Στήριξη στη διοίκηση σημαίνει στήριξη στον Π.Α.Ο.Κ.

Θα ασχοληθώ αυτή τη φορά με το συντριπτικά χαμηλό μονοψήφιο ποσοστό αδελφών που μέμφονται εμάς τους υπόλοιπους για την «τυφλή» στήριξη που προτείνουμε και παρέχουμε στη διοίκηση. Επιχείρημά τους είναι ότι ο Π.Α.Ο.Κ. αποτελεί ευρύτερη αξιακή έννοια, έναντι όλων, και επομένως, από την κριτική δεν γίνεται να εξαιρούνται οι εκάστοτε διοικούντες, ακόμα και οι σημερινοί. Μερικοί, μάλιστα, το προχωράνε ακόμα πιο πολύ το πράγμα καταλήγοντας τους συλλογισμούς τους με απαξιωτικά του τύπου «θα πρέπει να ντρέπεστε όσοι μετατρέψατε το ¨Π.Α.Ο.Κ. πάνω απ΄όλα¨ στο ¨η διοίκηση πάνω απ΄όλᨻ κτλ.

Το μόνο εύκολο είναι να ισχυριστεί κανείς ότι όσοι τα λένε αυτά είναι αλλόθρησκοι που διεισδύουν στις ιστοσελίδες με σκοπό να σπείρουν ζιζάνια. Δεν αποκλείεται να υπάρχουν και τέτοιοι αλλά το σημαντικό είναι να απαντηθούν τα όσα «ελαφρά τη καρδία» διατυπώνονται από αληθινούς αδελφούς, που ακούγονται σαν γενική ρητορική έκφραση περισσότερο παρά σαν ρεαλιστική προοπτική.

Ακούστε, λοιπόν, εσείς οι «μειοψηφούντες»: Τη φράση - σύνθημα «ο Π.Α.Ο.Κ. πάνω απ΄όλα» δεν την ανακάλυψε ο Ζαγοράκης πριν 2,5 χρόνια αλλά υπήρχε εξαπανέκαθεν ως κορωνίδα στην ασπρόμαυρη οικογένεια. Το ζήτημα είναι ότι δεν υπηρετήθηκε ποτέ. Κάθε, κατά το παρελθόν, διοικών το σύλλογό μας δεν ξέχασε να επικαλεσθεί την εν λόγω φράση αλλά την ίδια ώρα που την εκστόμιζε δημόσια, κρυφά πίσω από την πλάτη του, σταύρωνε τα δάχτυλά του, όπως ακριβώς κάναμε μικροί όταν ορκιζόμασταν κάτι στα ψέματα.

Κάπως έτσι πέρασαν οι δεκαετίες με τον λαό να τα βλέπει, να αγανακτεί και να αντιδράει αλλά, ταυτόχρονα, να αδυνατεί να προτείνει και κάποια αξιόπιστη λύση στον καθημερινό μας κατήφορο. Από τη «Σκύλα στη Χάρυβδη», χρόνο με τον χρόνο, φθάσαμε το 2007 κυριολεκτικά ένα βήμα πριν από τη διάλυση και τη 4η εθνική. Να μην τα ξαναλέμε τα θυμάστε όλοι σας.

Και τότε ο Θεός του αθλητισμού λυπήθηκε τον σύλλογό μας και έπεισε τον Θόδωρο να κρεμάσει τα παπούτσια του και να προβάλλει το Προεδρικό κουστούμι. Δίχως κεφάλαια, δίχως υποσχέσεις, με μόνο το καθαρό του πρόσωπο και την αγάπη για τον δικέφαλο εκστόμισε και αυτός γοερά το «ο Π.Α.Ο.Κ. πάνω απ΄όλα» χωρίς, όμως ταυτόχρονα, να σταυρώνει κρυφά τα δάχτυλά του, όπως οι προκάτοχοί του. Το τι επακολούθησε, από τότε μέχρι και σήμερα, και πάλι το ξέρετε και για λόγους οικονομίας δεν χρειάζεται να τα επαναλάβουμε.

Τώρα, εάν εσείς οι ελάχιστοι (ευτυχώς) ΠΑΟΚτσήδες επιμένετε, παρόλα αυτά, να κριτικάρετε τη σημερινή διοίκηση με τους ίδιους όρους που το κάναμε όλοι μας στις αναξιόπιστες διοικητικές παρουσίες του παρελθόντος τότε δύο τινά μπορούν να συμβαίνουν: Ή δεν έχετε καταλάβει εντελώς (μα εντελώς λέμε...) τίποτα, οπότε και δεν προβλέπεται να καταλάβετε ποτέ, ή είστε αλλόθρησκοι προβοκάτορες που δεν αντέχετε να μας βλέπετε να φτερουγίζουμε προς τη κορυφή.

Σε κάθε περίπτωση: Εχουμε εμπιστοσύνη σε μία επαναστατική διοίκηση ή δεν έχουμε. Αυτό είναι το ζήτημα. Γι΄αυτό επιλέγουμε να συνεχίσουμε να υπηρετούμε το ολοκληρωτικό σύνθημα «Ο Π.Α.Ο.Κ. πάνω απ΄όλα» μέσα από την μονόδρομη τυφλή στήριξη σε μία διοίκηση που, επιτέλους, έδωσε νόημα και περιεχόμενο στην φράση αυτή, και αυτό θα συνεχίσει να συμβαίνει για όσο διάστημα αποδεδειγμένα την υπηρετεί. Εκπτώσεις, συμβιβασμοί και «ναι μεν, αλλά» νοοτροπίες δεν χωρούν. Αυτά ανήκουν σε άλλες εποχές.

Όσο για εσάς, συνεχίστε να εκφράζετε τον οπαδισμό σας αναπαράγοντας την αρρωστημένη μιζέρια του παρελθόντος. Δικό σας πρόβλημα. Δεν πρόκειται, όμως, να εισακουστείτε, αποκλείεται να μας σταματήσετε. Είστε, ευτυχώς, υπερβολικά ολιγάριθμοι για να ανατρέψετε το σκηνικό και όσο πάει λιγοστεύετε περισσότερο. Ανήκετε, συνειδητά ή ασυνείδητα, σε άλλα χρόνια, εντελώς ξεπερασμένα (όσοι από σας είστε στα αλήθεια Π.Α.Ο.Κ. βέβαια).

Και επειδή θεωρείται σίγουρο ότι θα ακουστούν, και πάλι, οι τετριμμένες φωνές του τύπου «δεν είμαστε πρόβατα κτλ., ο Π.Α.Ο.Κ. πάνω απ΄όλα ολέ-ολέ» θα απαντήσω από τώρα ότι, αναντήρητα, και δεν είστε πρόβατα και τον Π.Α.Ο.Κ. μας πιστεύω πως αγαπάτε αλλά πέρα από το δάχτυλό σας δυσκολεύεστε να κοιτάξετε με την αναχρονιστική νοοτροπία που σας διακατέχει...