Ζουν για αυτόν τον αγώνα και μεις για τον τίτλο
SHARE:
Αν και βρέθηκαν σε χαοτική απόσταση από τον τρίτο της βαθμολογίας, η πέριξ της Παπαναστασίου περιοχή θύμιζε «μεθυσμένη πολιτεία» και παντού σε κάθε κουβέντα με τους ερπετούς η περηφάνεια τους, που κατάφεραν, επιτέλους, να υποσκελίσουν τον Π.Α.Ο.Κ., και μάλιστα δύο συνεχόμενες χρονιές, ήταν τόσο έκδηλη που καταντούσε, ενίοτε, και κωμική.
Όταν ανταπαντούσαμε ότι τέτοια τέταρτη θέση, με απόσταση έτους φωτός από τον τρίτο, ο μέτριος, έως και κακός, Π.Α.Ο.Κ. (όχι ο «κάκιστος» της εποχής εκείνης) την είχε πάντα στο τσεπάκι του και «ανοίξτε λίγο την ιστορία να ξεστραβωθείτε που πανηγυρίζετε για επιτεύγματα της πλάκας», εκείνοι το είχανε έτοιμο: «το ταβάνι για τις ομάδες της Θεσσαλονίκης είναι αυτό» «τα μπάτζετ τους εκεί κάτω είναι μεγάλα και το σύστημα τους κάνει ...ανίκητους».
Το εντυπωσιακό ήταν ότι όλοι λέγανε ακριβώς τα ίδια πράγματα επιχειρηματολογώντας ...σαν κλώνοι του ιδίου προσώπου.
Πέρυσι η κατάσταση δεν άργησε να πάρει τη φυσιολογική της ροή. Η ψευτοαναλαμπή τους κράτησε μόνο δύο χρόνια. Εμείς τερματίσαμε δεύτεροι και κείνοι έμειναν, ως συνήθως, εκτός τετράδας και ολονών τα αυτάκια πέσανε, ενώ η ευθυτενής τους πλάτη καμπούριασε ξανά. Ελλείψει άλλων επιχειρημάτων άρχισαν να αναμοχλεύουν τις γνωστές διαχρονικές τους αστειότητες για το «εμετικό» πανό του μπαραζ στο Βόλο, «γαύροι του Βορρά» και άλλες τέτοιες αηδίες. Καταβάθος, όμως, σκύλιασαν για τη 2η θέση και το καλοκαίρι, κάθε τρεις και λίγο, έτρεχαν στα αεροδρόμια για να υποδεχθούν κάτι τώρα ξεπεσμένους, πρίγκιπες άλλων εποχών, που θα τους έδιναν το ...πρωτάθλημα.
Οι πρώτες αγωνιστικές τους βρήκαν ελάχιστα πιο πάνω από εμάς (ήταν τότε που η ομάδα έψαχνε ακόμα τα πατήματά της πιασμένη από την γρήγορη προετοιμασία του καλοκαιριού) και οι ερπετόφρονες όπου μας συναντούσαν στο δρόμο σφύριζαν από μακριά. Σε κάποιον, μάλιστα, πολύ ενοχλητικό βλάκα είπα ότι σε δύο μήνες τα πράγματα θα αποκατασταθούν, και δεν πρόλαβα να μιλήσω, αφού σε μόλις τρεις αγωνιστικές βρέθηκαν, και πάλι, από κάτω.
Και όσο μεγάλωνε η διαφορά μας τόσο με απέφευγε ο συγκεκριμένος αλλά και όλοι όσοι γνωρίζω. Κάποια στιγμή τον είδα και πήγα εγώ κοντά του, τότε ήταν ακόμα στο -12 , και με το γνωστό του κομπλεξικό υφάκι μού έδωσε ραντεβού ...για τα play off.
Εάν μπείτε στα site τους θα σας πέσουν τα μαλλιά από αυτά που θα διαβάσετε. Τέτοια παραποίηση γεγονότων και καταστάσεων θα τη ζήλευε ακόμα και η επιτροπή προπαγάνδας των Στάλιν, Χίτλερ. Π.χ. ενώ έχει από καιρό επανειλημμένα γίνει μεγάλος ντόρος στα ΜΜΕ της Χώρας για τις αντιδράσεις των ΠΑΟΚτσήδων ενάντια στην απαγόρευση των μετακινήσεων, ειδικότερα, ακόμα και πολλές εφημερίδες των Αθηνών αναγνώρισαν ότι ο άμεσα θιγόμενος λαός από το μέτρο αυτό είμαστε εμείς, τα σχετικά τεράστια πανό μας αναρτώνται μόνιμα στην Τούμπα, έχει μάθει όλη η Ελλάδα το τι έχει γίνει σε Γιάννενα αλλά και έξω από τους συνδέσμους μας την ημέρα του αγώνα στη Λεβαδιά και ήδη από μέρες είχε προαναγγελθεί και είχε γίνει γνωστό το επικείμενο συλλαλητήριο των οπαδών μας στην Καμάρα, εκείνοι αναρτούν επιμορφωτικό άρθρο καταλήγοντας ότι είναι οι πρωτοπόροι στον αγώνα ενάντια στο μέτρο και ότι η απαγόρευση είχε ως στόχο εκείνους (!!!!!!), ενώ όπου πάνε τους ...σταματούν τα μπλόκα της αστυνομίας επί της Εθνικής οδού την ώρα που άλλες ομάδες του ...συστήματος (εμείς...) τυγχάνουμε ιδιαίτερης μεταχείρισης στην Ξάνθη με την παραχώρηση της παιδικής της κερκίδας προς εξυπηρέτηση του κόσμου μας!!!!!
Εχουν αγωνιστεί φέτος σε 13 παιχνίδια με αριθμητική υπεροχή και, εντούτοις, επιμένουν ότι τάχα αδικούνται από τη διαιτησία (έλεος, δηλαδή) γιατί δεν τους δίνει πέναλτι εδώ και ένα χρόνο. Να υπενθυμίσω ότι εμείς κάναμε τρία χρόνια να κερδίσουμε πέναλτι αλλά καραγκιοζιλίκια με τούρτες και άλλα φαιδρά, που ολοφάνερο στόχο έχουν τον επηρεασμό της διαιτησίας στο ματς για το οποίο ζούν, δεν κάναμε ποτέ.
Αλλά εκείνο που αποτελεί τον μεγάλο τους εφιάλτη είναι το σοβαρό, πλέον, ενδεχόμενο να πάρουμε τον τίτλο. Δεν θα το αντέξουν, θα τους πλακώσει ανίατη μελαγχολία, θα χρειαστούν σίγουρα την επιστημονική υποστήριξη των ψυχιάτρων. Έχουν χάσει τον ύπνο τους οι άνθρωποι. Στο site του σκόρδα, το ανέφερα και πρόσφατα σε προηγούμενο κείμενο, σε μόνιμη στήλη ο αρθρογράφος - προπαγανδιστής της ασπόνδυλης ομάδας προσπαθεί να καθησυχάσει την κίτρινη αγέλη, που σύσσωμη έχει ανεβάσει πίεση, με τα παρακάτω λόγια «Δεν θα το πάρει. Μην τρελαίνεστε. Φτάνει πιά». Πω, πω καημό τα παλουκάρια μου...
Όπως καταλαβαίνουμε όλοι το επικείμενο παιχνίδι στην σκουληκοφωλιά αντιμετωπίζεται από κείνους ως «αιτία ύπαρξης» ενώ η ήττα αποτελεί «λόγο θανάτου». Μόνο και μόνο για να μην ζήσουν τον εφιάλτη ενός πρωταθλητή Π.Α.Ο.Κ. θα τα δώσουν όλα. Ηδη άρχισαν οι δηλώσεις των παικτών τους, αλλά και οι βετεράνοι τους (Μπαλής κλπ) δεν πάνε πίσω: «ο αρης ζει και αναπνέει για αυτό το παιχνίδι» «Η ήττα από τον Π.Α.Ο.Κ, θα είναι καταστροφή» κλπ - κλπ.
Είναι ολοφάνερο ότι οι παπαναστασιακοί γνωρίζουν ότι αγωνιστικά έχουν πιο πολλές πιθανότητες να κερδίσουν το λοττο, παρά εμάς, και θα προσπαθήσουν να μεταφέρουν τα πράγματα αλλού με στόχο την διασάλευση της αγωνιστικής μας συγκέντρωσης. Εμείς δεν πρέπει να τσιμπήσουμε, επιβάλλεται να αγωνιστούμε με την ίδια νοοτροπία που πήγαμε σε όλα τα παιχνίδια και να αγνοήσουμε όλες τις προκλήσεις, τόσο μέσα στο γήπεδο όσο και έξω από αυτό κατά την προσέγγιση της αποστολής στην συνοικία τους.
Είμαστε η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, το αποδείξαμε και απομένει να το αποδείξουμε και την Κυριακή, όχι γιατί ο αγώνας είναι εκείνος για τον οποίο ζούμε, αυτά ψάξτε τα στην άλλη πλευρά, αλλά γιατί η νίκη εκεί μέσα θα μας φέρει ακόμα πιο κοντά στον τίτλο.
Πάμε ΠΑΟΚΑΡΑ!
