Πρέπει να κάνουμε την οικονομική υπέρβαση που ζήτησε ο Φερνάντο;

Κουμάντο στην τσέπη του κάνει ο καθένας μόνος του. Κάθε ΠΑΟΚτσής έχει τα δικά του οικονομικά στάνταρ, τις ιδιαίτερες ανάγκες και υποχρεώσεις του, τα «πιστεύω» του, τις προτεραιότητες και τις αξίες του και το πώς θα ξοδέψει τον «παρά» του το ξέρει καλύτερα εκείνος παρά όλοι οι άλλοι.

Αποδείχτηκε περίτρανα ότι η πλατιά μάζα του ασπρόμαυρου λαού «ξηλώνεται» πρόθυμα μόνο μία φορά το χρόνο. Την εποχή των «διαρκείας». Είτε μας αρέσει είτε όχι αυτή είναι η πραγματικότητα και κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει κανέναν και για τίποτα. Αν, λοιπόν, η διοίκηση θέλει να ρεφάρει τα ...διαφυγόντα κέρδη της ΑΜΚ ένας μόνο τρόπος υπάρχει, έστω και οδυνηρός: γενναία αύξηση στα εισιτήρια διαρκείας της επόμενης σεζόν και αυτό εάν θέλουμε να έχουμε μία ομάδα που να στέκεται μόνο αξιοπρεπώς στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Όχι για βαρύ πρωταθλητισμό. Εκεί δεν φθάνει ο λαός χρειάζονται και έξωθεν ενισχύσεις που προς το παρόν δεν έχουν εμφανιστεί. Πολλοί θα διαφωνήσουν αλλά, δυστυχώς, άλλη ρεαλιστική λύση δεν υπάρχει.

Και ενώ, λοιπόν, διάγουμε τα ξινά αποτελέσματα της ΑΜΚ, έρχεται ο Φερνάντο και μας υπενθυμίζει κάποια αυτονόητα αλλά και εξ΄αρχής συμφωνημένα με τον Θόδωρο, πράγματα. Είναι ξεκάθαρος ο άνθρωπος: «για να συνεχίσω από δω και πέρα θα πρέπει να χτυπάμε επί ίσοις όροις το πρωτάθλημα, όπως ακριβώς το κάνουν εκεί κάτω στην Αθήνα. Αυτές είναι οι φιλοδοξίες μου».

Δηλαδή σου λέει, με λίγα λόγια, ο κόουτς ότι η εποχή της «αθωότητας» έληξε. Το αρχικό πλάνο επιτεύχθη. Η ομάδα σταθεροποιήθηκε στα ψηλά και το επόμενο βήμα είναι να πάρουμε τον τίτλο. Οι στόχοι του δεν εξαντλούνται με τη, μέχρι σήμερα, πορεία. Κανείς δεν μπορεί να τον μεμφθεί για τη στάση του αυτή. «Μόνο έτσι θα μείνω», σου λέει, και σού ρίχνει το μπαλάκι...

Και τι ζήτησε ο Φερνάντο; Μια αύξηση του ήδη τραβηγμένου φετινού μπάτζετ, κατά 2-3 εκατομύρια, ώστε να έρθουν οι τρείς ποιοτικές προσθήκες που χρειάζεται για να ετοιμάσει το καλοκαίρι μία ομάδα που από την αρχή θα χτυπήσει τον τίτλο, άσχετα εάν, στο τέλος, τα καταφέρει ή όχι.

Αυτός μια χαρά τα διατυπώνει και κανείς δεν μπορεί να το μεμφθεί. Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε. Μπορούμε αυτή τη στιγμή να προβούμε, ως ΠΑΕ, σε μία τέτοια αύξηση του μπάτζετ για τη νέα χρονιά; Αν κρίνω από τα φετινά προβλήματα ρευστότητας αλλά και από την χαμηλή ανταπόκριση στην ΑΜΚ δεν βλέπω να μπορούμε. Μόνο με τα διαρκείας δεν κάνεις το βήμα παραπάνω. Μακάρι να βρεθούν οι πόροι, αλλά δύσκολο το κόβω.

Επομένως τι πρέπει να κάνουμε; Σταυρόλεξο μοιάζει το δίλλημα και, μάλιστα, για δυνατούς λύτες.

Κατά την άποψή μου δύο είναι οι πιθανοί δρόμοι. Ο πρώτος είναι κινηθούμε αυστηρά στο πλαίσιο των οικονομικών μας δυνατοτήτων, και τίποτα περισσότερο, και αφήνουμε στον προπονητή να αποφασίσει εάν τον καλύπτει ή όχι το πλάνο αυτό. Εάν ναι, τότε συνεχίζουμε να χτίζουμε λίγο - λίγο, με την γνωστή συνταγή της ευεργετικής υπομονής. Εάν όχι, τότε θα πρέπει να αναζητηθεί νέος τεχνικός στη θέση του και, μάλιστα, με τις ίδιες προδιαγραφές εάν θέλουμε να παραμείνουμε σοβαροί.

Ο δεύτερος δρόμος είναι, ανεξάρτητα από τις οικονομικές προδιαγραφές μας, να κάνουμε την υπέρβαση και να φέρουμε τους επιπλέον παικταράδες που θέλει ο κόουτς. Σε αυτήν την περίπτωση το ζήτημα είναι το πώς θα καλύψουμε τη διαφορά στον προϋπολογισμό.

Και σε αυτό ακριβώς το σημείο θέλω από την αρχή να φτάσω. Υπάρχουν περιθώρια για τέτοιου είδους υπερβάσεις χωρίς να υπονομευτεί η προοπτική της εξυγίανσης της ΠΑΕ; Μήπως ο υπερβάλλον ζήλος για άμεσο πρωταθλητισμό μας οδηγήσει στο λάθος που έκανε και ο Ντέμης στην ΑΕΚ που από την «σεμνή και ταπεινή» αφετηρία της πρώτης του διοικητικής χρονιάς πολύ γρήγορα «γλυκάθηκε» και κάνοντας στροφή 180 μοιρών επιδίωξε τον άμεσο πρωταθλητισμό, που έφερε την ομάδα του πολύ γρήγορα πίσω στα προ άρθρου 44 δεινά της, και που στο, τέλος - τέλος, του κόστισε και προσωπικά σε ό,τι αφορά τις σχέσεις του με τον κόσμο της ομάδας της οποίας το σήμα έχει ως Tatoo στο μπράτζο του;

Και για να μην το κουράζω άλλο το θέμα έχω κάνει ήδη και την επιλογή μου. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Επιμένω να πιστεύω στην σταδιακή εξυγίανση. Απλώνουμε το πάπλωμα μέχρις εκεί που μπορούμε και, τούβλο - τούβλο, συνεχίζουμε να χτίζουμε. Θα ήταν ευχής έργο ο Φερνάντο να μην φύγει. Αν όμως το κάνει, ουδείς αναντικατάστατος... Ετσι απλά.

Και μην ξεχνάτε: ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΜΑΡΦΙΝ ΤΩΡΑ, γιατί σήμερα  Παρασκευή (12/2) είναι η τελευταία μέρα της Α.Μ.Κ!!!