Άγιε μου Βασίλη…

Που σιγοτραγουδούσε η Τούμπα κάθε Χριστούγεννα. Και παρακαλούσε να μας έρθει ως… δώρο, ένας πρόεδρος. Ένας ηγέτης.

Η αλήθεια είναι ότι με την έλευση Ζαγοράκη, βγήκε μια… παραλλαγή. Όπου αντί για παρακάλια, υπήρχαν ευχαριστίες προς τον Άγιο Βασίλη, για την παρουσία του Ζαγόρ. Ο ΠΑΟΚ βρήκε επιτέλους πρόεδρο…

Εν τέλει, ούτε αυτό ίσχυε. Και, πρόσκαιρα, πιστέψαμε ότι κι αυτά τα Χριστούγεννα, θα ξεθάψουμε το σύνθημα από το μακρύ συρτάρι με τα ασπρόμαυρα τραγούδια.

Έλα όμως που ο Αύγουστος μας πρόλαβε, κι ο ΠΑΟΚ βρήκε τον διοικητικό ηγέτη του!

Μένει να φανεί βέβαια αν αυτή τη φορά, το «θαύμα» θα στεριώσει. Αν θα εξελιχθεί ο Ιβάν, στον ηγέτη που χρειαζόμαστε σε όλα τα επίπεδα. Αυτό, μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Τα πρώτα δείγματα βέβαια, ήταν θετικά.

Και μένει να γίνουν ακόμα λίγα, για να περάσουμε πραγματικά καλές γιορτές.

Θα μπορούσαμε σίγουρα να αραδιάζουμε λίστες ολόκληρες με τα «δώρα» που θέλουμε στον ΠΑΟΚ φέτος. Με την μεταγραφική πραμάτεια, που μας παίρνει τα μυαλά.

Είπαμε όμως! Σύνεση, κι εγκράτεια. Και στο τέλος θα δούμε τι καταφέραμε.

Μέχρι τότε, το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι να μιμηθώ το γνωστό ραδιοφωνικό σποτάκι, και να πω : Ρε… ερυθρόλευκε Άγιε, δεν σε θέλουμε ρε. Έχουμε Ιβάν εδώ!

Καλή χρονιά, ΠΑΟΚΑΡΑ.

Υγ. Κι αν σου κάτσει, σου αλλάζει τη ζωή… Κι εμάς, καθώς φαίνεται, μας έκατσε!