Κανένας φόβος...

Ήταν εξ αρχής δεδομένο πως το απόγευμα θα ήταν βαρετό. Μιλώντας με άτομο του σταδίου πριν τον αγώνα, μου έλεγε ότι «ήρθαμε να δούμε γιόμες σήμερα». Τον ρώτησα γιατί το λέει αυτό, αφού η ομάδα δεν έχει δείξει τέτοια δείγματα για την ώρα. Η απάντηση ήταν απλή : «Πολύ βαρεμάρα, φίλε».

Δεν ξέρω αν όντως ο άνθρωπος αυτός είχε δίκιο. Ξέρω όμως πως η εικόνα του παιχνιδιού, εν μέρει τον δικαίωσε. Μπορεί να μην είδαμε πολλές καμινάδες, αλλά σίγουρα είδαμε ένα ανούσιο παιχνίδι, ανάμεσα σε δύο κακές ομάδες. Προφανώς δεν είναι στόχος μου να ασχοληθώ με την Καλλονή, η ομορφιά των γκολ της οποίας, της εξασφάλισε θετικά σχόλια, παρότι στην ουσία δεν έκανε τίποτα ιδιαίτερο εντός γηπέδου.

Ο ΠΑΟΚ όμως, όπου εστιάζεται και το ενδιαφέρον μας, επέλεξε εκ των προτέρων, να μην ασχοληθεί με αυτό το παιχνίδι. Όταν στο τελευταίο φιλικό πριν το πρωτάθλημα κατεβαίνεις στο γήπεδο με δεξί εξτρέμ τον Κωνσταντινίδη, αριστερό τον Πέλκα, ενώ λίγο αργότερα αγωνίζεσαι με Γιάννου – Κλάους  - Νέτσιντ ταυτόχρονα, και χωρίς ουσιαστικά οργανωτή του παιχνιδιού, καταλαβαίνει κανείς πως στην ουσία ο χθεσινός αγώνας δεν είχε καμία σχέση με την τακτική προετοιμασία εν όψει του πρωταθλήματος. Επρόκειτο απλά για ένα ξεμούδιασμα για ορισμένους παίκτες, αλλά και για τεστ για κάποιους άλλους.

Πολλοί στέκονται στο γεγονός πως η «δεύτερη» ομάδα του ΠΑΟΚ δεν τα πήγε καλά. Εγώ θα τονίσω πως σε καμία περίπτωση αυτή δεν είναι η «δεύτερη» ομάδα. Είναι η τρίτη, με προσθήκες από την τέταρτη. Όταν μάλιστα έχουμε φτάσει σε σημείο το ρόστερ να απαρτίζεται από περισσότερους των 30 παικτών, τότε το να μιλάμε για 4 ομάδες δεν είναι παράλογο.

Θεωρώ λοιπόν πως αρκετοί εκ των παικτών που αγωνίστηκαν χθες, δεν είχαν τη δυνατότητα να αποδώσουν καλύτερα. Άλλοι, δεν ήθελαν. Κάποιοι τρίτοι δεν είχαν τις απαραίτητες συμμετοχές ώστε να θεωρείται πως έχουν «ρολάρει». Αν σε όλα αυτά συνυπολογίσουμε το γεγονός πως δεν υπήρχε καμία ομοιογένεια εντός αγωνιστικού χώρου, λόγω των πολλών και άσχετων αλλαγών σε συγκεκριμένες θέσεις, τότε καταλαβαίνουμε πως για το κάκιστο θέαμα, υπήρχαν πολλές αιτίες.

Σχετικά με την αμυντική συμπεριφορά της ομάδας, θα πρέπει να σταθούμε κυρίως στο γεγονός πως καταφέραμε να δεχθούμε τρία γκολ, σε ισάριθμες επιθέσεις των αντιπάλων. Ουσιαστικά οι Μυτιληνιοί δεν επισκέφθηκαν και περισσότερες φορές την περιοχή του ΠΑΟΚ. Αλλά και αυτές τις λίγες, αυτό που είδαμε ήταν κάτι σαν έλλειψη ενέργειας – διάθεσης από τους αμυντικούς του ΠΑΟΚ. Δεν ξέρω αν οι αναπληρωματικοί αμυντικοί του Δικεφάλου (που πράγματι ανήκουν στη «δεύτερη» ομάδα) κατάφεραν μια βδομάδα πριν την έναρξη του πρωταθλήματος να υποτιμήσουν τους αντιπάλους τους, αλλά το σίγουρο είναι πως είδαμε και στα τρία γκολ, ελάχιστες προσπάθειες να κόψουν το παιχνίδι των αντιπάλων. Επομένως, θα έλεγα πως δεν μπορούν να βγουν ασφαλή συμπεράσματα για το αν πράγματι τίθεται θέμα ατομικών ικανοτήτων, έλλειψης συνοχής, τακτικών προβλημάτων ή απλά βαρεμάρας.

Το ζήτημα μάλιστα της αμυντικής λειτουργίας συνδέεται άμεσα με την προβληματική παρουσία των χαφ χθες, καθώς οι Πάμπλο Γκαρσία και Κάτσε δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να ισχυριστούν πως επέβαλαν το παιχνίδι της ομάδας, ή έστω ότι πάλεψαν για κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω αν πράγματι υπήρχε κάποιο θέμα τραυματισμού για τον Πάμπλο, ή αν ο νεαρός Κάτσε ξενέρωσε λόγω πάγκου. Ξέρω όμως πως υπήρχε μεγάλο θέμα στις αντιδράσεις του άξονα της ομάδας, όταν δεχόταν πίεση από μετριότατους αντιπάλους.

Αν τώρα σε αυτά συνυπολογίσουμε και την έλλειψη ενός οποιουδήποτε παίκτη με στοιχειώδη τεχνική κατάρτιση που να συνδέει τη μεσαία με την επιθετική γραμμή, καταλαβαίνουμε απλά πως η ομάδα για πολύ μεγάλο μέρος του αγώνα απλά «βολόδερνε» μπρός-πίσω χωρίς να έχει αρχή, μέση και τέλος. Η παρουσία του Κλάους ουδέποτε επιβεβαιώθηκε, ενώ ο Νέτσιντ προσπαθούσε απλά να ξεμουδιάσει, παίρνοντας κάποιες τραβηγμένες προσπάθειες, και δείχνοντας ξανά την έλλειψη επικοινωνίας με την υπόλοιπη ομάδα (κάτι που σίγουρα είναι λογικό).

Θα λέγαμε λοιπόν πως βάσει των ανωτέρω, ένα στείρο 0-0 θα ήταν ότι λογικότερο για το χθεσινό παιχνίδι. Η καταπληκτική βραδιά του Μανούσου όμως, έδωσε την ευκαιρία στους απανταχού καταστροφολόγους να βγουν παγανιά.

Ναι κύριοι, ο ΠΑΟΚ ήταν απαράδεκτος χθες. Όχι κύριοι, η χθεσινή ομάδα όχι μόνο δεν θα ξαναεμφανιστεί στο γήπεδο, αλλά πολύ αμφιβάλλω και για το αν πολλοί από τους παίκτες που έπαιξαν χθες, θα παραμείνουν στο ρόστερ.

Επομένως, από το χθεσινό φιλικό κρατάμε τόσο τα αρνητικά ορισμένων παικτών, όσο και το άστρο του Στοχ, ο οποίος λίγο μετά την είσοδό του είχε ήδη μαγέψει το γήπεδο.

Η ερχόμενη εβδομάδα φέρνει μαζί της την έναρξη του πρωταθλήματος, όπου όλοι έχουμε μεγάλες προσδοκίες και είμαι βέβαιος πως με τη στοιχειώδη σοβαρότητα, ο ΠΑΟΚ δεν θα έχει προβλήματα απέναντι σε μικρομεσαίες ομάδες όπως η Ξάνθη.