Νιώθουν περισσότερο κόμπλεξ παρά μίσος
SHARE:
Η αελ την δεκαετία του 80΄ διέγραψε μία μικρογραφία από τη δική μας τροχιά του 70΄. Εκτός Αττικής, γεωγραφικά πολύ κοντά στον βορρά (εγώ τότε την έβλεπα σαν βορρά, έστω και εάν οι Θεσσαλοί, πεισματικά, όχι) πήγε τελικούς, πήρε κύπελλο, πήρε πρωτάθλημα και μίσησε πολύ το Π.Ο.Κ.ικό σινάφι. Όλα αυτά μού αρκούσαν τότε για να τη δω σαν τον μικρό επαναστάτη ενάντια στο Αττικό τέρας, δηλ σαν έναν μικρό ...Π.Α.Ο.Κ.!
Όσο περνούσαν τα χρόνια, όμως, κατάλαβα ότι τους είχα κάνει πολύ μεγάλη χάρη κατατάσσοντάς τους στα προσφιλή μου σωματεία. Εκτός από το ατυχέστατο, καραγκαντέμικο περιστατικό με τον θάνατο του καθηγητή, Μπλιώνα, δεν είχαν ποτέ κανένα λόγο για να μας μισήσουν. Δεν τους δώσαμε εμείς αυτό το δικαίωμα. Δεν τους κλέψαμε κάποιον τίτλο (η αεκ ήταν εκείνη που πήγε να τους το αρπάξει, με ένσταση, το πρωτάθλημα το 1988) ούτε και παίκτη τους αρπάξαμε και δεν ευνοηθήκαμε ποτέ σε κανένα παιχνίδι με αυτούς, αντίθετα, εκείνοι ευνοήθηκαν από το κατεστημένο της Αθήνας στον τελικό του 1985 στο Ο.Α.Κ.Α σε βάρος μας.
Συνορεύουν με την Μακεδονία, βρίσκονται μιάμιση ώρα δρόμο από την Θεσσαλονίκη, δεν έχουν καμία απολύτως πολιτισμική, γλωσσολογική αλλά και εν γένει ιστορική σχέση με τους νοτιοελλαδίτες, που συνηθίζουν να τους αποκαλούν «βλάχους» και «τυρόγαλα», η «μενταλιτέ» τους συνάδει απόλυτα με εκείνη του βορρά, και όμως, πιπιλίζουν, συνεχώς και παντού, μικροί μεγάλοι και με περίσσιο θράσος το εμετικό αντεθνικό σύνθημα «Βούλγαροι»!
Πρόσφατα, εντελώς τυχαία σε ένα σερφάρισμα στο διαδίκτυο ανακάλυψα ένα δικό τους οπαδικό Forum όπου με τίτλο ΑΝΤΙΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ σχολιάζουν τα άλλα οπαδικά site. Μάλιστα, είχαν επιλέξει και ένα δικό μου κείμενο από δω μέσα το οποίο και «πυροβολούσαν» με την συνοδευτική διευκρίνιση ότι προέρχεται από ... «Βουλγάρικο» site!
Πέρυσι τον Μάρτιο την ημέρα που παίζαμε στην έδρα τους έτυχε να περνάω από τα μέρη τους και είπα να στριμωχτώ ανάμεσά τους να δω το παιχνίδι, έτσι για να πάρω και ζωντανό κλίμα από το γηπεδικό τους περιβάλλον και την στάση τους απέναντί μας.
Ήξερα ότι μας μισούν κατά έναν αδικαιολόγητο τρόπο. Τι το ήθελα όμως να πάω στον αγώνα!. Ειλικρινά, όλα όσα ακούγονται εναντίον μας στο «Καραϊσκάκης» θεωρούνται πταίσματα. Τα αντεθνικά συνθήματα και το μίσος τους εναντίον της ομάδας μας δεν έχει προηγούμενο! Άλλο να στο διηγούνται και άλλο να το βλέπεις. Είμαι σίγουρος ότι με καμία άλλη ομάδα του πρωταθλήματος δεν συμπεριφέρονται τόσο ακραία όσο με εμάς. Άλλωστε, το παραδέχθηκαν αυτό και κάποιοι φίλοι μου Λαρισαίοι. «Με τον Π.Α.Ο.Κ. είναι αλλιώς» λένε και όταν τους ρωτάω να μου εξηγήσουν για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό δεν ξέρουν να μού απαντήσουν. Οι Αθηναίοι είναι εκείνοι που τους κυνήγησαν, τους πήραν παίκτες, τους διέλυσαν την μεγάλη ομάδα του 80΄, τους εξαφάνισαν από την α΄ κατηγορία και τους έστειλαν μέχρι και στην γ΄ εθνική και, εντούτοις, επιμένουν να «φτιάχνονται», ιδιαιτέρως, μόνο με τον Π.Α.Ο.Κ.!
Εμείς μισούμε το Π.Ο.Κ. αλλά έχουμε τους συγκεκριμένους λόγους μας. Μας έκλεψαν τίτλους, παίκτες, πλαστογράφησαν, γενικώς, σε βάρος μας την τροπαιοθήκη του ελληνικού ποδοσφαίρου και έχουμε κάθε λόγο να τους αντιπαθούμε ...μέχρι θανάτου. Οι Λαρισαίοι εμάς γιατί; Δεν εξηγείται το πράγμα, τουλάχιστον, με ποδοσφαιρικούς όρους. Ουδέποτε τους πειράξαμε αθλητικά.
Ισως, όμως, τελικά και να εξηγείται το φαινόμενο. Φθονούν τον τίτλο της μεγαλύτερης εκτός Π.Ο.Κ. ομάδας που εμείς φέρουμε εδώ και δεκαετίες. Φθονούν το ότι είμαστε εμείς οι αναγνωρισμένοι, απ΄όλους τους Αθηναίους και μη, σημαιοφόροι επαναστάτες του Ελληνικού ποδοσφαίρου, ενάντια στο Αττικό κατεστημένο. Αυτόν τον άτυπο τίτλο πολύ θα ήθελαν να τον φέρουν οι ίδιοι. Δεν γίνονται όμως αυτά τα πράγματα. Το μέγεθός τους σε σχέση με το δικό μας είναι μία απόσταση γης - σελήνης και ποτέ δεν θα μπορέσουν να συγκριθούν τα οπαδικά νούμερά τους με τα δικά μας που ανταγωνίζονται στα ίσια εκείνα του Π.Ο.Κ.
Επομένως, όλοι θα έχετε καταλάβει ότι δεν διατηρώ πια καμία από την παλιά συμπάθεια που έτρεφα για την Θεσσαλική ομάδα γιατί το έμψυχο φίλαθλο δυναμικό της είναι κατά πολύ κατώτερο σε λεβεντιά και ντομπροσύνη από εκείνο που προσδοκούσα, και μετάνιωσα, ειλικρινά, που κάποτε στην αθώα εφηβεία μου τόλμησα να τους συγκρίνω ακόμα και με τον ...Π.Α.Ο.Κ. μας!!!
ΠΑΟΚαρα απλά ξέσκισέ τους για να καταλάβουν για μία ακόμη φορά πόσο μακριά από εμάς βρίσκονται σε όλα τα επίπεδα. Κομπλεξάρες!!!
