Η αυτοκριτική μας ως φίλαθλοι κι οπαδοί

Είμαι φίλαθλος του ΠΑΟΚ και διαβάζοντας πολλά σχόλια τις τελευταίες μέρες βλέπω ότι το θέμα δεν είναι απλά ο Γκαρσία, αλλά υπάρχει μια βαθύτερη κρίση η οποία σχετίζεται με το τι πραγματικά θέλουμε. Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε σε μια φάση αλλαγής και σε μια φάση όπου όλοι μας περιμέναμε τόσα χρόνια για να αλλάξουμε επίπεδο, κάτι το οποίο συμβαίνει με τον Ιβαν Σαββίδη. Τα περισσότερα προβλήματα όμως που ο Σαββίδης αντιμετωπίζει μέχρι τώρα είναι από τους ίδιους τους οπαδούς μας κι όχι από την παράγκα και τον γαύρο. Τη μια μπουκάρουμε μες το γήπεδο (με την Ραπίντ) και τιμωρούμαστε όπως ήταν αναμενόμενο με βαριά τιμωρία για ακόμα μια φορά, την άλλη βρίζουμε την ΠΑΕ και κυνηγάμε τον προπονητή και θέλουμε να τους διώξουμε όλους κλπ...

Έτσι αν θέλουμε πραγματικά να μεταβούμε σε ένα νέο κι ανώτερο επίπεδο θα πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας ως φίλοι του ΠΑΟΚ και να αφήσουμε κάποιες παλιές τάσεις που δεν μας έχουν βοηθήσει ιδιαίτερα στο παρελθόν και που όλοι μας ξέρουμε ποιες είναι αυτές. Θα προσπαθήσω να αναλύσω μερικές από αυτές με έναν ασυνήθιστο τρόπο, μέσα από τα συνθήματα της κερκίδας μας! Είναι αλήθεια πως είμαστε πολύ πρωτοποριακοί στα συνθήματα και πολύ επινοητικοί μάλιστα. Υπάρχουν όμως μερικά που θα πρέπει να μας προβληματίσουν. Και υπεύθυνοι δεν είναι μόνο αυτοί που τα βγάζουν αλλά κι αυτοί που τα τραγουδάνε. Για να δούμε μερικά από αυτά:

- «Με βία και τρομοκρατία»

Μήπως αυτή η ριμάδα η βία σε όλες τις μορφές της ευθύνεται για πολλές από τις ταλαιπωρίες της ομάδας μας; Είναι πράγματι η βία κι η τρομοκρατία τα ιδανικά που πρεσβεύουμε ως οπαδοί; Αυτοί δηλ. που πιστεύουν ότι η βία φέρνει βία κι ότι δεν είναι ο σωστός τρόπος' είναι αγαθοί ή υψηλού πνευματικού επιπέδου τύπου Δαλάι Λάμα;

- «Με ντου σ' όλα τα γήπεδα»

Δηλ. η εικόνα σε εκείνο το βίντεο έξω από τη θύρα 4 όπου ανέβαιναν με σχοινιά (!!!!) για να μην πληρώσουν εισιτήριο είναι μαγκιά; Αν πηγαίνουμε σε άλλες πόλεις και τα σπάμε και μπαίνουμε με ντου είναι μαγκιά; Είμαστε κύριοι και λεβέντες έτσι;

- « Μουν@πανα την ιστορία την γράφουμε από παλιά. ΠΑΟΚ ολε, γ@μα τους Δικέφαλε, όλους τρέλα σας πουλάμε και θα σας γ@μήσουμε»

Είναι ανάγκη να βρίζουμε έτσι; Κι άντε να το πεις αυτό με κάναν γαύρο το καταλαβαίνω, να το τραγουδάς όμως με μικρές επαρχιακές ομάδες πού το νόημα; Μήπως είναι λίγο αλαζονικό; Αν πετύχεις στο δρόμο σου κάποιον τύπο που το παίζει ιστορία και καλά και λέει εγώ φιλαράκι ναούμε δεν καταλαβαίνω τίποτα κι όλους τους μαμάω και δεν καταλαβαίνω τίποτα και ξες ποιος είμαι εγώ' μπορείς να τον πάρεις στα σοβαρά;

- «ΠΑΟΚ εκδρομές ναρκωτικά, έτσι μάθαμε από παιδιά»

Είναι δηλ. τα ναρκωτικά αυτό που μας πρεσβεύουν ως οπαδούς; Αυτό θέλουμε να μεταδώσουμε στα μικρά παιδιά και τα ΠΑΟΚτσακια που έρχονται με τον πατέρα τους στο γήπεδο; Τα παιδιά που αθλούνται και που δεν κάνουν τσιγαριλίκια και που δεν κατεβάζουν τις μαλαματίνες με τον κουβά πριν από κάθε παιχνίδι είναι φλώροι;

- «...στα @ρχίδια μου οι μπάτσοι και οι κάμερες»

Στα ευρωπαϊκά γήπεδα δηλ. όταν πετάει κάποιος κάποιο αντικείμενο ή κάνει φασαρία και τον βλέπουν από τις κάμερες και τον μαζεύουν μετά οι αστυνομικοί κι οι σεκιούριτι και του απαγορεύουν και την είσοδο στο γήπεδο, είναι δηλαδή φλώροι και καθυστερημένοι κι όχι τόσο ανεξάρτητοι κι αλάνια σαν και εμάς ε; Πόσα πρόστομα θα πληρώσει ακόμα η ΠΑΕ; Πόσες τιμωρίες θα φάμε ακόμα από ντου;

Χρησιμοποίησα ενδεικτικά κάποιους στίχους από ορισμένα συνθήματα. Ίσως κάποιοι με πείτε υπερβολικό κι ότι απλά χαβαλέ κάνουμε στην κερκίδα για να φτιαχνόμαστε αλλά η αλήθεια είναι ότι η νοοτροπία μας αποτυπώνεται και στα συνθήματά μας τα οποία φωνάζουμε με πάθος. Έχουμε παρεξηγήσει πολλά πράγματα κι αυτό το καταλαβαίνουμε κι από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών που ορισμένοι νομίζουν ότι είναι προπονητές, διοικούντες και μεγαλομέτοχοι μαζί κι έχουν άποψη για όλα και θέλουν να την επιβάλλουν κιόλας. Απλοί φίλαθλοι είμαστε όλοι, τίποτα παραπάνω. Αν σου αρέσει η ομάδα πας στο γήπεδο, αν δεν σου αρέσει δεν πας. Απλά πράγματα. Δεν χρησιμοποιούμε τον ΠΑΟΚ ως αφορμή για να ξεσπάσουμε την ψυχολογική μας ένταση ούτε επειδή δεν έχουμε νόημα στην ζωή μας. Το ποδόσφαιρο θα έπρεπε να ναι γιορτή και χαρά!

Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε τον Σαββίδη. Με αυτόν πιστεύω ότι μπορούμε επιτέλους να αλλάξουμε επίπεδο και να γίνουμε ο δυνατός και Ευρωπαίος ΠΑΟΚ που όλοι ονειρευόμαστε. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς οι φίλαθλοι κι οι οπαδοί επίπεδο πρώτα. Κάποιες παλιές άρρωστες κι αλαζονικές συμπεριφορές θα πρέπει να τις αφήσουμε πίσω. Έχω στενοχωρηθεί αυτές τις μέρες διαβάζοντας πολλά ακραία σχόλια που τους κατακρίνουν και τους απαξιώνουν όλους και θέλουν να τους διώξουν όλους. Και ποιόν να φέρουμε ρε μεγάλε; Αφού όποιον και να φέρουμε είτε παίκτη είτε προπονητή είτε πρόεδρο πάλι θα τον κατακρίνεις σε λίγο καιρό... Δες πώς τους έχεις απαξιώσει όλους: Σαλπιγγίδη, Πρέλιεβιτς, Ζαγοράκη, Βρύζα, Κούδα, Κοντρέρας, Σαντος κλπ... όλα αυτά τα χρόνια κατηγορούμε και κατακρίνουμε συνέχεια, το μόνο που αλλάζει απλά είναι το πρόσωπο αλλά όχι η συνήθεια. Εμείς πού φταίμε; Φταίμε καθόλου; Σήμερα διάβασα ότι μέχρι και τον Κουμαλο έβριζαν μερικοί...

Ευτυχώς όμως διαβάζω και μερικά λογικά σχόλια από ορισμένους φιλάθλους που όντως αγαπάνε την ομάδα και υποστηρίζουν τον Ιβαν κι όλες τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Μα να έχουμε βρει επιτέλους έναν μεγαλομέτοχο σοβαρό με χρήματα και τσαμπουκά που να σου λέει ότι είμαι εδώ για να χτυπήσω το κατεστημένο κι εμείς να κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα; Τι θέλουμε να φύγει κι ο Ιβάν στο τέλος; Και τι θα κάνουμε μετά; Θα πηγαίνουμε για ψάρεμα;

Αλλαγή παιδιά!! Αλλαγή στην νοοτροπία μας κι ενότητα, αν θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά! Μπορούμε να έχουμε το πάθος και την αγάπη για την ομάδα μας χωρίς όμως τις ακρότητες!