Ήταν λάθος…

Αυτό ήτανε! Το φάγαμε το «τυράκι» και τσιμπήσαμε στο δόλωμα. Δεν έχω στοιχεία, βέβαια, αλλά δεν μπορεί να μου βγάλει κανένας από το μυαλό ότι αυτοί οι αληταράδες ήρθανε δασκαλεμένοι για το πως μπορούν να προκαλέσουν τον κόσμο και να ξεκινήσουν επεισόδια εκμεταλλευόμενοι την παροιμιώδη αδράνεια της Ελληνικής αστυνομίας.

Πού αλλού θα τολμούσαν να διανοηθούν να πετάξουν φωτοβολίδες μέσα στον κόσμο και δεν θα τους είχαν πετάξει έξω από το γήπεδο μπαγλαρωμένους μέσα στις κλούβες και άμεση μεταφορά στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα;

Πουθενά! Εδώ όμως είχαν να κάνουν με την Ελληνική αστυνομία, η οποία πετάει χαρταετό 365 μέρες το χρόνο και δεν αρκείται μόνο στην Καθαρά Δευτέρα! Γιατί περί χαρταετού και ανικανότητας πρόκειται όταν περνάνε ολόκληρο οπλοστάσιο κάτω από τη μύτη της και όταν για δεκαπέντε λεπτά παρακολουθούν την εκτόξευση φωτοβολίδων άπραγοι χωρίς να επεμβαίνουν.

Με το όλο το αίμα ανεβασμένο στο κεφάλι και την ψυχραιμία να έχει πάει περίπατο μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο συνοπαδοί μας από τη Θ4 και ευτυχώς που δεν είχαμε και χειρότερα. Είναι προφανές ότι εάν η αστυνομία δρούσε ως όφειλε σε ένα από τα δύο παραπάνω σημεία (σωστός έλεγχος, έγκαιρη επέμβαση) δεν θα γίνονταν η είσοδος των οπαδών στον αγωνιστικό χώρο και η τιμωρία θα είχε αποφευχθεί.

Όμως, με τα εάν και τις υποθέσεις δεν γίνεται δουλειά και πρέπει να δούμε την πραγματικότητα κατάφατσα. Η UEFA δεν έκρινε με βάση το ποιος τα ξεκίνησε αλλά με βάση την έκθεση του παρατηρητή στην οποία μας βάρυνε η συμμετοχή σε επεισόδια, η κακή διοργάνωση αγώνα και εισβολή οπαδών στον αγωνιστικό χώρο. Και με βάση τα παραπάνω οι καμπάνες που έπεσαν ήταν αναμενόμενες τόσο σε μας όσο και στους Αυστριακούς (αυτοί δεν είχαν να αντιμετωπίσουν τις κατηγορίες της εισβολής και της κακής διοργάνωσης).

Μεγάλη η ποινή και υπάρχουν ευθύνες. Εκτός της αστυνομίας και της ΠΑΕ, ευθύνες βαραίνουν και εμάς που θαρρείς και δεν ξέραμε ότι μας έχουν στην μπούκα, την πατήσαμε σαν πρωτάρηδες και μπήκαμε στο γήπεδο να τα «πούμε» ένα χεράκι με τους Αυστριακούς. Η UEFA δεν αστειεύεται και την πλήρωσε η ομάδα (εγώ δεν πιστεύω ότι οποιαδήποτε έφεση έχει ελπίδες να μειώσει την ποινή και να καλυτερεύει τη θέση μας). Άρα μιλάμε για μεγάλο δικό μας λάθος και το λάθος αυτό καλείται να το πληρώσει και η ομάδα μας και εμείς οι ίδιοι που θα δούμε τους αγώνες των ομίλων από την τηλεόραση.

Αυτή η κριτική γίνεται, βέβαια, εκ των υστέρων και αφού έχει καταλαγιάσει η σκόνη. Γιατί ακόμα και δυο-τρεις μέρες μετά το παιχνίδι, όντας μέσα στην Θ7 την ώρα των γεγονότων, επικροτούσα την εισβολή και την απάντηση στην πρόκληση. Αλλιώς αντιδρά κάποιος υπό το καθεστώς της έλλειψης ψυχραιμίας και αλλιώς ήρεμος και νηφάλιος.

Είναι πραγματικά η πρώτη φορά που δεν μπορώ (και εγώ τουλάχιστον δεν νομιμοποιούμαι) να κατηγορήσω 100% τα παιδιά που μπήκαν μέσα. Όντως υπάρχουν και κάποιοι που ψάχνουν αφορμή για να δημιουργήσουν επεισόδια, αυτοί που συχνά-πυνκά αποκαλούνται και ως «μπερδεμένοι» και καλό είναι να απομονωθούν κάποτε, αλλά στην περίπτωση αυτή είμαι βέβαιος ότι ο μόνος κακός σύμβουλος ήταν η έλλειψη ψυχραιμίας από την χείριστη πρόκληση και τίποτε άλλο. Φυσικά και το λάθος έγινε, εγώ όμως βρίσκω και κάποια ελαφρυντικά. Δεν δικαιολογώ την είσοδο στον αγωνιστικό χώρο που έπρεπε πάσει θυσία να είχε αποφευχθεί. Απλώς, την αιτιολογώ.

Επιβάλλεται και είμαι σίγουρος ότι τα παιδιά που βρίσκονται ήδη στο δρόμο για την Βιέννη, έχοντας στο μυαλό τους πρώτα απ' όλα τη δική τους σωματική ακεραιότητα αλλά και στο καλό της ομάδας μας, θα είναι αύριο άψογοι και δεν θα έχουμε το παραμικρό θέμα. Θα φωνάξουνε για την ομάδα μας και θα γυρίσουνε με την πρόκριση στους ομίλους του Europa League. Και όπως έλεγε και ο αείμνηστος ο Μπέλλος «όσοι πάμε, τόσοι γυρνάμε καρντάσια».

Καταθέτοντας, λοιπόν, την αισιοδοξία μου και την πεποίθησή μου για την πολυπόθητη αυτή πρόκριση, εύχομαι καλή μας επιτυχία... στην κλήρωση της Παρασκευής!

Π.Α.Ο.Κ., Π.Α.Ο.Κ., Π.Α.Ο.Κ.άρα μου,
ζω ΜΟΝΟ για σένα ομαδάρα μου !