος, προς άγρα ακροατηρίου, δημοσιογράφος ή ο καθείς καταπιεσμένος από την γυναίκα του (;) ή από αλλού οπαδός που βρίσκει την ευκαιρία να «ξεράσει» τα εσώψυχά του από τις κερκίδες της Τούμπας ξεστομίζοντας στα νεύρα του άναρθρες κραυγές αναμεμειγμένες με μπινελίκια και ξεκάρφωτα ποδοσφαιρικά συστήματα που πιάνουν τα limit up και down μέσα σε ένα λεπτό αρκεί να μπει, ή να μη μπει, η π.....άνα στα δίχτυα;

Νόμπελ βλακείας δεν έχει θεσμοθετηθεί (ακόμα). Μήπως να το προτείναμε στους Σκανδιναβούς μπας και αναδειχθεί η Χώρα μας διεθνώς με ένα βραβείο που θα της πηγαίνει «γάντι»;