Όλα είναι όπως πριν, τίποτα δεν άλλαξε

Τις τελευταίες αγωνιστικές ήρθαμε αντιμέτωποι με συνθήκες και καταστάσεις πρωτόγνωρες. Είναι αλήθεια ότι βρεθήκαμε προ εκπλήξεως σε πολλές περιπτώσεις, όπως στις χθεσινές συνθήκες «ζούγκλας» εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, αλλά και σε συνθήκες πανικού μέσα στην ίδια μας την ομάδα γνωρίζοντας 3 συνεχόμενες ήττες. Όντως πρωτόγνωρο συναίσθημα, είχαμε ξεσυνηθίσει. Ωστόσο χρειάζεται και απαιτείται ψυχραιμία από όλους. Αυτοκριτική και αυτοσυγκέντρωση στους κόλπους της ομάδας για τα τελευταία 2 παιχνίδια και τον μεγάλο στόχο του C.L μέσω των play offs.  Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τους πολλούς «αφορισμούς» παικτών, τις (υπερβολικές) κραυγές αγωνίας, την ξαφνική ανασφάλεια που έχει πιάσει όλους εμάς μέσα στην ομάδα. Γιατί.; Αυτή η ομάδα δεν μας οδήγησε μέχρι 3 αγωνιστικές κοντά στο πρωτάθλημα.; Αυτή η ομάδα δεν μας έδωσε το δικαίωμα να τραγουδάμε «και σε 5 -6 εβδομάδες...», αυτή η ομάδα δεν μας έδωσε υπερηφάνεια και έφτασε σχεδόν 3 χρόνια να χάσει από χωριά και κορφοβούνια, αυτή η ομάδα δεν έχει ακόμα μια από τις καλύτερες άμυνες στην Ευρώπη;  Τι έγινε ξαφνικά όλα αυτά τα διαγράφουμε μονομιάς και κάνουμε ένα μεγάλο πισωγύρισμα ; Δεν γίνεται να πάμε πλέον «πίσω» γιατί τα πράγματα έχουν πάρει πια τον «δρόμο» τους. Θέλετε κάποιοι να πιστέψουμε δηλαδή ότι ξεχάσανε το ποδόσφαιρο, τα συστήματα, τους έφυγε η σπίθα και η θέληση για το «κυνήγι» της κορυφής;  Μήπως όλα αυτά αποδίδονται σε μια φυσιολογική φθορά είτε σωματική είτε ψυχολογική που επέρχεται σε όλες τις ομάδες παγκοσμίως; Και άντε να το παραδεχτούμε αυτό, η εικόνα όμως των παιχνιδιών της ομάδας αναιρεί όλα τα παραπάνω εκτός από το παιχνίδι των ερμαφρόδιτων της παπαναστασίου.
Σε μεγάλο ποσοστό η ομάδα έχει την κατοχή της μπάλας , δημιουργεί προϋποθέσεις για την επίτευξη του γκολ που όμως ποτέ δεν έρχεται. Να αποδεχτούμε ότι υπάρχει επιθετικό πρόβλημα τώρα και από τις συνεχείς 3άρες των προηγούμενων αγωνιστικών, ξαφνικά δεν μπορούμε να βάλουμε ένα γκολ;  Σίγουρα κάτι μας διαφεύγει, που όμως σύντομα θα βρεθεί γιατί ο Π.Α.Ο.Κ παραμένει μια μεγάλη ομάδα, μια πολύ καλή ομάδα που ξέρει πώς να λειτουργήσει σωστά μέσα στο γήπεδο. Το ψυχολογικό πρόβλημα που επικαλούνται κάποιοι, δεν το δέχομαι. Ψυχολογικό έχω εγώ και τόσος άλλος κόσμος που αντιμετωπίζει πάσης φύσεως προβλήματα της καθημερινότητας (οικονομικά, οικογενειακά κ.τ.λ) και όχι οι παίκτες μας που και την στήριξη όλων εμάς έχουν και τα χρήματα είναι αρκετά καλά γι' αυτό που κάνουν. Σίγουρα καλύτερα από όλους εμάς γνωρίζει η διοίκηση για το τι θα πράξει μετά το τέλος όμως της χρονιάς σε ποδοσφαιριστές που θα αποχωρήσουν από την ομάδα σε αυτούς που θα αποκτηθούν, ενώ κάποιους από τους υπάρχοντες θα τους προστατεύσει από κάθε ηλίθιο -κομπλεξικό που επιχειρεί να τους προσεγγίσει.  Ο πήχης έχει ανέβει πάρα πολύ και εκεί θα παραμείνει. Κατανοώ το εν μέρει υπερβολικό άγχος των παικτών να αποδείξουν πως άξιζαν κάτι καλύτερο, άξιζαν την νίκη σε αυτά τα παιχνίδια με κατώτερους αντίπαλους, άξιζαν να πάνε το ταξίδι μέχρι το τέλος αλλά δεν θα πρέπει να αδικούν τους ευατούς τους γιατί στην ουσία αυτό κάνουν. Η πραγματικότητα είναι σκληρή και θα πρέπει να συνεχίσουμε γιατί τίποτα δεν τελείωσε ακόμα. Αντιθέτως έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας. Δεν έχουν τίποτα να αποδείξουν αντιθέτως να δείξουν σθένος, καρδιά, πίστη και θέληση γιατί η λιγοψυχία δεν ταιριάζει σε κανέναν μας και εμείς θα είμαστε και πάλι εκεί για να τους στηρίξουμε αφού ποτέ δεν πάψαμε να τους πιστεύουμε..!! Καλό Πάσχα σε όλους, Καλή Ανάσταση...!

Moican4..